Foto: John Hurt als Quentin Crisp in An Englishman in New York (2009)
Ik laat u even meegenieten van de vreemde kronkelwerking van mijn geest. Terwijl ik begin aan de voorbereiding van dit stukje, over vreemde apparaten die worden aangeboden voor gebruik in de verzorging en het voeden van baby’s, hoor ik op de achtergrond op Radio2 het refrein ‘’Strange apparatus, You've never seen, Strange apparatus, even stranger theme’’ spelen. Een perfect themaliedje dus. Gelijk even zoeken wat de precieze titel is en wie het ook al weer ten gehore brengt. Leuk, Godley&Creme met An Englishman In New York. Maar al verder zoekend, om er een leuk plaatje bij te vinden, kom ik een verwijzing tegen naar een nummer van Sting met dezelfde titel, wat dan weer gelieerd is aan een film met dezelfde titel met een van mijn favoriete acteurs in de hoofdrol. Vandaar dus John Hurt als illustratie. Heeft niets met het thema te maken, eigenlijk, maar hij is zo geweldig, dat ik elke smoes aangrijp om hem nog eens te etaleren. Maar goed, vreemde apparaten, dus, voor de baby.
Afgelopen week werd mijn aandacht gevestigd op een paar zeer vreemd apparaten, een houder om een baby te dragen op de arm zonder hem vast te houden en van de zelfde fabrikant een soort koffiezetapparaat* maar dan voor poedermelk, een zwembandje waarin de baby wel heel bijzonder ronddobbert, en iets voor de geboorte van de baby. Om met die laatste te beginnen. Wat ik beschrijven ga is een pas uitgevonden apparaatje dat in de laatste testfase schijnt te zijn, niet een Middeleeuws martelwerktuig, ook geen modern geheime dienst foltergereedschap. Nee, het is een obstetrisch instrument om de vagina op te rekken tijdens de vroege ontsluitingsfase. Ja, u leest het goed en nee ik zet er geen plaatje bij. In de begeleidende, wervende tekst op de verkoopsite wordt begonnen met het volgende statement:
Bevallingen gaan gepaard met enorme hoeveelheden trauma bij moeders. Meer dan 80% van alle vrouwen die vaginaal bevallen vertonen zichtbare vaginale scheurtjes en nog eens 20-30% lopen irreparabele schade op waarbij de bekkenspieren van de bekkenbotten worden afgescheurd. Onmiddellijke consequenties hiervan zijn langdurige pijn en lange hersteltijd terwijl de moeder voor haar baby probeert te zorgen, seksuele dysfunctie en permanente schade.
Dat is niet mis. Je snapt niet dat de mensheid niet al lang en breed is uitgestorven als voortplanten zo’n risicovolle en smartelijke bedoening is. Een weldenkend mens (iemand die zijn eigen gezonde verstand gebruikt zonder beïnvloeding en indoctrinatie met voorgeschreven denkpatronen) zou toch beginnen met zich achter de oren te krabben en zich terdege af te vragen hoe dat mogelijk is. En waarom dat alleen bij mensen gebeurt en waarom er nog steeds kinderen worden geboren. Maar nee, deze luitjes gaan gewoon een apparaat ontwerpen om te proberen de schade te verminderen. Mij lijkt dit een beetje op een medicijn voor het bestrijden van de bijwerkingen van een medicijn ter verlichting van de bijwerkingen van een medicijn voor een niet goed gediagnosticeerde aandoening. Want, zeg nou zelf, hoe logisch is het dat het normaal is dat meer dan 80% van de normaal bevallende vrouwen daar meer of minder ernstig geschonden uit komt. Voor een volkomen normale fysiologische functie. Een volkomen normale fysiologische functie die bij geen enkel ander zoogdier, ook geen enkele andere primaat, zoveel problemen geeft. Natuurlijk gaat er wel eens mis en zelfs goed mis, net als bij alle lichaamsfuncties, maar, kom op, meer dan 80%? Laat naar je kijken als je dat echt gelooft.
Maar zoom eens even in op die drie woorden een paar regels hierboven: ~~normaal bevallende vrouwen~~. Daar zit het. Normaal bevallen is tegenwoordig iets heel erg alternatiefs. Er wordt in vrouwen geprikt en gepord, aan gemeten en getimed, over de baas gespeeld en beslist. Het moet sneller, het moet op een tevoren bepaalde tijd en in een voor de dokter handige houding en de vrouw zou liefst volkomen stil zijn, geen wensen uiten en al helemaal geen persgeluiden maken. Als door dat hele circus de vagina beschadigd raakt (en misschien ook wel door alle gewroet met vingers en apparaten tijdens de ontsluiting en uitdrijving) dan maken we a strange apparatus you’ve never seen om de vagina en de bekkenbodem gecontroleerd op te rekken. Ik weet nog wel een ander uitgangskanaal of twee die de ontwerpers eens mogen proberen op te rekken en een apparaatje dat erin wordt gestoken en dan steeds wijder wordt. Overigens, de organisatie die dit ding op de markt brengt bestaat uit 3 medisch en designontwerpers, 1 research ontwikkelaar, 1 arts, 3 juridische mensen en een groep investeerders. Nou, ja, tot zover dit apparatus.
Dan hebben we nog de fabrikant van het kunstvoedingzetapparaat (en miniatuur keukenmachines voor maxiprijzen om babyprutjes te fabriceren) die ook op de markt komt met een, geloof het of niet, houder om je kind mee op je arm te dragen of de fles te geven. Een soort van schelpachtig ding, net zoiets als de zitting van een autostoeltje, maar dan kleiner, waar het arme wurm in ligt en dat de moeder of de voeder op de arm draagt. Ik heb me het hoofd gebroken over de vraag voor wie een degelijk strange apparatus you’ve never seen nuttig zou kunnen zijn. Niet voor de baby, die ligt liever op een arm van vlees en bloed. Niet voor degene die draagt, want die heeft alleen maar meer gewicht te dragen en nog een stug gewicht op de koop toe. Blijft over degene die het fabriekt en verkoopt. Tja. Als hij er voldoende mensen van kan overtuigen dat ze dit echt waar zeker weten absoluut nodig hebben, ja dan kan het voor zijn portemonnee uitermate nuttig zijn.
Als klap op de vuurpijl het babyzwembandje. Leuk een babyzwembandje, zult u denken, fijn lekker samen zwemmen. Helemaal mijn idee. Ja. Tot dat je dit zwembandje ziet; het wordt niet bij de baby om het lijfje gebonden; het zijn geen vleugeltjes om de armen, het is geen zwemvestje. Neen, lees, kijk en huiver: het is een zwembandje wat het arme wicht om de nek geknoopt krijgt. Werkelijk waar en het wordt gepromoot als een ding waarmee kindlief de baarmoeder experience nog eens kan nabeleven. Nu, het kan zijn dat ik wel eens niet zo goed oplette tijdens de biologielessen, maar ik had er nog nooit van gehoord dat kinderen, of enig ander zoogdieren embryo, of enig embryo van enige soort, met een band om de nek in het vruchtwater dobbert.
*) over een dergelijk apparaat van een ander merk had ik het al eerder in dit blog
Baby Brezza: automatische poedermelkmaker
BabyBrezza Cuddle Cradle – een houder om de baby op te leggen als je hem op de arm draagt/voedt
Baby Swimmer
BabyBrezza Cuddle Cradle – een houder om de baby op te leggen als je hem op de arm draagt/voedt
Baby Swimmer
