Schermen is een zwaar gereguleerde duellerende vechtsport met slag- en/of steekwapens. Van oorsprong waren zwaardvechten en schermen natuurlijk militaire aangelegenheden en geen sport. Zwaardvechters oefenden en trainden in meer sportieve omstandigheden om hun vaardigheden te ontwikkelen en onderhouden en hun kans om levend en zegevierend uit een veldslag te komen te vergroten. Pas in de Romeinse tijd werd schermen ook primair als sportieve activiteit ontwikkeld en werden er speciale wapens voor ontworpen en spelregels opgesteld. In de Olympische Spelen is het één van de vijf disciplines die onafgebroken vanaf de eerste editie van de moderne spelen op het programma stonden. Het draait om spelregels, tactiek en strategie. Aanval en verdediging met sterke gelijkenis met een dispuut, debat of discussie, waar de degen of floret door retoriek wordt vervangen en de bescherming door argumentatie.
Persoonlijk houd ik meer van een steekspel met woorden dan met scherpe metalen wapens. Ik houd persoonlijk zelfs erg veel van een stevige woordenschermutseling. Ik houd me bij voorkeur aan de spelregels om het beschaafd te houden, maar soms is de verleiding om de grenzen iets te verleggen moeilijk te weerstaan, als er een aanlokkelijk gat in de verdediging van de opponent valt. Ik chargeer ook graag, soms met wat al te veel aplomb, maar dat maakt het juist zo’n spektakel om te zien/horen/lezen. Mijn schrijfsels hier zijn soms een stellingname, een poging tot openen van een debat, of soms een riposte, een reactie op de stellingname van bijvoorbeeld een andere blogger of columnist. En soms voelt het als het werpen of opnemen van de handschoen als uitdaging voor een duel.
Discussies over zuigelingenvoeding worden niet alleen in blogs en columns van professionals gevoerd, maar over het hele internet. Vaak nemen deze discussies, debatten en disputen de vorm aan van minder sportieve schermutselingen en worden ze duellen of moddergevechten. Soms lijkt het op oorlog. In Engelstalige internetkringen wordt al gesproken over de ‘’mommy-wars’’ ofwel moederoorlogen. In plaats van over zuigelingenvoeding, keuzes, voorlichting en reclame, bijvoorbeeld, gaat het dan ineens over goed of slecht moederschap. En dat is, om maar in sporttermen te blijven, een regelrechte stoot onder de gordel. En stoten, slaan of steken onder de gordel is in elk vechtsport absoluut verboden.
Er zijn maar weinig onderwerpen waarbij het zo hard toegaat als in de zuigelingenvoeding-discussie, hoewel wel of geen of welke kinderopvang en wel of niet vaccineren hard hun best doen te stijgen in het klassement. Je zou haast gaan vermoeden dat er in plaats van een scheidsrechter een opstoker bij zit, die het vuur aanwakkert. Waarom anders zouden vrouwen zo massaal het spel op de man (uh … op de vrouw) spelen en de tegenpartij niet alleen beschuldigen van een foute keuze, maar van fout moederschap en van vuil spel. Waar detectives van oudsher aanraden de vrouw te zoeken voor de oplossing van een raadsel, zie je tegenwoordig toch steeds vaker het advies om het geld te zoeken en te volgen. Het geld, de geldstroom, maar vooral het gretigste verlangen naar het vergaren van geld, veel geld, meer geld.
Bij die disputen, discussies en moddergevechten over zuigelingenvoeding is duidelijk te zien waar het geld stroomt, waarvandaan en waarnaartoe. Alle retoriek, alle argumenten over schuldgevoel, voor- en nadelen, makkelijk en moeilijk komen uiteindelijk uit dezelfde koker: die van de kunstvoedingindustrie. De ontwerpers, ontwikkelaars, makers en verkopers van vervangingsmiddelen voor borstvoeding ruiken groot geld. Kunstmatige zuigelingenvoeding is een miljardenindustrie, gelijkend op en verwant aan de farmaceutische industrie (gisteren ook op het nieuws gezien hoe een simpel pilletje 50 keer zo duur kan worden en de fabrikant daar gillend van de pret mee weg komt?*). Die industrie creëert een vraag, chargeert de status quo (die geen cent te makken, noch te verdienen heeft en dus totaal verrast wordt door deze aanval) met valse argumentatie en drogredenen en gebruikt niet of nauwelijks toegestane truckjes en uitrustingsstukken. En terwijl de scheidsrechter verblind is door de flitsende uitrusting van de aanvaller, geeft de laatste even een paar venijnige steken onder de gordel van de eveneens verdwaasde tegenstander.
Wow. Gewoon Wow! ik moet me een paar van die trucjes eigen maken, samen met de manier om er mee weg te komen. Maar ja, die geldstroom, hè. Want wie verdient er nu iets aan gezonde moeders en gezonde kinderen die gewoon borstvoeding geven en krijgen. En ik? Ik prijs mezelf uit de markt door de paar bij wie het niet lukt zo snel mogelijk te helpen het weer zonder mijn hulp te kunnen. Daar zal ik toch nooit rijk van worden. Misschien, hè, misschien, als ik nu eens met die andere luitjes ging samenwerken om het voor meer moeders moeilijker te maken om borstvoeding te geven, dan zou ik meer klanten hebben en meer verdienen. Raar idee? Er zijn volop ziekenhuizen en overheden die dat doen. Zelfs instituten die met overheidsgeld lijken op te komen voor borstvoeding. Zij hebben de truc kennelijk door, want ze krijgen er nog een nominatie voor de Borstvoedingprijs voor ook …
*) Hoe een pil 50 keer zo duur werd op nos.nl, 3 aug 2012.
Persoonlijk houd ik meer van een steekspel met woorden dan met scherpe metalen wapens. Ik houd persoonlijk zelfs erg veel van een stevige woordenschermutseling. Ik houd me bij voorkeur aan de spelregels om het beschaafd te houden, maar soms is de verleiding om de grenzen iets te verleggen moeilijk te weerstaan, als er een aanlokkelijk gat in de verdediging van de opponent valt. Ik chargeer ook graag, soms met wat al te veel aplomb, maar dat maakt het juist zo’n spektakel om te zien/horen/lezen. Mijn schrijfsels hier zijn soms een stellingname, een poging tot openen van een debat, of soms een riposte, een reactie op de stellingname van bijvoorbeeld een andere blogger of columnist. En soms voelt het als het werpen of opnemen van de handschoen als uitdaging voor een duel.
Discussies over zuigelingenvoeding worden niet alleen in blogs en columns van professionals gevoerd, maar over het hele internet. Vaak nemen deze discussies, debatten en disputen de vorm aan van minder sportieve schermutselingen en worden ze duellen of moddergevechten. Soms lijkt het op oorlog. In Engelstalige internetkringen wordt al gesproken over de ‘’mommy-wars’’ ofwel moederoorlogen. In plaats van over zuigelingenvoeding, keuzes, voorlichting en reclame, bijvoorbeeld, gaat het dan ineens over goed of slecht moederschap. En dat is, om maar in sporttermen te blijven, een regelrechte stoot onder de gordel. En stoten, slaan of steken onder de gordel is in elk vechtsport absoluut verboden.
Er zijn maar weinig onderwerpen waarbij het zo hard toegaat als in de zuigelingenvoeding-discussie, hoewel wel of geen of welke kinderopvang en wel of niet vaccineren hard hun best doen te stijgen in het klassement. Je zou haast gaan vermoeden dat er in plaats van een scheidsrechter een opstoker bij zit, die het vuur aanwakkert. Waarom anders zouden vrouwen zo massaal het spel op de man (uh … op de vrouw) spelen en de tegenpartij niet alleen beschuldigen van een foute keuze, maar van fout moederschap en van vuil spel. Waar detectives van oudsher aanraden de vrouw te zoeken voor de oplossing van een raadsel, zie je tegenwoordig toch steeds vaker het advies om het geld te zoeken en te volgen. Het geld, de geldstroom, maar vooral het gretigste verlangen naar het vergaren van geld, veel geld, meer geld.
Bij die disputen, discussies en moddergevechten over zuigelingenvoeding is duidelijk te zien waar het geld stroomt, waarvandaan en waarnaartoe. Alle retoriek, alle argumenten over schuldgevoel, voor- en nadelen, makkelijk en moeilijk komen uiteindelijk uit dezelfde koker: die van de kunstvoedingindustrie. De ontwerpers, ontwikkelaars, makers en verkopers van vervangingsmiddelen voor borstvoeding ruiken groot geld. Kunstmatige zuigelingenvoeding is een miljardenindustrie, gelijkend op en verwant aan de farmaceutische industrie (gisteren ook op het nieuws gezien hoe een simpel pilletje 50 keer zo duur kan worden en de fabrikant daar gillend van de pret mee weg komt?*). Die industrie creëert een vraag, chargeert de status quo (die geen cent te makken, noch te verdienen heeft en dus totaal verrast wordt door deze aanval) met valse argumentatie en drogredenen en gebruikt niet of nauwelijks toegestane truckjes en uitrustingsstukken. En terwijl de scheidsrechter verblind is door de flitsende uitrusting van de aanvaller, geeft de laatste even een paar venijnige steken onder de gordel van de eveneens verdwaasde tegenstander.
Wow. Gewoon Wow! ik moet me een paar van die trucjes eigen maken, samen met de manier om er mee weg te komen. Maar ja, die geldstroom, hè. Want wie verdient er nu iets aan gezonde moeders en gezonde kinderen die gewoon borstvoeding geven en krijgen. En ik? Ik prijs mezelf uit de markt door de paar bij wie het niet lukt zo snel mogelijk te helpen het weer zonder mijn hulp te kunnen. Daar zal ik toch nooit rijk van worden. Misschien, hè, misschien, als ik nu eens met die andere luitjes ging samenwerken om het voor meer moeders moeilijker te maken om borstvoeding te geven, dan zou ik meer klanten hebben en meer verdienen. Raar idee? Er zijn volop ziekenhuizen en overheden die dat doen. Zelfs instituten die met overheidsgeld lijken op te komen voor borstvoeding. Zij hebben de truc kennelijk door, want ze krijgen er nog een nominatie voor de Borstvoedingprijs voor ook …
*) Hoe een pil 50 keer zo duur werd op nos.nl, 3 aug 2012.
Olympiade
Afbeelding: iconisch: borstvoeding als olympische prestatie
Zwanger zijn en vervolgens een kind baren wordt wel vergeleken met een Olympische duursport. Die Olympische prestatie wordt als het aan het lichaam van de moeder en aan de baby ligt afgerond met een lange en intensieve cooling down: borstvoeding. Ter ere van de Olympische Spelen en van de Olympische prestatie die elke vrouw levert als zij moeder wordt zolang de Spelen duren elke dag een stukje met een olympische sport als thema en afbeelding. Deze serie begon met een Proloog op 26 juli.
Zwanger zijn en vervolgens een kind baren wordt wel vergeleken met een Olympische duursport. Die Olympische prestatie wordt als het aan het lichaam van de moeder en aan de baby ligt afgerond met een lange en intensieve cooling down: borstvoeding. Ter ere van de Olympische Spelen en van de Olympische prestatie die elke vrouw levert als zij moeder wordt zolang de Spelen duren elke dag een stukje met een olympische sport als thema en afbeelding. Deze serie begon met een Proloog op 26 juli.
