Tot aan de zon.

(Foto: Peter Paul Rubens: De val van ikaros)

Gedurende vele millennia heeft de mens gedijt op borstvoeding. Dit ingebouwde voedingsmiddel voor jonge mensjes bleek zo succesvol in de instandhouding van de soort dat de mens de dominante soort op aarde kon worden. Een machtige positie voor deze soort met maar weinig superpowers: niet uitzonderlijk sterk of snel, geen uitzonderlijk vermogen tot zien, horen, ruiken, geen natuurlijke afweer tegen aanvallers groter dan een bacterie. Maar wel koppie-koppie. Maar macht corrumpeert en maakt arrogant. In de combinatie van die corrumperende macht met het hoge intellect is ‘’de mens’’ gaan denken dat hij de natuur (of de Creatie als je dat liever hebt) kan verbeteren. Wat de mens kan bereiken … ‘’the sky is the limit’’, zoals Ikaros merkte toen de zon de was van zijn vogel-veren vleugels smolt. De drang tot het verbeteren van de menselijke mogelijkheden is niet met de val van Ikaros ten onder gegaan, tot vandaag (en waarschijnlijk nog lang hierna) werken wetenschappers daar hard aan. Moedermelk is één van die zaken die het moet ontgelden: het is niet zo goed of er mankeert wat aan. Bijvoorbeeld vitamine D. Als je de onderzoeken moet geloven zal ieder kind dat volledig en niet-gesuppleerde borstvoeding krijgt gekromd en kreupel door het leven gaan, gekweld door een scala aan gebreksziekten. Hoe hebben we het toch gered voordat er vriendelijke fabrikanten waren die potjes met vitaminedruppeltjes of pilletjes te koop aanboden? Natuurlijk bevat moedermelk alles wat een kind nodig heeft om gezond op te groeien en zich naar behoren te ontwikkelen. Bij geen enkel zoogdier wordt daaraan getwijfeld. Maar er zijn wel voorwaarden: de moeder moet al tijdens en liefst ook voor de zwangerschap een goede vitamine D status hebben (uit voeding en zonlicht en als dat niet kan/lukt uit supplementen), zodat het zich ontwikkelende kind in de baarmoeder al voldoende D meekrijgt en de melk van de moeder voldoende vitamine D bevat, de gezonde en op tijd geboren baby moet op de goede manier borstvoeding krijgen, zodat hij ook alle beschikbare vitamine D uit zijn melk krijgt en de baby moet elke dag aan zonlicht op de huid worden blootgesteld. Maar ja, het is natuurlijk veel eenvoudiger en het klinkt veel wetenschappelijker om iedere borstgevoede baby een dagelijkse dosis d uit een potje te geven.
F Savino, S Viola, V Tarasco, M M Lupica, E Castagno, R Oggero and R Miniero: Bone mineral status in breast-fed infants: influence of vitamin D supplementation. European Journal of Clinical Nutrition 65, 335-339 (March 2011) (+ Comment: Nirmal S Panesar: Is it a case of too much vitamin D3?)