Foto: Daniel Radcliffe als Harry Potter en Emma Watson als Hermione Granger reizen in Harry Potter and the Prisoner of Azkaban (2004) door de tijd als het normale verloop ervan tot voor sommigen dodelijke problemen leidt.
Het einde nadert. Nu, ja het einde van het jaar dan toch. Dit jaar heeft geen in verscholen mystieke boekrollen beschreven apocalyptische eigenschappen, het loopt gewoon ten einde. Nog even de feestdagen en de jaarwisseling en dan is het zomaar ineens 2014. Afhankelijk van waar je bent met meer of minder herrie en lichteffecten. En of je er actief aan meedoet of liefst gewoon op tijd met een boek in bed kruipt, het komt en gaat zoals het al miljoenen jaren is gekomen en gegaan, zonder dat we er in de eerste paar miljoen jaar zelfs maar enige vorm van telling op nahielden. Het einde komt vanzelf en tellen hoeft niet zijn de twee thema’s waar ik iets over kwijt wilde in dit schrijfseltje.
‘’Het einde komt vanzelf’’, is een antwoord dat mij vaak op de lippen ligt als moeders vragen hoe je moet stoppen met borstvoeding. Als je vanaf het begin op vraag hebt gevoed, zal het stoppen ook op vraag kunnen volgen. Je kind vraagt steeds minder en op een goed moment realiseer je je dat hij al een paar dagen niet meer vroeg. Dan is het einde dus mooi, stilletjes en helemaal vanzelf gekomen, zonder hoempapa en fanfare, zonder vuurwerk en champagneknallen. Gekomen en gegaan haast zonder dat je het merkte. Zoals sommige andere dingen in de ontwikkeling van het kind ook gewoon gebeuren zonder dat je daar als ouders veel voor hoeft te doen. Een kind gaat lopen als hij daar zelf aan toe is en zijn spieren en motoriek ver genoeg ontwikkeld zijn. Hem op zijn benen zetten en aanmoedigen of in een loopkar zetten zal hem niet sneller of beter leren lopen. En een kind dat je niet aanmoedigt zal ook eens gaan lopen, mits de omgeving uitnodigend genoeg is en hij zich vrij kan bewegen.
Actief de borstvoeding afbouwen wordt gereserveerd voor situaties waarbij ouders zelf op een bepaald moment de borstvoeding willen stopzetten. Vanuit het kind zijn daarvoor geen indicaties, dat wil zeggen, er zijn voor het kind geen voordelen verbonden aan het actief beëindigen van de borstvoeding voor hij zelf aangeeft daaraan toe te zijn. Er zijn voor het kind ook geen nadelen (lichamelijk, psychisch of emotioneel) verbonden aan het afwachten tot hij zelf stopt met borstdrinken. Er zijn voor een kind wel nadelen verbonden aan het vroegtijdig beëindigen van de borstvoedingsrelatie, dus die stap nemen zou zeer serieus overwogen en afgewogen moeten worden. Wie wint er wat bij en wie verliest er wat bij? en weegt de winst van de een op tegen het verlies van de ander? Het einde laten komen zoals het komt is over het algemeen het simpelst. Het einde nadert op kousenvoeten en voor je het weet is het gepasseerd.
Tellen; sinds we dat kunstje hebben bedacht is er niets meer veilig. Alles moet worden gevangen in cijfers en getallen. Liefst ook nog verwerkt in grafieken en tabellen. Gebruikten we daar de afgelopen eeuwen pen en papier en telramen voor, tegenwoordig hebben we er rekenmachines voor. De computer, die in het Duits nog steeds ‘’Rechner’’ (rekenaar) heet, kan in minuten berekeningen maken waar mensen weken of maanden voor nodig hebben. Dat is heel handig, want nu kunnen we nog meer vangen in cijfers, getallen, tabellen en grafieken. En sinds die computer in miniatuuruitgave (maar met reusachtige rekenkracht) ook in een telefoon of tablet is gestopt, zijn de grenzen naar de steren verschoven. (dat laatste letterlijk met de op 19 december gelanceerde ruimtetelescoop Gaia).
Waar sommige moeders in het verleden de kant die aan de beurt was bijhielden met een speldje of strikje, wordt dat nu genoteerd in een app, inclusief duur en verloop. Ook het slapen, poepen en plassen kunnen er worden bijgehouden. Nu was ik al geen onverdeeld supporter van de speldjes en strikjes, ik promoot liever de ‘’boob-wiggle’’ of de ‘’borstwaag’’: plaats op beide handen een borst, wiebel een beetje en voel welke het liefst als eerste wil worden geleegd). Een app, daar heb ik toch serieus mijn twijfels bij. Ik denk dat dat de aandacht van het kind afleidt en dat ouders meer de app dan het kind in de gaten zullen houden. Een beetje zoals er bij en ziekenhuis bevalling meer naar het CTG apparaat wordt gekeken en geluisterd dan naar de barende vrouw.
Al die gegevens en cijfertjes in zo’n app schilderen een beeld alsof borstvoeding geven en een relatie met je kind opbouwen en onderhouden iets is dat met meetbare grootheden en cijfers te maken heeft. Dat is natuurlijk helemaal niet zo. Borstvoeding heeft te maken met aandacht voor elkaar en liefde. Een relatie heeft te maken met aandacht vore elkaar en liefde. Zit je ook met een stopwatch en je app klaar om het verloop van een date te volgen aan het begin van een amoureuze relatie? De vorige kus was 36 minuten geleden, duurde 46,5 seconden en werd met elkaar over links passerende neuzen uitgevoerd. De volgende is over een minuut of 10 aan de beurt en dan gaan de neuzen over rechts.
