Aan het einde van deze Olympiade komt gewichtheffen. Een zwaarwichtige sport als afsluiting van een zwaargewicht serie. Niet alle gewichtheffers zijn zwaargewichten, maar ze zijn wel allemaal formidabel. De 56 kilo wegende Bulgaars-Turkse lichtgewicht heffer Halil Mutlu, vestigde een record door exact drie keer zijn eigen gewicht op te tillen. De maar 48 kilo wegende Chinese Wang Mingjuan (foto) tilde met trekken (in één vloeiende beweging van de vloer tot boven het hoofd) en stoten (eerst tot de schouders en dan met een stoot tot boven het hoofd) samen meer dan 200 kilo om goud te winnen. Een formidabele kleine vrouw.
Alle gewichtsheffers volgen een bepaald patroon wanneer ze gaan heffen, maar de precieze uitwerking is bij elk anders. Opkomen, groeten, naar de stang lopen. Concentratie, bukken, positie kiezen, vastnemen, weer concentreren. Dan het heffen zelf in enkele fasen, vasthouden en laten gaan. Groeten en het veld verlaten. Sommige zijn volledig in zichzelf gekeerd en maken vrijwel geen geluid. Anderen roepen iets (naar zichzelf? naar het publiek? naar de jury?). Sommigen houden hun mond gesloten, anderen geopend. Sommigen puffen en blazen, anderen zijn stil. Sommige grommen, kreunen, schreeuwen, anderen blijven stil. Sommigen blijven in zichzelf gekeerd, buigen en lopen weg, anderen springen en juichen.
Zolang de gewichtheffers zich aan de basisregels houden zijn ze volledig vrij in deze persoonlijke manier van werken. Moslima’s mogen met wat lossere, meer bedekken kleding en een hoofdbedekking meedoen. Wat mij opviel was dat deze uitermate stoere vrouwen vaak lange, mooi gelakte nagels hebben en mooi opgemaakt haar. Ruimte voor persoonlijke invulling en individualiteit bij het inzetten van deze oerkracht. Oerkracht heeft die individualiteit nodig om volledig ontplooid te kunnen worden. Ik mag graag barende vrouwen vergelijken met gewichtheffers. Ook barende vrouwen zetten een oerkracht in om tot een topprestatie te komen. Ook een baring volgt een vast stramien waarin ruimte voor persoonlijke invulling en individualiteit nodig zijn.
Ik kan me als de dag van gisteren een van mijn bevallingen herinneren waar de gynaecoloog zeer paternalistisch en wat laatdunkend zei ‘’dat doen wij hier niet, mevrouwtje, al die herrie’’ toen ik geluid maakte tijdens de weeën en het persen. Dat was dom van die dokter. Op meerdere vlakken. Om te beginnen getuigt het van zeer bedroevende manieren om als arts op die manier een patiënt toe te spreken. En verder ben ik geen mevrouwtje, ‘’ik’’ maak het geluid en niet ‘’wij’’ (wat de rest van de aanwezigen doet is volkomen aan hen en interesseert mij op het moment van bevallen opvallend weinig en ik ben op zo'n moment te zeer geoccupeerd met belangrijker zaken om het gedrag van anderen op te merken) en als ik geluid nodig heb bij het tot stand komen van een oerkracht-prestatie dan is dat mijn manier.
Dieren die worden gestoord tijdens de baring stoppen ermee, de weeën stoppen en komen pas weer op gang als de kust veilig is. Het lichaam van een vrouw die zich moet inhouden, niet haar eigen ding kan doen tijdens de baring (haar eigen positie zoeken, aan hebben of niet aanhebben wat zij wel wil, …) reageert alsof het wordt gestoord en de baring zal minder vlot verlopen. De weeën kunnen afzwakken of verdwijnen, de ontsluiting vordert minder dan verwacht en de baby kan het benauwd krijgen. Dit verhoogt het risico van ingrijpen tijdens de baring met bijvoorbeeld weeën opwekkers. Het inleiden van een baring of bijstimuleren verhoogt dan weer de kans dat er ander ingrijpen nodig is, zoals pijnstilling en hulp bij de uitdrijving met een vacuüm of tang en een verhoogde kans op een keizersnede.
Meer ingrijpen tijdens de baring maakt de baring gevaarlijker voor moeder en kind en er is meer kans op complicaties in de eerste dagen, waaronder een slechter op gang komen van de borstvoeding. Overigens kunnen moeder en kind over het algemeen ook bij de borstvoeding maar het best met rust gelaten worden, hen samen hun eigen houdingen en patronen laten vinden. Een mensenmoeder zal haar kind niet verstoren als er te veel aan wordt geprutst, zoals dat bij sommige dierenmoeders wel het geval is, maar te veel geprutst aan moeder en kind maakt het hele proces van borstvoeding en van hechting er over het algemeen niet makkelijker op. Stel je voor dat er tijdens je eerste kennismakingsessies met een nieuwe liefde constant telkens wisselende mensen met hun vingers tussen zouden zitten en jullie aanwijzingen geven over hoe je het best gaat zitten of liggen en hoe je je lichamen ten opzichte van elkaar houdt, wat de meest effectieve manier van tongzoenen is ….
Hoe ben ik toch van gewichtheffen op tongzoenen gekomen? Sommige verhalen bepalen gewoon helemaal zelf hoe ze uit mijn toetsenbord komen, denk ik. Gewoon laten gaan, op haar eigen manier!
Zolang de gewichtheffers zich aan de basisregels houden zijn ze volledig vrij in deze persoonlijke manier van werken. Moslima’s mogen met wat lossere, meer bedekken kleding en een hoofdbedekking meedoen. Wat mij opviel was dat deze uitermate stoere vrouwen vaak lange, mooi gelakte nagels hebben en mooi opgemaakt haar. Ruimte voor persoonlijke invulling en individualiteit bij het inzetten van deze oerkracht. Oerkracht heeft die individualiteit nodig om volledig ontplooid te kunnen worden. Ik mag graag barende vrouwen vergelijken met gewichtheffers. Ook barende vrouwen zetten een oerkracht in om tot een topprestatie te komen. Ook een baring volgt een vast stramien waarin ruimte voor persoonlijke invulling en individualiteit nodig zijn.
Ik kan me als de dag van gisteren een van mijn bevallingen herinneren waar de gynaecoloog zeer paternalistisch en wat laatdunkend zei ‘’dat doen wij hier niet, mevrouwtje, al die herrie’’ toen ik geluid maakte tijdens de weeën en het persen. Dat was dom van die dokter. Op meerdere vlakken. Om te beginnen getuigt het van zeer bedroevende manieren om als arts op die manier een patiënt toe te spreken. En verder ben ik geen mevrouwtje, ‘’ik’’ maak het geluid en niet ‘’wij’’ (wat de rest van de aanwezigen doet is volkomen aan hen en interesseert mij op het moment van bevallen opvallend weinig en ik ben op zo'n moment te zeer geoccupeerd met belangrijker zaken om het gedrag van anderen op te merken) en als ik geluid nodig heb bij het tot stand komen van een oerkracht-prestatie dan is dat mijn manier.
Dieren die worden gestoord tijdens de baring stoppen ermee, de weeën stoppen en komen pas weer op gang als de kust veilig is. Het lichaam van een vrouw die zich moet inhouden, niet haar eigen ding kan doen tijdens de baring (haar eigen positie zoeken, aan hebben of niet aanhebben wat zij wel wil, …) reageert alsof het wordt gestoord en de baring zal minder vlot verlopen. De weeën kunnen afzwakken of verdwijnen, de ontsluiting vordert minder dan verwacht en de baby kan het benauwd krijgen. Dit verhoogt het risico van ingrijpen tijdens de baring met bijvoorbeeld weeën opwekkers. Het inleiden van een baring of bijstimuleren verhoogt dan weer de kans dat er ander ingrijpen nodig is, zoals pijnstilling en hulp bij de uitdrijving met een vacuüm of tang en een verhoogde kans op een keizersnede.
Meer ingrijpen tijdens de baring maakt de baring gevaarlijker voor moeder en kind en er is meer kans op complicaties in de eerste dagen, waaronder een slechter op gang komen van de borstvoeding. Overigens kunnen moeder en kind over het algemeen ook bij de borstvoeding maar het best met rust gelaten worden, hen samen hun eigen houdingen en patronen laten vinden. Een mensenmoeder zal haar kind niet verstoren als er te veel aan wordt geprutst, zoals dat bij sommige dierenmoeders wel het geval is, maar te veel geprutst aan moeder en kind maakt het hele proces van borstvoeding en van hechting er over het algemeen niet makkelijker op. Stel je voor dat er tijdens je eerste kennismakingsessies met een nieuwe liefde constant telkens wisselende mensen met hun vingers tussen zouden zitten en jullie aanwijzingen geven over hoe je het best gaat zitten of liggen en hoe je je lichamen ten opzichte van elkaar houdt, wat de meest effectieve manier van tongzoenen is ….
Hoe ben ik toch van gewichtheffen op tongzoenen gekomen? Sommige verhalen bepalen gewoon helemaal zelf hoe ze uit mijn toetsenbord komen, denk ik. Gewoon laten gaan, op haar eigen manier!
Olympiade
Afbeelding: iconisch: borstvoeding als olympische prestatie
Zwanger zijn en vervolgens een kind baren wordt wel vergeleken met een Olympische duursport. Die Olympische prestatie wordt als het aan het lichaam van de moeder en aan de baby ligt afgerond met een lange en intensieve cooling down: borstvoeding. Ter ere van de Olympische Spelen en van de Olympische prestatie die elke vrouw levert als zij moeder wordt zolang de Spelen duren elke dag een stukje met een olympische sport als thema en afbeelding. Deze serie begon met een Proloog op 26 juli.
Zwanger zijn en vervolgens een kind baren wordt wel vergeleken met een Olympische duursport. Die Olympische prestatie wordt als het aan het lichaam van de moeder en aan de baby ligt afgerond met een lange en intensieve cooling down: borstvoeding. Ter ere van de Olympische Spelen en van de Olympische prestatie die elke vrouw levert als zij moeder wordt zolang de Spelen duren elke dag een stukje met een olympische sport als thema en afbeelding. Deze serie begon met een Proloog op 26 juli.
