Foto: Een antiek distelleer apparaat: een apparaat om gasvormige substanties te vangen en af te voeren.
De importeur van een van de producten in mijn winkel stuurde mij de aankondiging van een nieuw product waar van hij dacht dat ik er mogelijk in geïnteresseerd was. Het was net als dat andere ding iets voor baby’s die ergens last van hebben. Dat wat ik al verkoop is voor baby’s die last hebben van snot in de neus. Iedereen die wel eens een verkouden baby heft proberen te voeden weet wat een ellende dat is. Het dingetje dat ik daarvoor verkoop is bedoeld om dat overtollige snot op een zachte manier uit baby’s neusje te zuigen, zodat hij even comfortabel kan drinken. Het nieuwe apparaatje was bedoeld voor last aan het andere uiteinde, namelijk een schetenhulp. Natuurlijk heet het ding niet zo, want baby’s laten geen scheten. Dat is gelijk het probleem, want als ze de opgehoopte lucht in de darmen makkelijker kwijt konden hadden ze er geen buikpijn van. Nu ben ik ervaringsdeskundig wat betreft overtollige lucht ergens in het spijsverteringssysteem en de last die geven kan als je het niet kwijt kan. Aan den lijve ondervonden, been there, done that. En zo. Maar om nu een apparaatje te gaan gebruiken om de lucht uit de darm van de baby naar buiten te loodsen gaat mij toch te ver.
Het idee is dat een klein, dun pijpje in de anus wordt gebracht, waardoor de lucht kan worden afgevoerd. Ik houd daar niet van om dingen in openingen te stoppen die daarvoor niet bedoeld zijn. Nu zijn we net af van de gewoonte om de stoelgang te stimuleren door een kind te temperaturen, doen we zelfs het temperaturen over het algemeen niet meer rectaal, en komt iemand met iets anders. Nog afgezien van het feit dat ik vind dat het de lichamelijke integriteit van de baby aantast als je dingen in zijn lijf duwt die daar niet horen (tenzij op strikte en dringende medische indicatie), ben ik bang dat het makkelijk fout kan gaan en beschadigingen veroorzaken. Het onderste uiteinde van het spijsverteringskanaal is uitsluitend bedoeld als uitgang. De klapdeuren werken niet echt goed de andere kant op, zeg maar. Wanneer er toch pogingen worden ondernomen het als ingang te gebruiken gebeuren er makkelijk ongelukken.
Liever niet dus, zo’n apparaatje. Maar wat dan als baby last van lucht heeft? In de eerste plaats is er de preventie natuurlijk. Voorkomen is altijd beter dan genezen en wat niet kapot gaat hoeft ook niet gemaakt te worden. Hoe komt een baby eigenlijk aan dat opgehoopte gas in zijn darmen? Veel mensen, leken en zorgverleners, gaan ervan uit dat het voornamelijk komt door de onrijpheid van de darmen. Ik heb dat altijd een vreemde theorie gevonden. Hoe logisch is het dat kinderen standaard worden geboren met organen die het nog niet doen, maar wel nodig zijn? Een ongeboren kind heeft nog geen spijsvertering nodig, want hij krijgt enkel intraveneuze voeding. Zijn spijsvertering hoeft het dus nog niet te doen en mag nog onrijp zijn. Na zijn geboorte moet hij wel spijs verteren en dus moet dat systeem werken, in elk geval voldoende rijp zijn om de specifiek spijs die hij te verteren heeft aan te kunnen. Een te vroeg geboren kind heeft dus mogelijk wel een onrijpe darmfunctie en onrijpe andere functies, want die zou nog niet geboren moeten zijn en dus die functies nog niet nodig moeten hebben.
Die op tijd geboren baby wordt niet geboren met een onrijpe darmfunctie, maar met een startende darmfunctie die voldoende rijp is voor het verteren van de voeding waarvan het kind op dat moment afhankelijk is. De eerste paar dagen zijn bedoeld om de boel op te starten en de voeding en de hoeveelheid die hij dan krijgt zijn daarop aangepast. Kleine beetjes dik colostrum, dat extreem licht verteerbaar is. Het colostrum biedt een beetje voedsel, maar is vooral een primer voor de darmen. Het zorgt voor het eerste laagje bescherming tegen de binnenwanden en vormt samen met de bacteriën van de moeder dij hij tijdens de geboorte binnenkreeg (toen hij met zijn gezicht langs haar perineum wreef, ja inderdaad, daar precies naast de uitgangsroute van haar darmen) de basis van de darmflora. Samen zorgt dat voor het opstarten van de darmfunctie. Omdat het als het ware een startende fabriek is beginnen ze met 1 productielijn operationeel te maken: die voor het verwerken van moedermelk. Colostrum is daar in een dag of drie mee klaar en dan is de darm er in principe helemaal klaar voor.
Zo lang nu dat colostrum niet wordt vervuild met andere vloeistoffen (water, suikerwater, kunstvoeding, vitamine druppels) en zolang die eerste en voorlopig enige productielijn niet wordt overbelast door te grote hoeveelheden tegelijk, of door het herhaaldelijk stilleggen en dan overladen, of door er verkeerde voeding op aan te bieden, zal die darmfunctie naar alle waarschijnlijkheid prima werken en zal er maar weinig of geen overtollig gas worden gevormd. Geen opgehoopte scheten in de darm en dus geen werk voor de machinale schetenlater. Mocht er onverhoopt toch eens wat gasophopig optreden, dan is een bijstelling van de aanvoer vaak al voldoende. Soms is een lekker warme buikjesmassage nodig, een andere houding of meer gedragen worden. Dan zullen de meeste scheetjes er van zelf uitkomen.
