De letter V is belangrijk bij zuigelingen- en kindervoeding. Het begint natuurlijk met de V van Voeding en Voedsel. Bij een zuigeling zijn dat niet noodzakelijkerwijs synoniemen. Voeding is voedsel als het gaat om *wat* een baby in zijn maag krijgt: melkvoeding, bijvoeding, kunstvoeding, vaste voeding; maar het kan ook gaan over *hoe* hij dat voedsel in de maag krijgt: borstvoeding, flesvoeding, vingervoeding, lepelvoeding, … Kunstvoeding gaat altijd om een vervanging van moedermelkvoeding of borstvoeding; flesvoeding kan een vervanging zijn voor borstvoeding als de moedermelkvoeding per fles wordt gegeven, maar kan ook een vervanging voor zowel borstvoeding als moedermelkvoeding zijn. Borstvoeding kan ook niets met voeding of voedsel te maken hebben wanneer een kind aan de borst troost zoekt en vindt, zijn mentale accu oplaadt, in slaapt valt of wakker wordt. Hoewel je dat ook voedsel zou kunnen noemen, maar dan geen tastbaar voedsel voor de maag, maar – om het maar even zwaarwichtig te benoemen – voedsel voor de ziel.
Dan is er ook nog de V van Veel, Vaak en Veilig. Jonge kinderen, en dan met name zuigelingen, eten heel veel en daarom moeten ze vaak eten en moet wat ze eten veilig zijn. Stel je voor dat een volwassen mens in verhouding net zoveel zou eten als een baby. Een veelgebruikte berekeningsformule gaat uit van 150ml voeding per kilo lichaamsgewicht per dag, voor grotere kinderen 120ml/kg/dag. Voor een kind van 6 kilo betekent dat tussen 120x6=720ml en 150x6=900ml per etmaal. Een volwassen mens van 60kg zou volgens die rekenformule 120x60=7200 en 150x60=9000ml per dag moeten eten (drinken). Dat is dus tussen dik 7 en 9 kilo voedsel op een dag. Uitgaand van een normale maaginhoud van ca. 500gram (de hoeveelheid voedsel per maaltijd per persoon die in grootkeukens wordt gehanteerd) zou die volwassen mens van 60 kg dus 14 tot 18 keer per etmaal een volledige maaltijd moeten nuttigen. Gelukkig hoeft een volwassen mens zijn gewicht niet binnen enkele maanden te verdubbelen. Een baby moet dat wel en heeft dus al dat eten nodig. Het lijkt voor de hand te liggen dat over frequente kleine porties te verdelen om de maag niet te overbelasten en op te rekken. Voor wie zo veel en vaak moet eten moet het voedsel ook veilig zijn: geen extra ballaststoffen, niets wat het extra zwaar verteerbaar maakt en niets waar hij ziek van wordt, want dat kan hij er echt niet bij gebruiken.
De laatste drie V’s staan voor Vocht, Vezels en Vet. Vocht en vet krijgt een baby die volledig en op verzoek en onbeperkt aan de borst wordt gevoed wordt voldoende en vezels heeft hij nog niet nodig voor het verteren van melk. Zodra een baby vast voedsel naast melkvoeding krijgt, gaat de darm anders werken en worden vezels ook belangrijk. Vezels zorgen voor massa in de darm (iets waar je je stevig aan vast kunt houden voor de darmen, zeg maar) en zetten de darm aan tot activiteit. Vezels hebben daarvoor vrij veel vocht nodig. Vezels zonder vocht veroorzaken een dikke, droge massa in de darm, die niet meer voor- of achteruit kan. Vocht zorgt voor een sponzige, kneedbare massa die gestaag door de darm kan worden voortgestuwd. Vet zorgt voor smering, net als kogellagervet ervoor zorgt dat draaiende onderdelen niet gaan schuren en stroef worden. Vet vertraagt ook de vertering van het voedsel, waardoor de spijsverteringsenzymen meer tijd hebben om de voedingsstoffen in opneembare delen af te breken. Dit geldt met name voor het verteren van suikers. Als de suikerverterende enzymen onvoldoende gelegenheid hebben de suikers af te breken, zullen deze gaan gisten als in een bierbrouwerij, compleet met bijbehorende schuim- en gasvorming.
Zonder inachtneming van de twee trio’s van V’s zal er een V voor Vendetta bij komen: het systeem van het kind komt in opstand met buikpijn, spugen, gasvorming, kolieken, huilen en/of te veel of te weinig groeien en verhoogde kans op allerlei problemen laten.
