Vandaag heb ik het druk, veel te druk om een stukje te schrijven. Vandaag dus alleen een paar titels die het waard zijn om nog eens te lezen. Allemaal met iets over druk erin. Klik op de titel voor eht hele stukje.
Rood
is een geliefde kleur in sprookjes: Sneeuwwitje en Rozerood, De Rode
Schoentjes, de bloedrode lippen van Sneeuwwitje en natuurlijk de rode
muts van Roodkapje. In de romantiek is het de kleur van zinnelijke
liefde en passie. En het is de kleur van gevaar, agressie en woede.
Politiek is rood de kleur van communisme en socialisme, financieel is
het de kleur van schuld. Rood is dominant en in sommige culturen mag
rood alleen gedragen worden door de hoogste adel of de hoogste
geestelijken. Rood is de kleur die als eerste wordt waargenomen en het
heeft de laagste door de mens waarneembare frequentie. Wie de aandacht
wil vangen gebruikt rood: stoplicht, bandweerauto, een rood kruis door
een afbeelding. Bloed. Dat vangt altijd de aandacht. Een beetje bloed
vangt een boel aandacht, versnelt de hartslag en verhoogt de bloeddruk.
Zilver
spreekt tot de verbeelding. Goud is rijkdom, overdaad en macht, maar
zilver is verfijnder, subtielere en wordt in verband gebracht met magie,
nachtelijke krachten en heling. Waar goud in al zijn glorieuze
schittering wordt verbonden aan de even overdadig stralende en
overweldigende zon, ziet men in zilver de zachtglanzende, strelende
ietwat geheimzinnige krachten van de maan. De aantrekkingskracht van de
maan werd lang wel waargenomen, maar niet begrepen en wat de antieke
mens niet begreep, werd verklaard met magie. De wolven die met hun
gehuil naar de maan leken te communiceren met magische krachten, de maan
zelf met haar voelbare, maar onverklaarbare aantrekkingskracht, de
kleur en het metaal zilver die alleen al door de glans en de kleur iets
van de magie van de maan leek te hebben en de onbegrijpelijke, maanstand
gerelateerde vrouwendingen: magie van het zuiverste water. Stof voor
ontelbare verhalen in lange koude nachten bij het vuur.
Vroeger,
hè, vroeger, toen had je nog geen Adehade*. Toen had je kinderen die
zich gedroegen als kinderen. Die geen moment konden stilzitten en, als
ze niet op school waren, vooral buiten speelden. Van jongens werd druk
en wild gedrag verwacht, van meisjes minder. Maar als een meisje ook
druk en wild was, dan was ze niet ziek, maar was ze gewoon een wilde
meid (been there, done that). Er werd wat afkeurend gekeken, maar het
meisje werd niet aangemerkt als behept met een geestelijke afwijking. Nu
is ADHA een vaak gediagnosticeerd ziektebeeld. Attentie Deficient
HyperActief. Druk en beweeglijk, geen moment stil kunnen zitten en
nergens je aandacht bij kunnen houden wat je niet echt interesseert.
Gedrag dat vroeger als normaal voor gezonde kinderen werd aanvaard.
Lastig, ja, dat wel, lastig voor de volwassenen, maar ja, zo zijn
kinderen, hè. Nu krijgen ze een etiket en Ritalin. Niet dat ik nu wil
zeggen dat ADHD niet bestaat, maar wel dat het bij normale kinderen
waarschijnlijk meestal om normaal kinderlijk gedrag gaat. Normaal
kindergedrag dat niet past binnen de normen voor gewenst kindergedrag
die wij in onze maatschappij stellen.
De laatste dagen kreeg ik veel artikelen en boeken onder ogen over
het belang van empatisch, sensitief en responsief ouderschap met name
voor het heel erg jonge kind. De hernieuwde nadruk op het belang hiervan
werd ingegeven door de treurige gebeurtenissen waarbij jonge mensen
totaal door het lint gingen en, alleen of samen met anderen, andere
mensen dood maakten. Een Nederlandse politicus gaf direct de schuld van
alle vormen van geweld door jongeren aan een zekere groep allochtonen in
Nederland. En de gebeurtenissen in Amerika zwengelen de daar immer
klaarliggende wapendiscussie aan en de roep om meer gewapende
bescherming van scholen. Enkelen zien slechts verder dan de waan en de
afgrijselijkheid van de dag en proberen een oorzaak te duiden, liever
dan alleen een aanleiding. Enkelen, die zich werkelijk in de werking van
de menselijke geest hebben verdiept, wijzen naar meer dan alleen de
etnische herkomst, de algemene agressie in de maatschappij of het
tomeloze uitbreiden van privé wapenbezit. Zij zien het zaad voor de
wrange oogst aan gewelddadigheid al in de wieg liggen of zelfs al in de
moederschoot.
Intiem is een woord met vele betekenis nuances. Een intiem
kaarslicht-diner-voor-twee is een heel ander intiem dan iemands intieme
delen. Een intiem dineetje is een huiselijk diner als tegenovergestelde
van een formeel diner. Een intieme vriend is een vertrouweling, als
tegenstelling van een kennis. In maar enkele betekenissen heeft intiem
de nuance dat je je ervoor afscheidt van publiek. Kussen is een intieme
bezigheid, maar tenzij je daarbij erotisch te werk gaat, hoef je je er
niet voor af te zonderen. Een intiem gesprek (als in vertrouwelijk) met
een intieme vriend (als in boezemvriend) kan net zo goed in een
afgesloten kamer plaatsvinden als aan een tafeltje in een druk
restaurant. Borstvoeding is een intieme bezigheid tussen een moeder en
haar kind die zowel in de intimiteit van haar slaapkamer kan
plaatsvinden als op een druk terras.
