Foto: Roseanne Barr als Ruth Patchett in She-Devil (1989)
Een van de geliefde uitspraken van mijn oude Grootmoe was ‘’Geloven doe je maar in de kerk, hier moet je het zeker weten’’. Een kerk uiteraard, want zij was grootgebracht in een protestants christelijke omgeving. Losjes daarin. Want geloven, ja dat hoorde nu eenmaal bij je opvoeding en je geloofde gewoon hetzelfde als je ouders. Erg eenkennig was ze er ook niet in, want al waren ‘’die Roomsen’’ soms wel wat bijgelovig met al die heiligen, dat weerhield haar er niet van om de altaarkleden van de plaatselijke katholieke kerk te wassen en samen met haar co-werkers in de wasserij bij toerbeurt de borduurpatronen na te tekenen. Of bij de Joodse buurvrouw aan het begin van de sabbat het licht aan te doen. Want dat waren nu eenmaal de geloven waarin die mensen waren opgegroeid en dat waren de dingen die ze deden. Geloven werd dus verwezen naar een kerk, maar ze had ook de tempel, synagoge en de moskee erbij kunnen noemen. Voor haar was het allemaal om het even, zolang je het maar in je eigen tijd deed, zonder er een ander al te erg mee lastig te vallen. Ze was daar erg pragmatisch in, net als in haar opvatting dat het een boel toestanden zou schelen als iemand gewoon 22 ballen tussen die volwassen kerels in korte broeken op dat grasveld zou gooien.
De afgelopen weken werd de plaats van het geloof in het dagelijks leven op pijnlijke manieren in de voorste gelederen van de nieuwsberichten opgenomen. Eerst was daar de stennis over een Turks jongetje dat al ruim acht jaar bij pleegouders woont, sinds hij op de leeftijd van vier maanden uit huis werd geplaatst. Het gaat heel goed met het jongetje, al zo lang hij bij zijn pleegmoeders woont, waarschijnlijk beter dan de eerste vier maanden van zijn leven. Zijn pleegmoeders zijn liefdevol en zorgzaam, is de algemene conclusie van mensen die daar zicht op hebben. Zijn geboorte ouders hebben daar andere ideeën over. Die pleegmoeders zijn christenen. En nog lesbisch bovendien. De toestanden liepen zo hoog op, dat de leider van hun land van herkomst, waar ze dus niet meer wonen, al jarenlang niet meer, zich ermee meent te moeten bemoeien. Hij is des duivels, want de mosliminwoners van zijn land geloven dat christenen niet pluis zijn en lesbiennes ware duivels. Ach, had mijn Grootmoe waarschijnlijk schouderophalend verkondigd, dat geloven doe je maar in je moskee, hier moet je het zeker weten.
De tweede berichten hausse gaat over donormelk. In Turkije is de kindersterfte hoog. Gemiddeld is in de westerse wereld de kindersterfte 10 per duizend, In Turkije 53 per duizend. Dat is ruim vijf keer zoveel. Tweederde daarvan al in het eerste halfjaar na de geboorte, weet Sengul Hablemitoglu van het Gezondheidsbureau van de Universiteit van Ankara te melden. Een flink deel van die kinderen had met betere medische zorg, en met borstvoeding of moedermelk niet hoeven overlijden. Dat is hard, zoveel kindjes dood terwijl dat helemaal niet nodig is. Je zou toch denken dat een Turkse premier zich de benen uit het lijf zou lopen om die kinderen te redden, nadat hij de Turkse kinderen in Nederland van de lesbiennes heeft gered. Punt is dat bij die redding van die baby’s moedermelk meespeelt, moedermelk van wellicht een andere vrouw dan de geboortemoeder van het kind.
Het drinken van moedermelk maakt volgens de moslim interpretatie van de geschriften van de profeet een kind broer of zus van alle andere kinderen die van dezelfde vrouw haar melk hebben gedronken. Met een broer of zus kan je niet trouwen. Stel je nu eens voor dat je niet weet wie nog meer van diezelfde donor melk hebben gedronken. Dan zou je later gewoon zomaar met een onbekende broer of zus kunnen trouwen. Een volle neef of nicht, geen probleem, maar een melkbroer of –zus, onvoorstelbaar, des duivels.
Daar zouden echter nog oplossingen voor kunnen worden gevonden. Maar hoe staat het met het halal gehalte van de donormelk? En weet je wel zeker dat je moslim kindje geen jodenmelk krijgt, of christenmelk, of {o, horror} atheïstenmelk. Want melk is namelijk een zo magisch goedje, dat het het joodse, christelijke of atheïstische DNA over brengt. Dan koester je later zomaar een jood of een christen of {o, horror} een atheïst in je gezin. Je kon net zo goed een duivel als huisdier nemen.
Het alternatief is kunstvoeding. Daar gaat het kind misschien wel van dood, maar dan wel als onbezoedelde moslim. Toch? Ja? Weet je dat zeker of geloof je dat? Want geloven, dat doe je maar in de moskee, hier op de neonatologie moet je het zeker weten. Om te beginnen brengt moedermelk niets anders over dan voedsel en bescherming tegen infecties. Dodelijke infecties. Geen geloof, geen religie, geen seksuele geaardheid (want had je nog niet bedacht dat die donormoeder behalve een jood, christen of atheïst, ook nog {{o, horror in kwadraat}} lesbisch zijn kan!), niets van dat al zit er in moedermelk.
Moedermelk is niet hemels of duivels of magisch, het is gewoon eten en bescherming voor een kind, zoals de melk van alle zoogdieren dat voor al hun jongen is. Zolang een jong de melk van de eigen soort krijgt, gaat alles zoals het werd ontworpen. Zodra een jong de melk van een andere soort gaat krijgen, kan er van alles fout gaan. Niet dat een kat die muizenmelk drinkt een muis zal worden of een koe die mensenmelk drinkt plotseling een mens zou worden, nee zo werkt het niet. We hoeven dus niet bang te zijn dat een kind dat koemelk gebaseerde kunstvoeding krijgt een koe zal worden (net zomin als melk van een lesbische atheïst tot lesbisch-atheïstische mensen zal leiden). Waar we wel bang voor moeten zijn is dat de voeding en de bescherming die de onbewerkte melk aan het kalf zou geven, niet de juiste voeding en bescherming aan een mensenkind zal geven. Dan zal het kind makkelijker ziek worden, misschien erg ziek worden of zelfs doodgaan. Niet omdat die koe, wiens melk werd bewerkt tot kunstvoeding, een duivel was, maar omdat het de verkeerde diersoort is.
Geloven doe je maar in de tempel, de kerk, de synagoge of de moskee, in het echte leven en voor de gezondheid en het leven van je kind moet je het zeker weten. En zeker weten: moedermelk van om het even welke mensenmoeder is heilzaam voor een mensenkind, kunstvoeding is dat niet. Religieuze (van welke religie dan ook) rechten van volwassenen stoppen waar ze de universele mensenrechten en rechten van het kind in gevaar brengen.
Erdal Balci : Turkse donormelk moet 'halal'. Trouw.nl, 30/03/13
Eurolac Flits! met label of zoekterm rechten-van-het-kind, kunstvoeding, geloven, religie. Deze links leiden naar een lijst met blogs met dit label of deze zoekterm, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
Een van de geliefde uitspraken van mijn oude Grootmoe was ‘’Geloven doe je maar in de kerk, hier moet je het zeker weten’’. Een kerk uiteraard, want zij was grootgebracht in een protestants christelijke omgeving. Losjes daarin. Want geloven, ja dat hoorde nu eenmaal bij je opvoeding en je geloofde gewoon hetzelfde als je ouders. Erg eenkennig was ze er ook niet in, want al waren ‘’die Roomsen’’ soms wel wat bijgelovig met al die heiligen, dat weerhield haar er niet van om de altaarkleden van de plaatselijke katholieke kerk te wassen en samen met haar co-werkers in de wasserij bij toerbeurt de borduurpatronen na te tekenen. Of bij de Joodse buurvrouw aan het begin van de sabbat het licht aan te doen. Want dat waren nu eenmaal de geloven waarin die mensen waren opgegroeid en dat waren de dingen die ze deden. Geloven werd dus verwezen naar een kerk, maar ze had ook de tempel, synagoge en de moskee erbij kunnen noemen. Voor haar was het allemaal om het even, zolang je het maar in je eigen tijd deed, zonder er een ander al te erg mee lastig te vallen. Ze was daar erg pragmatisch in, net als in haar opvatting dat het een boel toestanden zou schelen als iemand gewoon 22 ballen tussen die volwassen kerels in korte broeken op dat grasveld zou gooien.
De afgelopen weken werd de plaats van het geloof in het dagelijks leven op pijnlijke manieren in de voorste gelederen van de nieuwsberichten opgenomen. Eerst was daar de stennis over een Turks jongetje dat al ruim acht jaar bij pleegouders woont, sinds hij op de leeftijd van vier maanden uit huis werd geplaatst. Het gaat heel goed met het jongetje, al zo lang hij bij zijn pleegmoeders woont, waarschijnlijk beter dan de eerste vier maanden van zijn leven. Zijn pleegmoeders zijn liefdevol en zorgzaam, is de algemene conclusie van mensen die daar zicht op hebben. Zijn geboorte ouders hebben daar andere ideeën over. Die pleegmoeders zijn christenen. En nog lesbisch bovendien. De toestanden liepen zo hoog op, dat de leider van hun land van herkomst, waar ze dus niet meer wonen, al jarenlang niet meer, zich ermee meent te moeten bemoeien. Hij is des duivels, want de mosliminwoners van zijn land geloven dat christenen niet pluis zijn en lesbiennes ware duivels. Ach, had mijn Grootmoe waarschijnlijk schouderophalend verkondigd, dat geloven doe je maar in je moskee, hier moet je het zeker weten.
De tweede berichten hausse gaat over donormelk. In Turkije is de kindersterfte hoog. Gemiddeld is in de westerse wereld de kindersterfte 10 per duizend, In Turkije 53 per duizend. Dat is ruim vijf keer zoveel. Tweederde daarvan al in het eerste halfjaar na de geboorte, weet Sengul Hablemitoglu van het Gezondheidsbureau van de Universiteit van Ankara te melden. Een flink deel van die kinderen had met betere medische zorg, en met borstvoeding of moedermelk niet hoeven overlijden. Dat is hard, zoveel kindjes dood terwijl dat helemaal niet nodig is. Je zou toch denken dat een Turkse premier zich de benen uit het lijf zou lopen om die kinderen te redden, nadat hij de Turkse kinderen in Nederland van de lesbiennes heeft gered. Punt is dat bij die redding van die baby’s moedermelk meespeelt, moedermelk van wellicht een andere vrouw dan de geboortemoeder van het kind.
Het drinken van moedermelk maakt volgens de moslim interpretatie van de geschriften van de profeet een kind broer of zus van alle andere kinderen die van dezelfde vrouw haar melk hebben gedronken. Met een broer of zus kan je niet trouwen. Stel je nu eens voor dat je niet weet wie nog meer van diezelfde donor melk hebben gedronken. Dan zou je later gewoon zomaar met een onbekende broer of zus kunnen trouwen. Een volle neef of nicht, geen probleem, maar een melkbroer of –zus, onvoorstelbaar, des duivels.
Daar zouden echter nog oplossingen voor kunnen worden gevonden. Maar hoe staat het met het halal gehalte van de donormelk? En weet je wel zeker dat je moslim kindje geen jodenmelk krijgt, of christenmelk, of {o, horror} atheïstenmelk. Want melk is namelijk een zo magisch goedje, dat het het joodse, christelijke of atheïstische DNA over brengt. Dan koester je later zomaar een jood of een christen of {o, horror} een atheïst in je gezin. Je kon net zo goed een duivel als huisdier nemen.
Het alternatief is kunstvoeding. Daar gaat het kind misschien wel van dood, maar dan wel als onbezoedelde moslim. Toch? Ja? Weet je dat zeker of geloof je dat? Want geloven, dat doe je maar in de moskee, hier op de neonatologie moet je het zeker weten. Om te beginnen brengt moedermelk niets anders over dan voedsel en bescherming tegen infecties. Dodelijke infecties. Geen geloof, geen religie, geen seksuele geaardheid (want had je nog niet bedacht dat die donormoeder behalve een jood, christen of atheïst, ook nog {{o, horror in kwadraat}} lesbisch zijn kan!), niets van dat al zit er in moedermelk.
Moedermelk is niet hemels of duivels of magisch, het is gewoon eten en bescherming voor een kind, zoals de melk van alle zoogdieren dat voor al hun jongen is. Zolang een jong de melk van de eigen soort krijgt, gaat alles zoals het werd ontworpen. Zodra een jong de melk van een andere soort gaat krijgen, kan er van alles fout gaan. Niet dat een kat die muizenmelk drinkt een muis zal worden of een koe die mensenmelk drinkt plotseling een mens zou worden, nee zo werkt het niet. We hoeven dus niet bang te zijn dat een kind dat koemelk gebaseerde kunstvoeding krijgt een koe zal worden (net zomin als melk van een lesbische atheïst tot lesbisch-atheïstische mensen zal leiden). Waar we wel bang voor moeten zijn is dat de voeding en de bescherming die de onbewerkte melk aan het kalf zou geven, niet de juiste voeding en bescherming aan een mensenkind zal geven. Dan zal het kind makkelijker ziek worden, misschien erg ziek worden of zelfs doodgaan. Niet omdat die koe, wiens melk werd bewerkt tot kunstvoeding, een duivel was, maar omdat het de verkeerde diersoort is.
Geloven doe je maar in de tempel, de kerk, de synagoge of de moskee, in het echte leven en voor de gezondheid en het leven van je kind moet je het zeker weten. En zeker weten: moedermelk van om het even welke mensenmoeder is heilzaam voor een mensenkind, kunstvoeding is dat niet. Religieuze (van welke religie dan ook) rechten van volwassenen stoppen waar ze de universele mensenrechten en rechten van het kind in gevaar brengen.
Erdal Balci : Turkse donormelk moet 'halal'. Trouw.nl, 30/03/13
Eurolac Flits! met label of zoekterm rechten-van-het-kind, kunstvoeding, geloven, religie. Deze links leiden naar een lijst met blogs met dit label of deze zoekterm, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
