Foto: Jim Carrey als Lloyd Christmas en Jeff Daniels als Harry Dunnin in Dumb & Dumber (1994)
Ik had hem zelf al in mijn inbox gekregen en weggegooid, maar een collega wees me er ook nog eens op. Een tutorial voor professionals over de samenstelling van borstvoeding, door een arts, aangeboden door Nutricia. Toch maar even de teaser kijken dan. Die doet het niet goed, ik heb alleen geluid. Nou, dat volstaat, want de goede dokter gebruikt zijn stem als voor een National Geographic Channel documentaire (hij zegt nog net niet ‘’Isn’t it amááázing’’) en babbelt wat over de samenstelling van ‘’borstvoeding’’. Dat is, aldus de dokter, eigenlijk moedermelk voor mensen. Jóh! Echt! Je meent het. Natuurlijk heeft borstvoeding geen samenstelling, want het is geen product, maar het hele proces van het maken, af- en uitscheiden van moedermelk door de moeder en het drinken aan de borst door het kind. Wat de samenstelling heeft is de moedermelk. Maar ach, dat is nog maar een klein foutje van de dokter en zijn geldschieter. De intro* naar de tutorial bevat meer fouten dan zinnen, hoewel het op het eerste gezicht heel positieve informatie lijkt.
Borstvoeding is niet ’’het beste’’ of ‘’van ideale samenstelling’’, maar gewoon de normvoeding, samengesteld zoals voeding voor menselijke zuigelingen hoort te zijn samengesteld. Aan zwangeren uitleggen dat borstvoeding de normvoeding is heeft niets te maken met schuldgevoel aanpraten. Deze uitspraak bevestigt voor mij wel het gevoel dat dat hele idee van schuldgevoel door de kunstvoedingmakers is gelanceerd. Flesvoeding heeft nauwelijks ontwikkelingen ondergaan in de laatste decennia, kunstvoeding wel wat. Maar lang niet genoeg om te stellen dat de ‘’voedingen van tegenwoordig zo zijn samengesteld dat ze eigenlijk al voor een deel de belangrijke voordelen van borstvoeding imiteren’’. Alleen bij een eerste oogopslag ziet het er als een op moedermelk gelijkende vloeistof uit, daarmee houdt elke vergelijking ongeveer op. En een goede tweede voor moeder’s eigen melk direct uit de borst is het al helemaal niet. Kunstvoeding komt na afgekolfde eigen melk, aan de borst bij een andere moeder of donormelk pas op de vierde plaats in de rij van voorkeursvoedingen. Het staat niet eens op het winnaarspodium, want daar staat alleen menselijke melk.
Maar eigenlijk maakt het helemaal niet uit wat ze daar bij Nutricia allemaal vertellen of laten vertellen over borstvoeding en moedermelk, want hun bedoeling is, uiteindelijk, het verkopen van meer kunstvoeding en dus ervoor zorgen dat minder kinderen borstvoeding krijgen. Want waar moedermelk zit, zit geen kunstvoeding nr. 1, 2 of 3, of pyjama papje, instant pap of potjesprut. Maagaandeel heet dat in vakjargon. Zorgverleners moeten dat helemaal niet willen lezen of horen of zien, want zij willen het grootste maagaandeel voor borstvoeding en moedermelk. Kunstvoedingmakers en -verkopers laten vertellen over de wonderbaarlijkheden van borstvoeding is net zoiets als de heren Mercedes & Audi de glorie van het fietsen of wandelen te laten prediken. Zorgverleners die denken dat zij goede, eerlijke en degelijk-wetenschappelijke informatie zullen krijgen van een kunstvoedingfabrikant zijn, exusez le mot, te onnozel voor woorden.
Wie werkelijk goede informatie wil over wat borstvoeding is en hoe het is geëvolueerd tot de huidige samenstelling (en dus waarom namaak na een luttele honderd jaar never-nooit-niet tot een zelfs maar enigszins gelijkend resultaat zou kunnen komen) leest bijvoorbeeld wat R. Martin schreef in Psychology Today (2013). Hij vertelt over de evolutie van het verschijnsel zoogdier en over de gelijke delen bescherming en voeding die zoogdieren hun jongen met hun soorteigen melk geven. En dat het vervangen van borstvoeding door kunstvoeding zich maar richt op de helft van wat borstvoeding biedt (en zelfs dat nog maar met matig resultaat). En waarom het normaal is dat zoogdierjongen na het bereiken van de natuurlijke speenleeftijd over het algemeen geen melk meer kunnen verdragen door het ontbreken van melksuiker verterende enzymen. Nou, ja, eigenlijk al die dingen die ik u hier ook telkens weer probeer uit te leggen.
Reclame werkt. En als directe reclame naar de consument niet mag, dan richten de fabrikanten hun reclame tot de zorgverleners. Dat is nog eens lucratiever ook, want heb je er daar één van, dan heb je een flink deel van haar of zijn cliënten ook. Voor zorgverleners geldt hetzelfde als voor gewone mensen: als je iets voor niks erbij krijgt, koop je meer dan je eigenlijk van plan was, zelfs als je niet van plan was iets te kopen. Maar vergis je niet, je krijgt niks echt voor niets; iemand, ergens, betaalt de prijs. In het geval van kunstvoeding wordt die prijs betaald door de kinderen die als gevolg van de reclame geen of minder borstvoeding krijgen dan eigenlijk voor hen bedoeld was. Voor een redelijk deel omdat zorgverleners denken dat ze goede informatie gratis krijgen van iemand die voordeel heeft bij het tegendeel.
*) ‘’Borstvoeding is het beste wat een moeder haar kind kan geven: het heeft de ideale samenstelling, helpt bij de ontwikkeling van het maag- darmkanaal, beschermt het kind en zorgt voor een bijzondere relatie tussen moeder en kind. Het is belangrijk om dit tijdens de zwangerschap aan moeders uit te leggen, zonder hen een schuldgevoel aan te praten. “Flesvoeding heeft daarnaast de laatste jaren een grote ontwikkeling ondergaan. De voedingen van tegenwoordig zijn zo samengesteld dat ze eigenlijk al voor een deel de belangrijke voordelen van borstvoeding imiteren en zijn daarom ‘second best’” aldus Emeritus hoogleraar en kinderarts dr. Hugo Heymans.’’ Nutricia mailing voor professionals
Martin R: From Origins of Breastfeeding to Lactose Intolerance How We Do It; The evolution and future of human reproduction. Psychology Today, 2013, inclusief referenties
Ik had hem zelf al in mijn inbox gekregen en weggegooid, maar een collega wees me er ook nog eens op. Een tutorial voor professionals over de samenstelling van borstvoeding, door een arts, aangeboden door Nutricia. Toch maar even de teaser kijken dan. Die doet het niet goed, ik heb alleen geluid. Nou, dat volstaat, want de goede dokter gebruikt zijn stem als voor een National Geographic Channel documentaire (hij zegt nog net niet ‘’Isn’t it amááázing’’) en babbelt wat over de samenstelling van ‘’borstvoeding’’. Dat is, aldus de dokter, eigenlijk moedermelk voor mensen. Jóh! Echt! Je meent het. Natuurlijk heeft borstvoeding geen samenstelling, want het is geen product, maar het hele proces van het maken, af- en uitscheiden van moedermelk door de moeder en het drinken aan de borst door het kind. Wat de samenstelling heeft is de moedermelk. Maar ach, dat is nog maar een klein foutje van de dokter en zijn geldschieter. De intro* naar de tutorial bevat meer fouten dan zinnen, hoewel het op het eerste gezicht heel positieve informatie lijkt.
Borstvoeding is niet ’’het beste’’ of ‘’van ideale samenstelling’’, maar gewoon de normvoeding, samengesteld zoals voeding voor menselijke zuigelingen hoort te zijn samengesteld. Aan zwangeren uitleggen dat borstvoeding de normvoeding is heeft niets te maken met schuldgevoel aanpraten. Deze uitspraak bevestigt voor mij wel het gevoel dat dat hele idee van schuldgevoel door de kunstvoedingmakers is gelanceerd. Flesvoeding heeft nauwelijks ontwikkelingen ondergaan in de laatste decennia, kunstvoeding wel wat. Maar lang niet genoeg om te stellen dat de ‘’voedingen van tegenwoordig zo zijn samengesteld dat ze eigenlijk al voor een deel de belangrijke voordelen van borstvoeding imiteren’’. Alleen bij een eerste oogopslag ziet het er als een op moedermelk gelijkende vloeistof uit, daarmee houdt elke vergelijking ongeveer op. En een goede tweede voor moeder’s eigen melk direct uit de borst is het al helemaal niet. Kunstvoeding komt na afgekolfde eigen melk, aan de borst bij een andere moeder of donormelk pas op de vierde plaats in de rij van voorkeursvoedingen. Het staat niet eens op het winnaarspodium, want daar staat alleen menselijke melk.
Maar eigenlijk maakt het helemaal niet uit wat ze daar bij Nutricia allemaal vertellen of laten vertellen over borstvoeding en moedermelk, want hun bedoeling is, uiteindelijk, het verkopen van meer kunstvoeding en dus ervoor zorgen dat minder kinderen borstvoeding krijgen. Want waar moedermelk zit, zit geen kunstvoeding nr. 1, 2 of 3, of pyjama papje, instant pap of potjesprut. Maagaandeel heet dat in vakjargon. Zorgverleners moeten dat helemaal niet willen lezen of horen of zien, want zij willen het grootste maagaandeel voor borstvoeding en moedermelk. Kunstvoedingmakers en -verkopers laten vertellen over de wonderbaarlijkheden van borstvoeding is net zoiets als de heren Mercedes & Audi de glorie van het fietsen of wandelen te laten prediken. Zorgverleners die denken dat zij goede, eerlijke en degelijk-wetenschappelijke informatie zullen krijgen van een kunstvoedingfabrikant zijn, exusez le mot, te onnozel voor woorden.
Wie werkelijk goede informatie wil over wat borstvoeding is en hoe het is geëvolueerd tot de huidige samenstelling (en dus waarom namaak na een luttele honderd jaar never-nooit-niet tot een zelfs maar enigszins gelijkend resultaat zou kunnen komen) leest bijvoorbeeld wat R. Martin schreef in Psychology Today (2013). Hij vertelt over de evolutie van het verschijnsel zoogdier en over de gelijke delen bescherming en voeding die zoogdieren hun jongen met hun soorteigen melk geven. En dat het vervangen van borstvoeding door kunstvoeding zich maar richt op de helft van wat borstvoeding biedt (en zelfs dat nog maar met matig resultaat). En waarom het normaal is dat zoogdierjongen na het bereiken van de natuurlijke speenleeftijd over het algemeen geen melk meer kunnen verdragen door het ontbreken van melksuiker verterende enzymen. Nou, ja, eigenlijk al die dingen die ik u hier ook telkens weer probeer uit te leggen.
Reclame werkt. En als directe reclame naar de consument niet mag, dan richten de fabrikanten hun reclame tot de zorgverleners. Dat is nog eens lucratiever ook, want heb je er daar één van, dan heb je een flink deel van haar of zijn cliënten ook. Voor zorgverleners geldt hetzelfde als voor gewone mensen: als je iets voor niks erbij krijgt, koop je meer dan je eigenlijk van plan was, zelfs als je niet van plan was iets te kopen. Maar vergis je niet, je krijgt niks echt voor niets; iemand, ergens, betaalt de prijs. In het geval van kunstvoeding wordt die prijs betaald door de kinderen die als gevolg van de reclame geen of minder borstvoeding krijgen dan eigenlijk voor hen bedoeld was. Voor een redelijk deel omdat zorgverleners denken dat ze goede informatie gratis krijgen van iemand die voordeel heeft bij het tegendeel.
*) ‘’Borstvoeding is het beste wat een moeder haar kind kan geven: het heeft de ideale samenstelling, helpt bij de ontwikkeling van het maag- darmkanaal, beschermt het kind en zorgt voor een bijzondere relatie tussen moeder en kind. Het is belangrijk om dit tijdens de zwangerschap aan moeders uit te leggen, zonder hen een schuldgevoel aan te praten. “Flesvoeding heeft daarnaast de laatste jaren een grote ontwikkeling ondergaan. De voedingen van tegenwoordig zijn zo samengesteld dat ze eigenlijk al voor een deel de belangrijke voordelen van borstvoeding imiteren en zijn daarom ‘second best’” aldus Emeritus hoogleraar en kinderarts dr. Hugo Heymans.’’ Nutricia mailing voor professionals
Martin R: From Origins of Breastfeeding to Lactose Intolerance How We Do It; The evolution and future of human reproduction. Psychology Today, 2013, inclusief referenties
Klik op de labels hieronder voor meer verhaaltjes over deze onderwerpen. Achter de plaatjes links staan er nog meer.
