Foto: Doctor Who in al zijn versies. vlnr: William Hartnell, Patrick Troughton, Jon Pertwee, Tom Baker, Peter Davison, Colin Baker, Sylvester McCoy, Paul McGann, Chris Eccleston, David Tennant, Matt Smith. Nog niet op deze compilatie te zien: John Hurt, de volgende versie van de Doctor.
De kruitdampen van de IQ studies zin nog niet verdwenen of het nieuwe doel dient zich aan. De EU heeft eindelijk een paar punten van de WHO Code resoluties en aanvullingen opgenomen in de EU wetgeving en is van plan zich te gaan buigen over de zin en onzin van speciale opvolgmelken. Het gejammer en gejeremieer zijn niet van de lucht. Overwinning van de borstvoedingsmaffia! Sufferds! Betutteling! Laat ze belangrijker dingen gaan doen! En natuurlijk ook die eeuwige ‘Ja, maar niet alle moeders kunnen of willen borstvoeding geven.’! Het is gewoon een andere versie van hetzelfde verhaal. Er wordt op een rode knop geduwd en zonder maar te kijken waar het eigenlijk precies over gaat, springt men te paard en valt aan. Terwijl ook de nieuwe EU wetgeving niets meer is dan een nieuwe versie van een oud verhaal. Het beschermen van kwetsbare consumenten (baby’s, peuters, ouderen en zieken) tegen de grijp- en graaizucht van de grootindustrie. Niets meer en niets minder. Wat de WHO betreft: daar is het gewoon nog steeds de eerste versie.
De WHO code heeft, net als dr Who, elke paar jaar een update en een iets bijgewerkte versie. Maar de basis, het uitgangspunt, het idee, blijft bij beide steeds hetzelfde. Het oorspronkelijke doel van de WHO code was gewoon het beschermen van de gezondheid van kinderen wereldwijd door het bevorderen van gezonde voeding, te beginnen met borstvoeding. Bevorderen, ondersteuning, beschermen en promoten van borstvoeding. Niet het verplicht stellen ervan en niet het verbieden van alternatieven. Alleen het verbieden van reclame voor de alternatieven. Het is niet een ‘borstvoedingsfatwa’ bedoeld om ‘tepelknagen’ te promoten zoals Pawned het zo walgelijk formuleert. (Wat is dat Powned toch een misselijkmakend gefrustreerd puberaal jongetjes clubje, eigenlijk.) Het is niet bedoeld om oorlog te voeren of te betuttelen of ouders het recht op eigen keuze te ontnemen. Het gaat simpelweg om het beschermen van de kwetsbaren. Dat is een van de kenmerken van beschaving: de bescherming van de meest kwetsbaren in die samenleving.
Wat ik veel interessanter vind in de berichtgeving vanuit de EU (want die etikettering van zuigelingenvoeding is maar een klein deel van de dingen die gisteren werden geregeld) is de belofte dat er eens kritisch gekeken gaat worden naar al die andere versies van moedermelksubstituten. De voedingen voor speciale omstandigheden (voor hongerige baby’s, welterusten voedingen, spugertjes-eten, …) en vooral de opvolgmelken, de nummers twee en drie kunstvoedingen. Die voedingen zijn een slap aftreksel van de nummers één, onder het voorwendsel dat moedermelk na een jaar ook verandert. Moedermelk verandert inderdaad, tijdens een voeding, tijdens een dag en in de loop van de maanden en jaren dat er melk wordt geproduceerd. Dit is afhankelijk van de leeftijd van het kind, de manier van drinken van het kind en de specifieke leefomstandigheden van het kind. Van het kind. Dus. Voortdurend, vanaf het moment dat hij wordt geboren. En er gaat zelden iets uit, maar sommige dingen worden meer. Vet bijvoorbeeld, en afweerstoffen.
Die melken nummer twee en drie zijn pure marketing strategieën, die hoegenaamd niets te maken hebben met de noodzaak voor verandering van samenstelling van het oorspronkelijke product, en al helemaal niet met de bevordering van de gezondheid van kinderen. Vrijwel direct na de introductie van de WHO code voor de marketing van voeding voor kinderen tot een half jaar, kwam de eerste opvolgmelk op de markt. Hiervoor mocht wel reclame worden gemaakt en de regels voor samenstelling waren wat soepeler. Er hoefden minder van de dure extra ingrediënten in. Door middel van unieke en uitermate succesvolle reclamecampagnes kregen de fabrikanten de zorgverleners rondom moeder en kind zover dat zij werkelijk geloofden dat het een wetenschappelijke waarheid is dat kinderen vanaf zes maanden een fantasieproduct genaamd opvolgmelk nodig hebben. Semi wetenschappelijke informatie en veel, heel veel cadeautjes in allerlei vormen doen dat.
Feit is, dat kinderen die kunstvoeding krijgen ook na de zes maanden eerst nog die gewone kunstvoeding nodig hebben, omdat de dan geïntroduceerde vaste voeding nog te weinig opneembaar is. Tegen dat een kind uit dat vaste voedsel voldoende voeding op kan nemen kan kunstvoeding achterwege gelaten worden en vervangen door volle koemelk, in het begin aangelengd met wat water. Economisch gezien is dat natuurlijk helemaal niet interessant. Zo oninteressant zelfs, dat na de uitbreiding van de Code met opvolgmelk, prompt de nummers drie verschenen. Nog verder uitgekleed, nog onzinniger, met nog maniakaler claims. Het erge van de zaak is niet dat die onzin bestaat en dat mensen het gebruiken, maar dat zelfs het gros van de zorgverleners ervan overtuigd is dat ze noodzakelijk zijn, zelfs voor kinderen die eigenlijk borstvoeding krijgen.
Op die manier ondermijnt de reclame voor al deze producten borstvoeding. Daarom is het aan banden leggen van al die reclame geen betutteling en geen fatwa en zeker geen beperking van de heilige keuzevrijheid van de volwassenen, maar bescherming van kwetsbare kinderen.
Ritzen Y: EU moedigt tepelknagen aan. Powned.tv, 11-06-2010
RTLNieuws: Brussel verbiedt foto 'gezonde baby' op babyvoeding, RTLNieuws.nl, 11-06-2013
Officieel persbericht: New rules for baby food, special diet food and low-calorie food, Plenary Session Food safety − 11-06-2013
Officieel persbericht: New rules for baby food, special diet food and low-calorie food, Plenary Session Food safety − 11-06-2013
