Foto: Uitzicht vanaf de tiende verdieping van de toren van de Arteveldehogeschool te Gent (B)
Helemaal bovenin de toren van de Arteveldehogeschool heeft men een glorieus uitzicht over de stad Gent. Deze tiende verdieping is niet toegankelijk voor studenten, enkel voor personeel en genodigden. Tijdens het jaarlijkse paper-voorstellingen-evenement hebben de lezers en juryleden daar een gezamenlijke lunch, inclusief een speech van een hooggeplaatst iemand. Het uitzicht is adembenemend, de lunch lekker (met bubbels!) en de speech die zit je gewoon uit. Het echte werk gebeurt natuurlijk in de aula. Op het podium de laptop en overige apparatuur en de kandidaat; in de zaal op de voorste rij de jury, de rijen erachter een afnemend aantal zenuwachtig wachtende en een toenemend aantal opgelucht ademhalende kandidaten. De rest van de zaal wordt gevuld met toehoorders. Heel leuk te zien dat elk jaar een flink deel van de oud-cursisten komt om hun nieuwe aanstaande collega’s te aanschouwen.
De presentaties van de kandidaten hebben als doel het verdedigen van hun afstudeerscripties. Dat is voor de kandidaten een hele klus. De meeste leerling lactatiekundigen zijn (bijna) voltijds in een zorgberoep werkzaam en daarnaast hebben de meesten ook de zorg voor een gezin. Naast de ongeveer 20 contactdagen op de hogeschool hebben ze een zeer hoge studiebelasting voor studie en opdrachten en een flink aantal uren stage in andere werksettings. Dan komt daar nog bij het schrijven van de scriptie, waarmee een heleboel opzoekwerk gepaard gaat en het lezen en interpreteren van wetenschappelijk onderzoek. Dat is allemaal niet niks. Voor een flink deel van de studenten is het spreken voor een groep geen dagelijks werk, en voor velen is dit eigenlijk de eerste keer. Chapeau! voor deze sterke en moedige vrouwen.
Van de juryleden wordt de hele dag een ononderbroken oplettendheid verwacht en een fris oog en oor voor elke nieuwe presentatie. Vooral net na de lunch wil die oplettendheid wel eens een beetje gedempt worden. Gelukkig is het aanbod van onderwerpen afwisselend genoeg om de aandacht gevangen te houden. Enkele onderwerpen betroffen diverse benaderingen van borstvoeding en moedermelk voor de zieke en/of te vroeg geboren zuigeling. Het op gang brengen en houden van een melkproductie door kolven voor een prematuurtje of voor een adoptiekindje werden op geheel verschillende manieren aangepakt. Twee papers gingen over het begeleiden van moeders bij borstvoeding, de ene op basis van het Baby Friendly Hospital Initiative (Babyvriendelijke ziekenhuizen, Zorg voor Borstvoeding) en de andere over het nut en effect van moeder-tot-moeder ondersteuning. Problemen met borsten en tepels kwamen te sprake bij een onderzoekje naar het gebruik van de ene of de andere tepelzalf en naar een uitdieping van het onderwerp borstvoeding na een borstverkleining.
Erg interessant vond ik de papers over de darmgezondheid en het effect van een enkel flesje kunstvoeding daarop. Een minder vaak voorkomend probleem kreeg uitgebreid de aandacht in een voordracht over borstvoeding door vrouwen die leiden aan anorexia nervosa en de invloed die dat op hun kind kan hebben. Het absolute top-onderwerp voor mij was ‘’Oxytocine’’. In een flitsende voorstelling werd de toehoorder meegenomen in de wondere wereld van oxytocine. Over wat het allemaal nog meer doet behalve de weeën aansturen en de melk laten stromen.
Eurolac Flits! met label of zoekterm oxytocine, tepelkloven, zalf, prematuur, BFHI, peer support. Deze links leiden elk naar een lijst met blogs met dit label, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
