Foto:
Sandie Shaw zingt op blote voeten het winnende liedje ‘’Puppet on a string’’ in de 1967 versie van het
Eurovisie Songfestival
De winnares van het Eurovisie Songfestival was naar mijn smaak een terechte winnaar, leuk liedje, goed gebracht, mooie begeleiding. Als fan van Anouk had ik haar natuurlijk graag als overwinnaar gezien, maar ik moet toegeven dat het, hoewel perfect uitgevoerd, een a-typisch Anouk liedje was en ook niet een echt Songfestival liedje. De winnares betrad bij elk optreden het podium op blote voeten. Ze was daarin niet geheel origineel, Sandie Shaw ging haar in 1967 al voor. Maar samen met Anouk was ze wel opvallend in een tijd waarin de show rondom muziek belangrijker lijkt dan de muziek zelf. Dat is jammer, want dan vallen liedjes die wel goed zijn, maar geen wervelende show te zien geven soms makkelijk weg tussen het visuele geweld van de shownummers. Ik vraag me wel eens af wat de uitslagen zouden zijn als het een radioshow was in plaats van een televisiespektakel.
Ik wil vandaag zelf ook eens een showtje weggeven. Daarmee maak ik het mezelf gemakkelijk, want ik hoef dan niet te bedenken wat ik ga opschrijven, dat heb ik al eens eerder gedaan namelijk. IK maak alleen een show van eerdere blogs. In plaats van een verhaaltje krijgt u dus een visuele show van voorgaande blogs over een thema. Op de achtergrond luister ik naar liedjes van songfestivals in de afgelopen pakweg 50 jaar.
Blogs waarin het (onder andere) ging over pijn:
Blogs waarin het (onder andere) ging over bijten:
