Mijn vaste lezers zullen het al wel hebben opgemerkt: ik heb een haat-liefde verhouding met wetenschap. Ik ben geen gelovig mens, dus dingen moeten voor mij waarneembaar of aantoonbaar zijn om waar te kunnen zijn. De Wetenschap gaat ervan uit dat alleen dat wat door wetenschappelijk onderzoek bewezen is ook waar is. Uitkijkend op mijn winterse tuintje zie ik dat er nog groene blaadjes aan sommige planten zitten, groene, oranje-rode en rood-bruin tot zwarte rozenbottels en bruin-verdorde uiteinden aan het siergras. Dat is een accurate waarneming; er mankeert niets aan mijn ogen dat niet met een bril of lenzen is op te lossen en ik ben niet kleurenblind. Ik ga er dus van uit dat dat een waarheid is. En u, lezer, zult mij op mijn woord moeten geloven. Waarschijnlijk doet u dat ook, want dat zijn de kleuren die je in dit jaargetijde, met meer vocht en hogere temperaturen dan gemiddeld in deze tijd van het jaar, kunt verwachten te zien. Deze waarheid is dus een beredeneerbare waarschijnlijkheid, maar kan niet door wetenschappelijk onderzoek worden bewezen. Ik kan foto’s maken, maar wie zegt u dat ik daarmee niet ga manipuleren, of dat de kleurfilter juist is of dat de weergave op uw computerscherm hetzelfde is als wat ik door mijn raam voor me zie? Maar u heeft ook geen wetenschappelijk bewijs nodig, want als ik nu uitkijk op een tuintje en daarin staan planten, dan is het naar alle redelijkheid en waarschijnlijkheid een correcte kleurweergave die ik u in woorden heb gegeven. de evidentie heeft geen bewijs nodig. (De andere kant van mijn verhouding tot de Wetenschap, het uitvoeren van onderzoek en daarmee dingen lijken te bewijzen die in alle redelijkheid niet kunne waar zijn, bewaar ik voor een andere keer.)
En zo zit ik dan te kijken naar een artikel dat op basis van de titel veelbelovend leek: De invloed van borstvoeding en lage met suiker gezoete frisdrank inname op obesitas bij Hispanische peuters (USA). Nu wisten we al uit andere onderzoeken dat kinderen die borstvoeding krijgen en dan vooral kinderen die de eerste zes maanden exclusief borstvoeding krijgen meer kans hebben op een normale gewichtsontwikkeling en dat geen of kort of weinig borstvoeding krijgen leidt tot een aanmerkelijk verhoogd risico van obesitas later in de kindertijd en als volwassenen. Het is ook al lang en breed duidelijke dat hoe meer gesuikerde frisdrank je drinkt hoe groter je risico van overgewicht. Ik was erg benieuwd hoe daar nu nog nieuw onderzoek nieuwe inzichten in kon bieden. Maar dat kon dus niet, het evidente werd, met de beste wetenschappelijke methodes, bewezen. Minder borstvoeding gaf dikkere peuters. Meer gesuikerde frisdrank gaf dikkere peuters. En --tromgeroffel en aanzwellende violen – hoe minder borstvoeding in combinatie met hoe meer gesuikerde limonade gaf de dikste peuters. Jòh, écht. Je meent het.
Alleen werd het natuurlijk zo gebracht dat veel borstvoeding en weinig limonade tot voordeel leidt, in plaats van dat het risicovolle gedrag als zodanig werd benoemd.
