Foto: Kate Moss en Kristin Stewart op de voorste rij van Mulberry’s show tijdens de London Fashion Week 2010
Advisering rondom zuigelingenvoeding is aan mode onderhevig. Al naargelang de heersende opvattingen over wat de bedoeling is met de opvoeding van kinderen, fluctueerden de adviezen als de slinger van een Grootvadersklok van het ene uiterste naar het andere. Gelukkig zijn mensen, zoals mijn Grootmoe al opmerkte, ‘’net onkruid, niet kapot te krijgen’’ en dus overleefden de meeste kinderen al die adviseringsmodes. Voor een deel kwam dat misschien wel omdat, net als bij kleding mode, mensen graag kijken naar wat de nieuwste ideeën of inzichten zijn, maar toch hun eigen ding doen, net als de toeschouwers van een modeshow. Moeders, die hun kinderen verspreid over meerdere jaren krijgen, kunnen soms het idee hebben dat ze telkens weer bij de nieuwe show van een groot ontwerper zitten: wat ze deze keer krijgen voorgeschoteld lijkt in de verste verte niet op de vorige keer. En, ook weer net als bij nieuwe modes, lijken de voorgestelde adviezen soms maar met moeite te verenigen te zijn met de fysieke kenmerken van het aan te kleden/voeden object of met de hoedanigheden van het ruwe materiaal om mee aan te kleden/te voeden. De te voeden kindertjes daarentegen zijn volkomen ongevoelig voor mode en veranderden ook eigenlijk niet in de laatste paar honderdduizend jaar, of zelfs de laatste paar miljoen jaar. Zij komen nog steeds ter wereld met de ingeboren verwachting dat zij veilig zullen worden gekoesterd en gevoed in de armen en aan de borst van de moeder die hen droeg voor ze werden geboren. Die verwachting is vastgelegd in de blauwdruk van het mensenkind, samen met de instincten en de reflexen die het hem mogelijk maken in die natuurlijke habitat (Colson, 2010) zelf zijn voedsel, warmte en veiligheid te vinden en de gereedschappen die ervoor zorgen dat de mensen om hem heen verliefd op hem worden en voor hem willen zorgen, hem willen koesteren, voeden en beschermen. Elk jaar een nieuwe mode hoeft voor hem niet. Wat modemeesters bedenken past toch geen normaal mens, dus wat heb je er eigenlijk aan, anders dan een schouwspel, een spektakel.
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’’ was een andere gevleugelde uitspraak van mijn Grootmoe. Gewoon is ook prima voor de baby: gewoon een baby, een moeder, een paar armen en een stel borsten. Wie heeft Mulberry nodig als je Made By Mama bij de hand hebt.
Colson S: Inleiding tot Biological Nurturing, een nieuwe kijk op borstvoeding. Hale Publishing 2010 (vertaling Gonneke van Veldhuizen-Staas) www.biologicalnurturing.nl
Veldhuizen-Staas CGA van: Holistische Lactatiekunde.
Advisering rondom zuigelingenvoeding is aan mode onderhevig. Al naargelang de heersende opvattingen over wat de bedoeling is met de opvoeding van kinderen, fluctueerden de adviezen als de slinger van een Grootvadersklok van het ene uiterste naar het andere. Gelukkig zijn mensen, zoals mijn Grootmoe al opmerkte, ‘’net onkruid, niet kapot te krijgen’’ en dus overleefden de meeste kinderen al die adviseringsmodes. Voor een deel kwam dat misschien wel omdat, net als bij kleding mode, mensen graag kijken naar wat de nieuwste ideeën of inzichten zijn, maar toch hun eigen ding doen, net als de toeschouwers van een modeshow. Moeders, die hun kinderen verspreid over meerdere jaren krijgen, kunnen soms het idee hebben dat ze telkens weer bij de nieuwe show van een groot ontwerper zitten: wat ze deze keer krijgen voorgeschoteld lijkt in de verste verte niet op de vorige keer. En, ook weer net als bij nieuwe modes, lijken de voorgestelde adviezen soms maar met moeite te verenigen te zijn met de fysieke kenmerken van het aan te kleden/voeden object of met de hoedanigheden van het ruwe materiaal om mee aan te kleden/te voeden. De te voeden kindertjes daarentegen zijn volkomen ongevoelig voor mode en veranderden ook eigenlijk niet in de laatste paar honderdduizend jaar, of zelfs de laatste paar miljoen jaar. Zij komen nog steeds ter wereld met de ingeboren verwachting dat zij veilig zullen worden gekoesterd en gevoed in de armen en aan de borst van de moeder die hen droeg voor ze werden geboren. Die verwachting is vastgelegd in de blauwdruk van het mensenkind, samen met de instincten en de reflexen die het hem mogelijk maken in die natuurlijke habitat (Colson, 2010) zelf zijn voedsel, warmte en veiligheid te vinden en de gereedschappen die ervoor zorgen dat de mensen om hem heen verliefd op hem worden en voor hem willen zorgen, hem willen koesteren, voeden en beschermen. Elk jaar een nieuwe mode hoeft voor hem niet. Wat modemeesters bedenken past toch geen normaal mens, dus wat heb je er eigenlijk aan, anders dan een schouwspel, een spektakel.
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’’ was een andere gevleugelde uitspraak van mijn Grootmoe. Gewoon is ook prima voor de baby: gewoon een baby, een moeder, een paar armen en een stel borsten. Wie heeft Mulberry nodig als je Made By Mama bij de hand hebt.
Colson S: Inleiding tot Biological Nurturing, een nieuwe kijk op borstvoeding. Hale Publishing 2010 (vertaling Gonneke van Veldhuizen-Staas) www.biologicalnurturing.nl
Veldhuizen-Staas CGA van: Holistische Lactatiekunde.
