Foto: Meat Loaf, performer van For crying out loud
Baby’s huilen. Onvermijdelijk. Universeel. Maar hoe en vooral hoe veel baby’s huilen is zeker niet universeel en begrip van niet-baby mensen over het huilen van baby’s al helemaal niet. In het westen willen we bij alles weten waarom en dan bij voorkeur wetenschappelijk bewezen waarom (La Haye et al, 2011, in proces). En welke factoren meespelen en of die wetenschappelijk significant zijn en ook nog klinisch relevant. En of alle huilen hetzelfde is en of op verschillende huiltjes anders moet worden gereageerd, en hoe, en wanneer, en door wie, en waarom, en hoe lang. En vanaf hoe lang en hoe vaak en op welke leeftijd het wel of niet een probleem is. En voor wie het een probleem is. En wat de gevolgen kunnen zijn en of die wetenschappelijk bewezen zijn, wetenschappelijk significant en klinisch relevant. In andere samenlevingen, zeg bij de nomaden in Mongolië (Kamnitzer, 2011), huilen baby’s ook. Dan pakt moeder hem op, of iemand anders brengt hem naar moeder, baby gaat aan de borst. Stil. Geen vragen. Geen onderzoek. Geen wetenschap, significantie of relevantie. Daar zouden wij nog wat van kunnen leren. Moeten we eigenlijk eens onderzoek naar doen.
Kamnitzer R: Breastfeeding in the Land of Genghis Khan. InCulturalParent, 2011. http://www.incultureparent.com/2011/02/breastfeeding-land-genghis-khan
La Haye W, Engelberts AC, Tiemens IKF et al (redactie): Concept Multidisciplinaire Richtlijn juni 2011: Preventie, signalering, diagnostiek en behandeling van excessief huilen bij baby’s. http://ajn.artsennet.nl/Artikel/Concept-richtlijn-excessief-huilen.htm
Baby’s huilen. Onvermijdelijk. Universeel. Maar hoe en vooral hoe veel baby’s huilen is zeker niet universeel en begrip van niet-baby mensen over het huilen van baby’s al helemaal niet. In het westen willen we bij alles weten waarom en dan bij voorkeur wetenschappelijk bewezen waarom (La Haye et al, 2011, in proces). En welke factoren meespelen en of die wetenschappelijk significant zijn en ook nog klinisch relevant. En of alle huilen hetzelfde is en of op verschillende huiltjes anders moet worden gereageerd, en hoe, en wanneer, en door wie, en waarom, en hoe lang. En vanaf hoe lang en hoe vaak en op welke leeftijd het wel of niet een probleem is. En voor wie het een probleem is. En wat de gevolgen kunnen zijn en of die wetenschappelijk bewezen zijn, wetenschappelijk significant en klinisch relevant. In andere samenlevingen, zeg bij de nomaden in Mongolië (Kamnitzer, 2011), huilen baby’s ook. Dan pakt moeder hem op, of iemand anders brengt hem naar moeder, baby gaat aan de borst. Stil. Geen vragen. Geen onderzoek. Geen wetenschap, significantie of relevantie. Daar zouden wij nog wat van kunnen leren. Moeten we eigenlijk eens onderzoek naar doen.
Kamnitzer R: Breastfeeding in the Land of Genghis Khan. InCulturalParent, 2011. http://www.incultureparent.com/2011/02/breastfeeding-land-genghis-khan
La Haye W, Engelberts AC, Tiemens IKF et al (redactie): Concept Multidisciplinaire Richtlijn juni 2011: Preventie, signalering, diagnostiek en behandeling van excessief huilen bij baby’s. http://ajn.artsennet.nl/Artikel/Concept-richtlijn-excessief-huilen.htm
