Foto: Shirley Henderson als Moaning Myrtle: "Don't ask me, here I am minding my own business and someone decides to throw something at me." (Moet je mij niet vragen, ik zit me hier met mijn eigen zaken te bemoeien en dan besluit iemand iets naar me te gooien) Moaning Myrtle (Jammerende Jenny) in: Harry Potter and the Chamber of secrets (Harry Potter en de geheime kamer).
Ben je net lekker bezig, je bemoeiend met enkel je eigen zaken, vind iemand het nodig in te breken in je persoonlijke ruimte en aandacht te vragen voor zijn zaken. Moeders maken dat met grote regelmaat mee, want de indruk schijnt te bestaan dat alles en iedereen zich moet bemoeien met de kinderen van andere mensen. Soms om ze te ‘’helpen opvoeden’’, soms gewoon omdat het financieel gunstig voor hun zaken is als moeders naar hen luisteren. Ongevraagd advies van familie, vrienden en de buurman kun je naast je neerleggen met een ‘’bemoei je met je eigen zaken’’. Advies van zorgverleners zou accuraat moeten zijn, maar is dat niet altijd (zie aflevering ‘’Doe geen kwaad’’), aan hen kan aangeraden worden eerst hun eigen zaken op orde te brengen voor ze zich met die van een ander bemoeien. De combinatie van conflicterende adviezen van familie consorten en zorgverleners zorgt er wel voor dat moeders niet meer weten wat ze eigenlijk moeten doen en veel te vaak te vroeg beginnen met het overgaan op vaste voeding (Arden, 2010). Ongevraagd en ondermijnend advies van hen die eraan verdienen is lastiger. Hen aanraden zich met hun eigen zaken te bemoeien en jou niet lastig te vallen terwijl jij je met die van je zelf bezig houdt gaat niet werken: kunstvoeding en baby- en peutervoeding fabrikanten maken het namelijk hun zaak om moeders te voorzien van ‘’informatie’’ over hun ‘’grandioze en onmisbare’’ producten met als doel daarvan veel en nog meer te verkopen. Fabrikanten die zich met hun eigen zaken bemoeien doen precies dat: hun zaak, hun portefeuille en die van de aandeelhouders heeft hun primaire, grootst e en overkoepelende aandacht. Al het andere, zoals moeders die zich met hun eigen zaken bemoeien en de gezondheid en het welzijn van de kinderen van wie zij de magen willen vullen, zijn daaraan volkomen ondergeschikt. En dus wordt het publiek doodgegooid met reclame, slinkse informatie via zorgverleners (die toch echt beter zouden moeten weten, als zij hun eigen zaken beter op orde hadden) en indoctrinatie via alle vormen van media. Dat doodgooien wordt soms bijna en heel soms echt werkelijkheid. In die kunstvoeding en dat potjeseten zitten namelijk vaak allerlei productvreemde delen (VWA, 2009). De veilige keuze voor moeders is dus om zelf voor het eten van hun kinderen te zorgen, zelfgemaakt vanaf de borstvoeding tot de hapjes en prakjes. Eerlijk eten, heerlijk eten, gezond eten: da’s een hoop eigen zaken voor een moeder om zich mee te bemoeien.
Een paar voorbeelden van teruggenomen kunstvoeding en potjesvoeding:
Similac standaard kunstvoeding met torren (2010)
Nestle Bananenmaaltijd met glas (2011)
Presidents Choice Organics Pear Juice met arsenicum (2008)
Similac Advance met stukjes zwart plastic (2005)
Melamine in Chinese kunstvoeding (2008)
Olvarit babyvoeding met glas (2002)
Voedsel en Warenautoriteit: Productvreemde delen in voedsel. Kennisbank Voedselveiligheid VWA, 2009.
Arden MA: Conflicting influences on UK mothers' decisions to introduce solid foods to their infants. Maternal & Child Nutrition, 2010, 6(2):159-173.
Ben je net lekker bezig, je bemoeiend met enkel je eigen zaken, vind iemand het nodig in te breken in je persoonlijke ruimte en aandacht te vragen voor zijn zaken. Moeders maken dat met grote regelmaat mee, want de indruk schijnt te bestaan dat alles en iedereen zich moet bemoeien met de kinderen van andere mensen. Soms om ze te ‘’helpen opvoeden’’, soms gewoon omdat het financieel gunstig voor hun zaken is als moeders naar hen luisteren. Ongevraagd advies van familie, vrienden en de buurman kun je naast je neerleggen met een ‘’bemoei je met je eigen zaken’’. Advies van zorgverleners zou accuraat moeten zijn, maar is dat niet altijd (zie aflevering ‘’Doe geen kwaad’’), aan hen kan aangeraden worden eerst hun eigen zaken op orde te brengen voor ze zich met die van een ander bemoeien. De combinatie van conflicterende adviezen van familie consorten en zorgverleners zorgt er wel voor dat moeders niet meer weten wat ze eigenlijk moeten doen en veel te vaak te vroeg beginnen met het overgaan op vaste voeding (Arden, 2010). Ongevraagd en ondermijnend advies van hen die eraan verdienen is lastiger. Hen aanraden zich met hun eigen zaken te bemoeien en jou niet lastig te vallen terwijl jij je met die van je zelf bezig houdt gaat niet werken: kunstvoeding en baby- en peutervoeding fabrikanten maken het namelijk hun zaak om moeders te voorzien van ‘’informatie’’ over hun ‘’grandioze en onmisbare’’ producten met als doel daarvan veel en nog meer te verkopen. Fabrikanten die zich met hun eigen zaken bemoeien doen precies dat: hun zaak, hun portefeuille en die van de aandeelhouders heeft hun primaire, grootst e en overkoepelende aandacht. Al het andere, zoals moeders die zich met hun eigen zaken bemoeien en de gezondheid en het welzijn van de kinderen van wie zij de magen willen vullen, zijn daaraan volkomen ondergeschikt. En dus wordt het publiek doodgegooid met reclame, slinkse informatie via zorgverleners (die toch echt beter zouden moeten weten, als zij hun eigen zaken beter op orde hadden) en indoctrinatie via alle vormen van media. Dat doodgooien wordt soms bijna en heel soms echt werkelijkheid. In die kunstvoeding en dat potjeseten zitten namelijk vaak allerlei productvreemde delen (VWA, 2009). De veilige keuze voor moeders is dus om zelf voor het eten van hun kinderen te zorgen, zelfgemaakt vanaf de borstvoeding tot de hapjes en prakjes. Eerlijk eten, heerlijk eten, gezond eten: da’s een hoop eigen zaken voor een moeder om zich mee te bemoeien.
Een paar voorbeelden van teruggenomen kunstvoeding en potjesvoeding:
Similac standaard kunstvoeding met torren (2010)
Nestle Bananenmaaltijd met glas (2011)
Presidents Choice Organics Pear Juice met arsenicum (2008)
Similac Advance met stukjes zwart plastic (2005)
Melamine in Chinese kunstvoeding (2008)
Olvarit babyvoeding met glas (2002)
Voedsel en Warenautoriteit: Productvreemde delen in voedsel. Kennisbank Voedselveiligheid VWA, 2009.
Arden MA: Conflicting influences on UK mothers' decisions to introduce solid foods to their infants. Maternal & Child Nutrition, 2010, 6(2):159-173.
