Foto: Jesse Eisenberg als J. Daniel Atlas in Now You See Me (2013) Over illusionisten die optische illusies en afleiding gebruiken om het publiek en de politie iets anders te laten zien dan wat ze zouden moeten zien
Soms moet je iets zien om het te leren kennen. Lezen in een boek is voor sommigen voldoende, maar andere dingen moet je zelf zien. Gisteren was ik weer bij een moeder en baby die ik echt zelf moest zien om het probleem te kunnen vaststellen. Ik was al eerder over deze moeder geconsulteerd door een collega en kon wat opties geven, maar zeker weten kon ik het niet. Door zelf de baby, de borst en het drinken aan de borst te zien, kon ik pas echt vaststellen wat er aan de hand was. Het was zo’n probleem van allemaal op zich kleine variaties, die in deze combinatie leidden tot grote problemen. Was het alleen het mondje geweest met een makkelijke borst, of was het alleen een lastige borst geweest met een perfect gevormd mondje, dan was er niets aan de hand geweest. Nu was er een beetje een posterior tongriempje, wat net de tongfunctie een beetje beperkte en een lipriempje dat net wat ver doorliep en het openhouden van het mondje een beetje lastig maakt, en daarbij een flinke borst met een wat brede en wat vlakke tepel en een beetje oedeem achter de tepelhof. Baby kreeg overigens volop melk binnen, wat hoorbaar was en zichtbaar in de slikbewegingen van het keeltje. Baby groeit en bloeit, mama heeft vrijwel voortdurend meer of minder pijn, tijdens en tussen de voedingen.
Die effectiviteit van het drinken afmeten is ook nog een kunst apart. Er is eigenlijk maar één echt betrouwbare methode en dat is het bijhouden van de groei en bloei van het kind. Een kind dat goed groeit en floreert krijgt voldoende eten binnen. Kijkend naar een kind aan de borst kun je denken een actief drinkend kind te zien, terwijl er eigenlijk weinig melktransfer plaatsvindt. Dokter Jack Newman heeft een observatie methode ontwikkeld die duidelijk het verschil tussen effectief en ineffectief drinken laat zien. Door tijdens het drinken te kijken naar de keel van het kind (hij noemt het de kin, maar eigenlijk is het de zachte onderkant van de onderkaak, de onderkin als het ware, die je moet bekijken) kun je zien wanneer er een slok melk passeert. Tijdens het drinken beweegt het kind de onderkaak op en neer, maar als er een flinke slok geslikt gaat worden, blijft de onderkin even in de lage stand hangen. Newman noemt dit de ‘’pauze in de kin’’. (zie voor een uitgebreidere uitleg van wat er in de mond van een kind gebeurt tijdens het drinken aan de borst ‘’Zuigen’’)
Alleen naar buiten gekrulde lipjes en een heftig bezig zijnde baby bepalen nog niet of er goed gedronken wordt. Zelfs een goede melktransfer wil niet zeggen dat alles goed is, wanneer de moeder daarbij pijn heeft. Pijn is altijd een teken dat er ergens iets niet goed gaat. Borstvoeding is bedoelt als iets plezierigs voor moeder en kind, dus als er iets dat plezier in voeden verstoort moet er aan gewerkt worden. Dat kan soms door het wegnemen van de oorzaken en soms door het verminderen van de symptomen. Er is altijd een keuze en bijna elke keuze die gemaakt wordt kan later weer worden herroepen. Kies je er nu voor te stoppen? Dat kan op dit moment in jouw situatie de beste oplossing zijn. Maar als je er later anders over gaat denken, kun je weer opnieuw beginnen. Kies je ervoor niet te knippen, maar te voeden met hulpmiddelen Dat kan op dit moment voor jou de beste keuze zijn, maar je kunt je later altijd nog bedenken en toch laten knippen.
Ritter N: Wetenswaardigheden over lipbandjes en tongriempjes, vertaling en bewerking door Mieke van Rijn-Remans. Met een uitgebreide verwijzing naar andere artikelen, foto's en filmpjes over dit onderwerp en naar zorgverleners die tong- en lipriempjes knippen.
International Breastfeeding Centre: Herken effectief drinken en sabbelen aan de borst
