Toen ik vrijdagavond aan de vooravond van een beurs weekend arriveerde in mijn hotel en naar mijn kamer liep, kwam ik een paard tegen. Een paard in de gang. Een paard met een lampenkap op zijn hoofd. Ik vind zoiets uitermate geestig. Je verwacht, anders dan in een carnavalskraker van Andre van Duin geen paard in een gang. Ook niet in een grote brede hotelgang. De kern van humor is het onverwachte. Je verwacht wel lampen in een hotelgang, geen paarden, zeker geen levensgrote paarden met een lampenkap op hun hoofd. Zoiets is verrassend, bizar en daarom humoristisch. Daarnaast ook nog kunst: het paard is goed gebouwd, je zou er zo op wegrijden.
Onverwachte dingen en verrassingen zijn natuurlijk niet altijd grappig. Soms zijn ze lastig, soms naar en soms ronduit desastreus. Met name gebeurtenissen en toestanden waarvan je verwacht dat ze met aangename emoties gepaard gaan, en die bij verrassing onaangenaam blijken te zijn, zijn verre van amusant. Daar kan je een beurs gevoel aan overhouden, letterlijk of figuurlijk. Borstvoeding kan je ook achterlaten met een beurs gevoel, letterlijk en figuurlijk. Je gevoel van eigenwaarde, je inschatting van je eigen vermogens en vaardigheden kan beurs aanvoelen na een onverwacht teleurstellende ervaring, maar ook de borsten zelf kunnen beurs worden door een voor hen onverwachte behandeling.
Borstvoeding is een normale lichamelijke functie van het vrouwelijke lichaam en eigenlijk verwacht iedereen dat iedere vrouw dat zonder problemen en als vanzelf zou moeten kunnen. De manier waarmee wij echter omgaan met zwangerschap, baring en zuigelingenzorg zijn verre van natuurlijk en vanzelfsprekend en dus is borstvoeding dat ook niet meer. De dingen de wij op basis van cultureel bepaalde aannames verwachten en de manier waarop wij dingen op basis van diezelfde aannames doen, zorgen ervoor dat het geven van borstvoeding en het zorgen voor een baby op een of andere manier niet uitwerken zoals we dachten dat het zou doen. Het zorgt ervoor dat borstvoeding geven en opvoeden uitermate ingewikkelde zaken lijken te zijn waarvan je je afvraagt hoe het mogelijk is dat duizenden generaties ouders voor jou dat gewoon zo maar deden en dat het de mensheid überhaupt is gelukt zo dominant op deze wereld vertegenwoordigd te blijven. Dat zou zelfs een robuuste ziel wat beurse plekken bezorgen.
Ook de borsten zelf kunnen beurs, bont en blauw worden als borstvoeding in de praktijk minder vanzelfsprekend werkt dan verwacht. Een al te enthousiaste massage kan averechts uitwerken en in plaats van ontspanning kneuzing van de tere weefsels veroorzaken. Massage kan een heel fijn hulpmiddel zijn om melk te laten stromen, maar wie dat letterlijk te stevig aanpakt, of te hardhandig de handen gebruikt, kan in plaats van de melk laten stromen juist de weefsels kwetsen, waardoor er zwelling en inflammatie optreedt. De hele borst kan beurs aanvoelen en de melk kan niet meer stromen, want de melkkanalen worden door de zwelling dichtgedrukt. Dit kan ook gebeuren door te intensief of met een niet passend kolfschild te kolven.
Kindjes die om een of andere reden geen goed houvast hebben aan de borst kunnen ter compensatie hard gaan knijpen met de kaken. Soms zullen moeders daaraan bloedende kloven overhouden, maar soms worden ze ‘’alleen maar’’ beurs. Als of je een trap van een paard hebt gehad, zeg maar.
