Foto: Schoolmelk in de jaren ’50-’60 van de vorige eeuw. Met een dikke laag room bovenop en een rietje door de aluminium dop gestoken. Toen we nog volop geloofden dat koeienmelk onontbeerlijk is voor mensenkinderen.
Een artikel over de wonderen van borstvoeding en moedermelk, geschreven door een onderzoeker uit de gerenommeerd groep van Hartman in Australië, op een site over melk. Gesponsord door diverse ondernemingen en productschappen uit de wereld van koeienzuivel, waaronder zuivelproductschappen uit Nederland, Australië, Nieuw Zeeland en Californië (USA) en Canada en één van ’s werelds leidende kunstvoedingsfabrikanten. De sponsors worden gepresenteerd met de aanmoedigende woorden: ‘’Onze sponsoren zijn gepassioneerd over melk en grote supporters van de melkwetenschappelijke gemeenschap.’’ Wat moet je daar nu mee. Dat zijn allemaal organisaties en ondernemingen die vooral zeer sterk geïnteresseerd zijn in koeienmelk en de economische aspecten daarvan. Ik krijg de sterke indruk dat de wetenschappers van de internetsite dat verwarren met wetenschappelijke interesse. Ik bedoel maar, waarom zouden koeienmelkmensen mensenmelk interessant vinden anders dan als model om hun geliefde koeienmelk commercieel interessanter te maken?
Toch is het een goed artikel. Echt een goed artikel, geschreven door iemand van wie de artikelen mij niet altijd tot een grote fan maken. Geddes heeft nog al eens de neiging de onderzoeksresultaten toe te schrijven naar een voordelig uitzicht voor de hoofdsponsor van de Australische onderzoeken, de kolvenfabrikant Medela. In dit artikel aait ze de sponsoren niet, integendeel, ze plaats in elk opzicht borstvoeding en moedermelk boven andere melkvoeding voor zuigelingen. Ze erkent zelfs dat drinken aan de borst meer aspecten tot recht laten komen dan enkel gekolfde moedermelk drinken. Ze compileert diverse onderzoeken van anderen tot een overzicht van aspecten die leiden tot een verhoogd risico van obesitas later door het rommelen met het eetlustgevoel van zuigelingen, namelijk kunstvoeding (of andere neit0humane melk) en niet aan de borst drinken. Vooral die laatste conclusie is, voor iemand die voor een flink deel van het inkomen afhankelijk is van een kolvenfabrikant, opmerkelijk te noemen.
Bij de rest van het artikel blijf ik me afvragen waar in het gras van de melkkoeien die adder zich verborgen houdt. Waarom zouden koeienzuivel belanghebbenden een artikel sponsoren dat hun product aan de kant zet als risicovol? Want de conclusies liegen er niet om:
- Borstvoeding op verzoek leidt tot succesvolle lactatie en betere eetlust controle.
- Enkel in moedermelk aanwezige eetlust controlerende factoren zoals leptine, lijken de melkinname te reguleren bij borstgevoede kinderen.
- De moedermelk eetlust controle factoren hebben waarschijnlijk invloed op fysiologische processen zoals de ontwikkeling van de hypothalamus en het ledigen van de maag.
- De manier van voeden (rechtstreeks aan de borst of uit een fles) heeft invloed op de eetlust regulerende factoren, in de zin dat flesvoeding (= voeden met een fles, ongeacht de inhoud ervan) aanzet tot grotere melkconsumptie dan voeden aan de borst.
Dat is niet niks. Het is hiermee overduidelijk dat moedermelk uniek is, maar ook dat borstvoeding veel meer is dan een superieure melkvoeding. Het is het proces van het voeden en gevoed worden aan de borst dat de som van het geheel der delen exponentieel doet toenemen. Borstvoeding, dus moedermelk drinken direct aan de bron, in combinatie met het knuffelen en het gehele erbij behorende hormonale en neurologische pakket, is de norm voor het zorgen voor en voeden van het mensenkind. Dat biedt de beste basis voor het optimaal beschikbaar maken van het potentieel van het kind op het gebied van gezondheid, welzijn en ontwikkeling. Elk aspect dat uit dat pakket wordt weggenomen vermindert de kansen op het bereiken van het potentieel. Elk verwijderen van aspecten verhoogt het risico van een minder goede groei, ontwikkeling en gezondheid. Dus wel de melk, maar niet de borst geeft meer risico; niet de borst én niet de melk maakt de risico’s nog groter.
De enige redenen die ik kan bedenken waarom de sponsoren van deze site dit soort onderzoek publiceren op hun site is dat het om te beginnen zorgt voor goodwill en een feel-good boodschap (‘’Kijk ons toch eens goed bezig zijn en geheel belangeloos onze grootste concurrent steunen.’’). De andere is bedrijfsspionage. Want heel goed weten hoe de concurrent tot die fabuleuze resultaten komt is de de manier om je eigen inferieure product een makeover te geven, op te leuken en te upgraden. ’t Gaat hem evengoed niet worden, maar het houdt ze wel bezig.
Hassiotou F, Donna Geddes D: How Breastfed Babies Control Their Own Appetite, International Milk Genomics Consortium. Opgeroepen 6/1/2013 7:49 PM
Klik op de labels hieronder voor lijsten met meer bijdragen over deze thema's.
