Foto: Tricia O'Kelley als weervrouw Sylvia, die werkt voor een TV station in de meest grijs-weerstaat van de USA in Weather Girl (2009)
Mijn tijdlijn staat vol met verontwaardigde uitroepen over het weer. Want er was zon en warm weer beloofd en bij het openen van de gordijnen hoefden de slaperige ogen niet tegen een fel zonnetje te knipperen, maar werden ze zoetjes gelaafd door zacht-grijs licht. Dat was niet wat men wilde, men wilde ogenknipperende zon, want dat was beloofd. Maar, toen ik de herhaling van het nieuws van gisteravond keek, was de boodschap van de weerman toch erg duidelijk: het wordt mooi en redelijk warm, echt waar, maar niet direct in de ochtend en in sommige delen van het land pas in de loop van de middag. Het loopt nu tegen de middag en hier begint het licht allengs minder grijs te worden en, hoewel nog grijs, begint de lucht op te lichten tot een belofte van zon. Later. Vanmiddag of zo. Ik ben ervan overtuigd dat alle weersvooruitzichten ditzelfde hebben voorspeld voor onze lage landen. Kennelijk is wat wordt uitgezonden niet altijd gelijk aan wat wordt ontvangen en kan de ontvangst bij verschillende ontvangers ook nog verschillen. Dat is iets waar mensen die een boodschap uit te zenden hebben, rekening mee moeten houden.
Mensen die gezond gedrag willen bevorderen, borstvoeding geven bijvoorbeeld, hebben hier ook zeer frequent mee te maken. De boodschap wordt vaak zeer selectief ontvangen, men hoort wat men wil horen en is later beledigd als het niet uitwerkt zoals zij dachten dat was beloofd. Laat me u uit de droom helpen. Ik beloof geen rozengeur en manenschijn*. Ik beloof geen en ze leefden nog lang en gelukkig en vrij van enige ziekte en ongeluk. En ik beloof het minst van al dat ouderschap makkelijk is, iets dat je er even naast doet. Ik beloof enkel dat ouderschap hard werken is en geen garanties geeft op een makkelijk leven. Dat borstvoeding geven en responsief ouderschap je waarschijnlijk de beste gereedschappen geven voor een goede start en een bevredigend resultaat.
Moeder worden is namelijk niet iets dat je voornamelijk voor je eigen plezier en gemak doet. De enige vrije keuze die er is, is of je wel of geen moeder wilt zijn. Wanneer dat moederschap er eenmaal aan zit te komen, groeit in je schoot, dan heb je je verbonden aan een package deal. Alles wat je verder kiest en besluit heeft niet alleen invloed op jezelf, maar ook op een andere mens. Dat andere mensje, dat voorlopig zelf nog geen stem heeft en vooralsnog volledig afhankelijk is van jouw keuzes en besluiten. Dat is een enorme verantwoordelijkheid. Dat kan soms zelfs betekenen dat je keuzes maakt, moet maken, die je eigenlijk niet wilt maken, die jou zelf slecht uitkomen of waar je je maar moeilijk aan denkt te kunnen houden. Als je bij je keuze wel of geen moeder worden denkt daar problemen mee te hebben zou misschien de keuze anders moeten uitvallen. Een kind dat je op de wereld zet is namelijk geen speeltje, geen accessoire, geen huisdier en al helemaal niet iets waar je recht op hebt. Het is een mens. Een persoon. Ervoor kiezen dat op de wereld te zetten schept verplichtingen.
Ik doe dus niet aan weerberichten. Ik beloof u geen zonnige dag die pas later begint. Ik beloof u grijs en grauw en mogelijk nat, met alleen een mogelijkheid van zon en warm weer. Net nu ik hier ben aanbeland in mijn stukje, komt de zon hier door en fladdert er een citroenvlindertje langs mijn raam. Voorspellingen kunnen dus wel degelijk uitkomen, maar reken er niet van te voren op. Ga ervan uit dat er eerst gewerkt moet worden, de beloning is er des te mooier om. Zolang je kinderen om je heen zijn zullen er beloningen als citroenvlindertjes langs je fladderen, zullen onverwachte zonnestralen doorbreken, soms zullen er zelfs dagen achter elkaar zijn met zonneschijn en aangename temperaturen. Eerst het zuur en dan het zoet. Maar dan is het zoet ook het zoetste zoet dat er is.
*) Eurolac Flits met zoektermen rozengeur en manenschijn
Mijn tijdlijn staat vol met verontwaardigde uitroepen over het weer. Want er was zon en warm weer beloofd en bij het openen van de gordijnen hoefden de slaperige ogen niet tegen een fel zonnetje te knipperen, maar werden ze zoetjes gelaafd door zacht-grijs licht. Dat was niet wat men wilde, men wilde ogenknipperende zon, want dat was beloofd. Maar, toen ik de herhaling van het nieuws van gisteravond keek, was de boodschap van de weerman toch erg duidelijk: het wordt mooi en redelijk warm, echt waar, maar niet direct in de ochtend en in sommige delen van het land pas in de loop van de middag. Het loopt nu tegen de middag en hier begint het licht allengs minder grijs te worden en, hoewel nog grijs, begint de lucht op te lichten tot een belofte van zon. Later. Vanmiddag of zo. Ik ben ervan overtuigd dat alle weersvooruitzichten ditzelfde hebben voorspeld voor onze lage landen. Kennelijk is wat wordt uitgezonden niet altijd gelijk aan wat wordt ontvangen en kan de ontvangst bij verschillende ontvangers ook nog verschillen. Dat is iets waar mensen die een boodschap uit te zenden hebben, rekening mee moeten houden.
Mensen die gezond gedrag willen bevorderen, borstvoeding geven bijvoorbeeld, hebben hier ook zeer frequent mee te maken. De boodschap wordt vaak zeer selectief ontvangen, men hoort wat men wil horen en is later beledigd als het niet uitwerkt zoals zij dachten dat was beloofd. Laat me u uit de droom helpen. Ik beloof geen rozengeur en manenschijn*. Ik beloof geen en ze leefden nog lang en gelukkig en vrij van enige ziekte en ongeluk. En ik beloof het minst van al dat ouderschap makkelijk is, iets dat je er even naast doet. Ik beloof enkel dat ouderschap hard werken is en geen garanties geeft op een makkelijk leven. Dat borstvoeding geven en responsief ouderschap je waarschijnlijk de beste gereedschappen geven voor een goede start en een bevredigend resultaat.
Moeder worden is namelijk niet iets dat je voornamelijk voor je eigen plezier en gemak doet. De enige vrije keuze die er is, is of je wel of geen moeder wilt zijn. Wanneer dat moederschap er eenmaal aan zit te komen, groeit in je schoot, dan heb je je verbonden aan een package deal. Alles wat je verder kiest en besluit heeft niet alleen invloed op jezelf, maar ook op een andere mens. Dat andere mensje, dat voorlopig zelf nog geen stem heeft en vooralsnog volledig afhankelijk is van jouw keuzes en besluiten. Dat is een enorme verantwoordelijkheid. Dat kan soms zelfs betekenen dat je keuzes maakt, moet maken, die je eigenlijk niet wilt maken, die jou zelf slecht uitkomen of waar je je maar moeilijk aan denkt te kunnen houden. Als je bij je keuze wel of geen moeder worden denkt daar problemen mee te hebben zou misschien de keuze anders moeten uitvallen. Een kind dat je op de wereld zet is namelijk geen speeltje, geen accessoire, geen huisdier en al helemaal niet iets waar je recht op hebt. Het is een mens. Een persoon. Ervoor kiezen dat op de wereld te zetten schept verplichtingen.
Ik doe dus niet aan weerberichten. Ik beloof u geen zonnige dag die pas later begint. Ik beloof u grijs en grauw en mogelijk nat, met alleen een mogelijkheid van zon en warm weer. Net nu ik hier ben aanbeland in mijn stukje, komt de zon hier door en fladdert er een citroenvlindertje langs mijn raam. Voorspellingen kunnen dus wel degelijk uitkomen, maar reken er niet van te voren op. Ga ervan uit dat er eerst gewerkt moet worden, de beloning is er des te mooier om. Zolang je kinderen om je heen zijn zullen er beloningen als citroenvlindertjes langs je fladderen, zullen onverwachte zonnestralen doorbreken, soms zullen er zelfs dagen achter elkaar zijn met zonneschijn en aangename temperaturen. Eerst het zuur en dan het zoet. Maar dan is het zoet ook het zoetste zoet dat er is.
*) Eurolac Flits met zoektermen rozengeur en manenschijn
