Foto: Patricia Arquette als het medium Allison Dubois en Maria Lark als eveneens aparte dochter Bridgette Dubois in Medium.
De laatste detectives in mijn rijtje zijn die, die niet zozeer in een vreemde omgeving met vreemde dingen bezig zijn, maar die zelf een beetje vreemd zijn. Buitengewoon, paranormaal, of werken met het paranormale. Voorbeelden in filmisch opzicht zijn er niet veel. Buitengewone vrouwen genoeg, maar die houden zich meer met staande blijven en vechten bezig dan met onderzoeken en de meeste het paranormale onderzoekende of paranormale onderzoekers zijn mannen (leuke mannen, meestal, maar niet passend in dit thema van vrouwelijke onderzoekers). Met uitzondering natuurlijk van de zo gewoontjes ogende Allison Dubois, het mysterie oplossende medium in Medium (zie foto). Verder moet u het stellen met voorbeelden uit de boekenwereld. Een van mijn favoriete auteurs, Charlaine Harrison (bekend als auteur van de boeken waarop de TV serie True Blood is gebaseerd, en die ook een serie heeft geschreven met de vrouwelijke amateur detective Aurora Teagarden) beschreef de avonturen van Harper Connelly, die na door de bliksem getroffen te zijn lijken kan vinden en de doodsoorzaak achterhaalt. Een andere leverancier van dit genre verhalen is Laurell K. Hamilton met een vampier jagende Anita Blake en de feeënkoningin Merry Gentry die misdaden in de wereld van sprookjesfiguren oplost, gesitueerd in de normale wereld.
Het grote voordeel van het schrijven van verhalen als deze is de grote vrijheid die je als schrijver hebt om de omstandigheden aan te passen aan wat je personages nodig hebben om te schitteren. Wie zelf een universum schept mag dat vormgeven naar eigen genoegen. Toch, als de auteur haar publiek wil blijven boeien en binden, moet ze zich aan enige wetmatigheden houden. Er moet consistentie in de verhaallijn zitten en de personages moeten zich gedragen volgens het hun gegeven karakter. De buitengewone onderzoekers en probleemoplossers zelf kunnen natuurlijk niets aanpassen aan hun voorkeuren en moeten werken met het materiaal dat zij krijgen voorgeschoteld. Gewoon en buitengewoon, normaal en paranormaal, het moet worden opgelost binnen de regels van het verhaal. Het oplossen van borstvoeding problemen moet ook altijd binnen de wetten en regels van het verhaal blijven. Gewone problemen, gewone oplossingen, buitengewone problemen, buitengewone oplossingen.
Moeders en baby’s en borstvoeding kunnen gepaard gaan met allerlei problemen. Die problemen kunnen hun oorzaak hebben in de borstvoeding zelf, in de omstandigheden van de moeder of van het kind of van een of andere combinatie van die drie. Wat ook de oorzaak is van het probleem, en borstvoeding probleem heeft een borstvoeding oplossing nodige, zoals een paranormaal probleem een paranormale oplossing nodige heeft. Zoals ik eens las: als borstvoeding de vraag is, is kunstvoeding niet het antwoord. Als borstvoeding de vraag is, ligt het antwoord binnen de regels en wetmatigheden van het borstvoeding verhaal. Anders dan de schrijver van het fantasy-verhaal kan de borstvoeding-probleemoplosser niet zelf de regels van de wereld waarin het verhaal zich afspeelt opstellen. Die regels liggen namelijk al vast, die zijn al geschreven. De regels en wetmatigheden van borstvoeding liggen in de menselijke blauwdruk. De menselijke blauwdruk is het resultaat van eeuwenlange in vivo researchprojecten, hypotheses en praktijkopstellingen.
Een flink deel van alle problemen met borstvoeding worden veroorzaakt door het negeren van de menselijke blauwdruk en door borstvoeding vragen kunstvoeding antwoorden te geven (Quinn, 2013). Alsof ze in het verkeerde verhaal zitten en de wetmatigheden van het verhaal niet herkennen of erkennen. Alsof Charlaine Harrison zich vergist en Aurora Teagarden erop uitstuurt om Sookie Stackhouse’s problemen op te lossen, of Anita Blake leent van Laurell Hamilton om die van Aurora Teagarden aan te pakken. De chaos zou compleet zijn en de lezer zou kop noch staart aan het verhaal kunnen vinden en de favorieten in de verhalen zouden in deplorabele toestand eindigen. En dat is precies wat met veel moeders en hun kinderen gebeurt als ze kunstvoeding antwoorden op borstvoeding vragen krijgen. Zorgverleners die te maken hebben met moeders en kinderen en hun voeding moeten zich dus even afvragen in welk verhaal zij figureren voor ze met oplossingen komen.
Quinn EA: Who manages the mammaries? (blog, jan. 2013)
Eurolac Flits! met label problemen oplossen, gewoon, normaal, blauwdruk. Deze links leiden naar een lijst met blogs met dit label, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
De laatste detectives in mijn rijtje zijn die, die niet zozeer in een vreemde omgeving met vreemde dingen bezig zijn, maar die zelf een beetje vreemd zijn. Buitengewoon, paranormaal, of werken met het paranormale. Voorbeelden in filmisch opzicht zijn er niet veel. Buitengewone vrouwen genoeg, maar die houden zich meer met staande blijven en vechten bezig dan met onderzoeken en de meeste het paranormale onderzoekende of paranormale onderzoekers zijn mannen (leuke mannen, meestal, maar niet passend in dit thema van vrouwelijke onderzoekers). Met uitzondering natuurlijk van de zo gewoontjes ogende Allison Dubois, het mysterie oplossende medium in Medium (zie foto). Verder moet u het stellen met voorbeelden uit de boekenwereld. Een van mijn favoriete auteurs, Charlaine Harrison (bekend als auteur van de boeken waarop de TV serie True Blood is gebaseerd, en die ook een serie heeft geschreven met de vrouwelijke amateur detective Aurora Teagarden) beschreef de avonturen van Harper Connelly, die na door de bliksem getroffen te zijn lijken kan vinden en de doodsoorzaak achterhaalt. Een andere leverancier van dit genre verhalen is Laurell K. Hamilton met een vampier jagende Anita Blake en de feeënkoningin Merry Gentry die misdaden in de wereld van sprookjesfiguren oplost, gesitueerd in de normale wereld.
Het grote voordeel van het schrijven van verhalen als deze is de grote vrijheid die je als schrijver hebt om de omstandigheden aan te passen aan wat je personages nodig hebben om te schitteren. Wie zelf een universum schept mag dat vormgeven naar eigen genoegen. Toch, als de auteur haar publiek wil blijven boeien en binden, moet ze zich aan enige wetmatigheden houden. Er moet consistentie in de verhaallijn zitten en de personages moeten zich gedragen volgens het hun gegeven karakter. De buitengewone onderzoekers en probleemoplossers zelf kunnen natuurlijk niets aanpassen aan hun voorkeuren en moeten werken met het materiaal dat zij krijgen voorgeschoteld. Gewoon en buitengewoon, normaal en paranormaal, het moet worden opgelost binnen de regels van het verhaal. Het oplossen van borstvoeding problemen moet ook altijd binnen de wetten en regels van het verhaal blijven. Gewone problemen, gewone oplossingen, buitengewone problemen, buitengewone oplossingen.
Moeders en baby’s en borstvoeding kunnen gepaard gaan met allerlei problemen. Die problemen kunnen hun oorzaak hebben in de borstvoeding zelf, in de omstandigheden van de moeder of van het kind of van een of andere combinatie van die drie. Wat ook de oorzaak is van het probleem, en borstvoeding probleem heeft een borstvoeding oplossing nodige, zoals een paranormaal probleem een paranormale oplossing nodige heeft. Zoals ik eens las: als borstvoeding de vraag is, is kunstvoeding niet het antwoord. Als borstvoeding de vraag is, ligt het antwoord binnen de regels en wetmatigheden van het borstvoeding verhaal. Anders dan de schrijver van het fantasy-verhaal kan de borstvoeding-probleemoplosser niet zelf de regels van de wereld waarin het verhaal zich afspeelt opstellen. Die regels liggen namelijk al vast, die zijn al geschreven. De regels en wetmatigheden van borstvoeding liggen in de menselijke blauwdruk. De menselijke blauwdruk is het resultaat van eeuwenlange in vivo researchprojecten, hypotheses en praktijkopstellingen.
Een flink deel van alle problemen met borstvoeding worden veroorzaakt door het negeren van de menselijke blauwdruk en door borstvoeding vragen kunstvoeding antwoorden te geven (Quinn, 2013). Alsof ze in het verkeerde verhaal zitten en de wetmatigheden van het verhaal niet herkennen of erkennen. Alsof Charlaine Harrison zich vergist en Aurora Teagarden erop uitstuurt om Sookie Stackhouse’s problemen op te lossen, of Anita Blake leent van Laurell Hamilton om die van Aurora Teagarden aan te pakken. De chaos zou compleet zijn en de lezer zou kop noch staart aan het verhaal kunnen vinden en de favorieten in de verhalen zouden in deplorabele toestand eindigen. En dat is precies wat met veel moeders en hun kinderen gebeurt als ze kunstvoeding antwoorden op borstvoeding vragen krijgen. Zorgverleners die te maken hebben met moeders en kinderen en hun voeding moeten zich dus even afvragen in welk verhaal zij figureren voor ze met oplossingen komen.
Quinn EA: Who manages the mammaries? (blog, jan. 2013)
Eurolac Flits! met label problemen oplossen, gewoon, normaal, blauwdruk. Deze links leiden naar een lijst met blogs met dit label, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
