Foto: Tattoo ontworpen door auteur voor dochter, buitenzijde rechter enkel
Pijn is een vreemd fenomeen. We willen er niet aan, maar kunnen niet zonder. Ziektes waarbij de betroffene geen pijn voelt kunnen uiteindelijk zelfs met de dood bekocht worden. Pijn zorgt ervoor dat we het direct weten wanneer er iets in ons lijf niet goed gaat. Of dat het op zich wel goed gaat, maar ergens extra aandacht nodig is. Pijn wordt van oudsher gebruikt in allerlei vormen van initiatieriten. Tatoeëringen maakten mannen van jongens, sjamanen of priesteressen van gewone mensen. Zo’n tattoo gaf je status binnen de gemeenschap aan. Het was iets om trots op te zijn: je had de test doorstaan om je plaats te verwerven. Tegenwoordig zijn tattoos vooral lichaamsversiering, maar de pijn voor die versiering moet wel worden doorstaan. In die zin is het ook een trofee: ik heb dit ervoor over gehad om mooier te zijn.
Vrouwen die kinderen dragen, baren en voeden doorstaan ook allerlei vormen van pijn. En sommigen dragen ook de littekens: de striemen op de buik, een herstelde onderkant, borsten met gebruikssporen. In tegenstelling tot de respect afdwingende tattoos van de voormoederlijke priesteressen showen de meeste westerse vrouwen niet met deze bewijsstukken van de succesvolle initiatie. Wij vinden het een wat pijnlijke aangelegenheid dat het bewijs van onze vrouwelijkheid ons vrouwenlichaam zo ontsiert. Veel tijd, energie en soms ook geld wordt geïnvesteerd om dat lijf er weer als dat van een 18-jarige maagd uit te laten zien. Eventueel versierd met een pijnlijk aangebrachte, maar smaakvolle roostattoo op de borst. Waar de pijn van tatoeëringen wordt omarmd, wordt de pijn van dragen, baren en voeden zo veel mogelijk ontkend en weggewerkt. De roep om pijnvrije baringen wordt ook in ons Calvinistische land steeds dringender, in andere landen worden meer vrouwen wel dan niet voorzien van een continue pijnstilling via de ruggengraat. Het pijnlijke van een pijnloze baring is dat dit de risico’s van complicaties tijdens en na de baring vergroot. Met een gerede kans op meer pijn. Bijvoorbeeld chronische hoofdpijn; meer napijn omdat de kans op kunstverlossingen toeneemt bij sterke pijnbestrijding; meer pijn bij het borstvoeden omdat kindjes na een zo gemedicaliseerde geboorte minder goed werkende reflexen en instincten hebben.
Pijn bij een baring is functioneel: het geeft precies aan hoe de baring verloopt, waar iets fout dreigt te gaan en wat de barende vrouw moet doen of laten. Met goede informatie en voorbereiding tijdens de zwangerschap en met empathische steun tijdens de baring met zo min mogelijk interventies is vrijwel elke vrouw in staat deze initiatie rite te doorstaan om er vervolgens sterker en trots op haar nieuwe merktekens uit te komen.
MR Alam, MR Raheen, KM Iqbal, MRA Chowdhury: Headache following Spinal Anaesthesia: A Review on Recent Update. J Bangladesh Coll Phys Surg 2011; 29:32-40
Jordan S: Infant feeding and analgesia in labour: the evidence is accumulating. International Breastfeeding Journal 2006, 1:25
Pijn is een vreemd fenomeen. We willen er niet aan, maar kunnen niet zonder. Ziektes waarbij de betroffene geen pijn voelt kunnen uiteindelijk zelfs met de dood bekocht worden. Pijn zorgt ervoor dat we het direct weten wanneer er iets in ons lijf niet goed gaat. Of dat het op zich wel goed gaat, maar ergens extra aandacht nodig is. Pijn wordt van oudsher gebruikt in allerlei vormen van initiatieriten. Tatoeëringen maakten mannen van jongens, sjamanen of priesteressen van gewone mensen. Zo’n tattoo gaf je status binnen de gemeenschap aan. Het was iets om trots op te zijn: je had de test doorstaan om je plaats te verwerven. Tegenwoordig zijn tattoos vooral lichaamsversiering, maar de pijn voor die versiering moet wel worden doorstaan. In die zin is het ook een trofee: ik heb dit ervoor over gehad om mooier te zijn.
Vrouwen die kinderen dragen, baren en voeden doorstaan ook allerlei vormen van pijn. En sommigen dragen ook de littekens: de striemen op de buik, een herstelde onderkant, borsten met gebruikssporen. In tegenstelling tot de respect afdwingende tattoos van de voormoederlijke priesteressen showen de meeste westerse vrouwen niet met deze bewijsstukken van de succesvolle initiatie. Wij vinden het een wat pijnlijke aangelegenheid dat het bewijs van onze vrouwelijkheid ons vrouwenlichaam zo ontsiert. Veel tijd, energie en soms ook geld wordt geïnvesteerd om dat lijf er weer als dat van een 18-jarige maagd uit te laten zien. Eventueel versierd met een pijnlijk aangebrachte, maar smaakvolle roostattoo op de borst. Waar de pijn van tatoeëringen wordt omarmd, wordt de pijn van dragen, baren en voeden zo veel mogelijk ontkend en weggewerkt. De roep om pijnvrije baringen wordt ook in ons Calvinistische land steeds dringender, in andere landen worden meer vrouwen wel dan niet voorzien van een continue pijnstilling via de ruggengraat. Het pijnlijke van een pijnloze baring is dat dit de risico’s van complicaties tijdens en na de baring vergroot. Met een gerede kans op meer pijn. Bijvoorbeeld chronische hoofdpijn; meer napijn omdat de kans op kunstverlossingen toeneemt bij sterke pijnbestrijding; meer pijn bij het borstvoeden omdat kindjes na een zo gemedicaliseerde geboorte minder goed werkende reflexen en instincten hebben.
Pijn bij een baring is functioneel: het geeft precies aan hoe de baring verloopt, waar iets fout dreigt te gaan en wat de barende vrouw moet doen of laten. Met goede informatie en voorbereiding tijdens de zwangerschap en met empathische steun tijdens de baring met zo min mogelijk interventies is vrijwel elke vrouw in staat deze initiatie rite te doorstaan om er vervolgens sterker en trots op haar nieuwe merktekens uit te komen.
MR Alam, MR Raheen, KM Iqbal, MRA Chowdhury: Headache following Spinal Anaesthesia: A Review on Recent Update. J Bangladesh Coll Phys Surg 2011; 29:32-40
Jordan S: Infant feeding and analgesia in labour: the evidence is accumulating. International Breastfeeding Journal 2006, 1:25
