Borstvoeding, pijn en hechting

De reactie van de moeder op onrust en niet-welbevinden van haar kind heeft een belangrijk effect op de ontwikkeling van het kind. In dierstudies is al aangetoond dat zogen en gezoogd worden een belangrijke rol spelen bij het in stand houden van die moederlijke reacties. Pearson et al observeerder de mate waarin moeders reageert op onrust van haar baby. Zij vonden dat moeders die borstvoeding geven meer aandacht hadden voor onrust van hun kind dan vrouwen die geen borstvoeding geven. Dit verschil was nog niet merkbaar in testen tijdens de zwangerschap bij vrouwen die kozen voor kunst- dan wel borstvoeding. De auteurs gingen er daarom van uit dat het de daad van borstvoeding is die het gedrag van de moeder verandert en niet de intentie om borstvoeding te gaan geven. Evolutionair gezien is dit een belangrijk gegeven en men mag ervan uitgaan dat zulk belangrijk gedrag niet makkelijk te ondermijnen is. Toch meldde veel vrouwen in een kwalitatief onderzoek van Kelleher dat zij in meerdere of mindere mate pijn en een oncomfortabele beleving hebben tijdens de borstvoeding, soms zo sterk dat zij er na aan toe zijn de borstvoeding op te geven of dat hun houding naar hun kind er negatief door wordt beïnvloed. Op grond van de kennis dat borstvoeding zowle voor de fysieke als de psychische gezondheid van kind en moeder zo belangrijk is, kan worden gesteld dat het ervaren van veel pijn door zoveel vrouwen ongewoon zou moeten zijn. Wellicht mankeert er iets aan de manier waarop vrouwen geleerd wordt borstvoeding te geven.
Pearson RM, Lightman SL, Evans J: The impact of breastfeeding on mothers' attentional sensitivity towards infant distress. Infant Behavior and Development, In Press, Corrected Proof, Available online 24 December 2010, ISSN 0163-6383
Kelleher CM: The physical challenges of early breastfeeding. Social Science & Medicine, 2006, 63(10):2727-2738.