Foto: Tim Curry als de konkelende boosaardige Kardinaal Richelieu in The Three Musketeers (1993)
Rust, reinheid, regelmaat. Generaties lang was dat de Gouden Standaard voor kinderverzorging en -opvoeding. Alle op zijn tijd en een tijd voor alles. De Gouden Eeuw van het dag- en weekrooster. Moeder de vrouw deed er braaf aan mee: maandag wasdag, woensdag gehaktdag en zaterdag iedereen in bad, zodat je op zondag schoon in de kerk zat. Na een strak georkestreerd ontbijt en vóór de koffie werd een vaste volgorde van huishoudelijke taken uitgevoerd, hetzelfde tussen de koffie en het middageten. Het avondeten stond op tafel op het moment dat het Hoofd Van Het gezin zijn sleutel in het slot stak. Uiteraard moest de baby ook in een strak schema worden gedwongen, anders liep de hele boel in het honderd, en zo veranderde huishouden en gezin in een goed geolied machientje, RrrRrrRrr.
Men was ervan overtuigd was dat het noodzakelijk was om een strakke orde en regelmaat te handhaven om als mens beschaafd te kunnen leven. Eten en slapen deed je omdat het daarvoor tijd was, niet omdat je honger of slaap had. Voor de grote mensen is die drang naar orde en regelmaat wat losgelaten. De meeste mensen eten en drinken de hele dag door. Noteer voor de grap eens in een doorsnee periode van 24 uur elke keer dat er iets je mond in gaat aan eten, drinken, snack en snoep, elke slok water, kop koffie of borrel. Het gemiddelde zal voor de meeste mensen eerder rond de tien of twaalf liggen dan rond de vier tot zes. Ik zie het aan mijn cursisten en studenten tijdens studiedagen. Om de twee uur is afwisselend een korte en lange pauze, maar de meerderheid heeft wat te drinken, eten of snoepen staan om die twee uren te overbruggen. Dat is altijd prachtig illustratiemateriaal als ik het over de slaap- en voedingsfrequentie van baby’s heb.
Baby’s hebben die regeldrang nog niet, die luisteren nog naar hun ingebouwde rooster. Daar blijkt eigenlijk ook een boel regelmaat in te zitten, alleen is de frequentie hoger dan bij het babyverzorgingsboekschema. Vaker een slaapje, vaker een maaltje. En vooral ook knuffelslokjes en inslaapslokjes en troostslokjes. En slokjes voor het zomaar. En dan nog eentje omdat mama zo lief is. Je hoort hem haast snorren van genoegen, RrrRrrRrr
Mensen zijn gemaakt om vaak een beetje te eten. Af en toe eens een grotere maaltijd tussen door, maar niet te groot. Daar wordt de maag ongemakkelijk van en de darmen ook. Dat verteert niet lekker. Dat geldt voor groot en klein, maar groot is dat vaak vergeten. Klein weet het nog, maar wordt nog al te vaak in dat andere patroon gedwongen. Groot wordt voorgehouden dat vaak een beetje eten grazen is en dat dat slecht is. Mijn mond hangt af en toe open van verbazing, verwondering en verbijstering bij het aanschouwen van het grote, grootse en groteske vermogen van de mens om de zaken om te draaien, binnenstebuiten te keren en te denken dat het zo hoort. Hoe meer ik me verdiep in de biologische mens en de denkende mens, hoe meer het geheel gaat lijken op een absurdistische roman. Dat geratel? O, u hoort mijn hersenradertjes draaien, RrrRrrRrr.
RRR ofwel De Drie Erren. Dat klinkt als De Drie Musketiers. De Drie Musketiers die vochten tegen onrecht en verdraaide waarheden, met name in de persoon van de valse kardinaal Richelieu. Dat vraagt een sterke inzet en samenwerking. Laten we eens zien of we die Drie Erren toch nog kunnen inzetten voor de goede zaak.
Rust. Wel, ja, natuurlijk heeft een baby rust nodig. Stop met al die herrie, die felle kleuren en die flitsende beelden om hem heen. Laat baby in alle rust bij zijn moeder, aan of bij haar borst en haar hart. Rust door prikkelreductie en veiligheid.
De tweede R van Reinheid. Nu, daar kan niemand op tegen zijn. Maar die reinheid zit hem ook in het geven van rein voedsel, dat, liever dan zijn darmen te vervuilen, die darmen schoonhoudt. Geen valse voorspiegelingen en schijnheilig ge-aai, maar zuivere en reine borstvoeding.
Tot slot de R van Regelmaat. Dat is een makkie, want niets biedt meer regelmaat dan de hartslag van zijn moeder en de zeer regelmatige aanvoer van melk uit haar borsten. Dat is dus geregeld. De Drie Erren compleet.
Maar wacht, was er niet een vierde musketier? Juist. Die dus. Er is ook een vierde Er: die van respect. Respect voor het leven, respect voor het kind als volwaardig en uniek persoon. Respect voor je eigen instincten als moeder. Respect in zijn oorspronkelijke betekenis van een verdiend hoogachten en bedachtzaam in aanmerking nemend. Dat houdt de radertjes als van een goed geolied machientje aan het draaien. RrrrRrrrRrrr.
Eurolac Flits! met label respect, geloven, blauwdruk. Deze links leiden naar een lijst met blogs met dit label, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
