Foto: Kristin Stewart als Bella Cullen-Swan maakt een mentaal schild om haar vrienden en familie te beschermen tegen schadelijke invloeden in The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 2
Nr. 3 in de top tien meest gelezen Eurolac Flits!: Serieus? 20 dec. 2012
Nr. 3 in de top tien meest gelezen Eurolac Flits!: Serieus? 20 dec. 2012
Nummer drie in de toptien, ‘’Serieus?’’werd net niet het meest gelezen, maar baarde wel het meest opzien. En werd zeker het meest gelezen door lezers buiten het normale publiek van dit blog. In dit stuk waagde ik het kritiek te hebben op een actie die een nationaal en collectief goed buikgevoel gaf. Een actie waarmee mensen goed kunnen doen, een actie die weemoed oproept naar de eerste grote actie op TV, die van Mies Bouwman voor Het Dorp. Ik was overigens niet de enige met vraagtekens. Ook de Volkskrant* en Borstvoeding.com** kwamen met commentaren. Verspreid op andere plaatsen waren meer mensen die zich afvroegen of met dit soort initiatieven nu werkelijk het goede doel de hoofdzaak is of de marketing van het initiatiefnemende radiostation en de grote sponsoren. Van verschillende marketing- en communicatiespecialisten hoorde ik ook al dat dit soort acties, met name de Serious Request reeks, een van de meest succesvolle marketingstrategieën is. In een reactie op een van de commentaren die ik las filosofeerde de schrijver over de vraag of dit soort liefdadigheid niet meer een moderne vorm van aflaat is, dus meer met de redding van de gever dan van de ontvanger als doel.
Ondanks het overweldigende aantal lezers van deze bijdrage (ruim drie keer zoveel bezoekers op één dag dan gemiddeld), werd er bij het blog geen commentaar geleverd. Wel op andere plaatsen. Ik rapporteerde daarover ook al in ‘’Doel en middel’’. Wel geraakter was ik door de reacties van mijn beroepsvereniging en de borstvoedingorganisaties. De drie organisaties hebben enthousiast en actief meegedaan aan SR12, met acties en berichtgeving. De paar borstvoeding georiënteerde critici (waaronder ikzelf), allemaal op een of andere manier gelieerd aan een of meer van deze organisaties, hebben met nadruk en op verschillende manieren uiting gegeven aan hun zorg en teleurstelling over deze steun. Vooral het feit dat de borstvoedingorganisaties meedoen aan een actie die voor een groot deel en op zeer opvallende wijze wordt gesponsord door een grote ondermijner van borstvoeding en daarmee van de overlevingskansen van kinderen wereldwijd, raakte ons diep.
Maar om vervolgens bij monde van de vertegenwoordigers van deze organisaties in diverse bewoordingen te worden uitgemaakt voor roomser dan de paus, dat steekt, mijn beste lezer, dat steekt heel erg. Want als de borstvoedingorganisaties en de vakvereniging van lactatiekundigen al niet lijkt te geven om ethiek rondom zuigelingenvoeding, wie dan nog wel? Zouden die organisaties gewoon ook die eigen agenda hebben van mee willen liften op de golf van goede gevoelens en imago’s? Mee willen spelen met de grote kinderen op het schoolplein? Bij het clubje van populairste meisjes van de school willen horen? Zouden ze echt vinden dat het doel de middelen heiligt? Echt? Serieus?
Ik moet bekennen dat ik serieus heb overwogen me van alle drie deze organisaties te distantiëren. Van de ene ben ik als beroepsbeoefenaar lid (anders krijgen mijn cliënten niks terug van de verzekering), van de ander ben ik bijna 25 jaar leidster geweest en nog steeds donateur, en van de derde ben ik lid. Heel serieus heb ik daarover nagedacht, want kan ik me wel verbinden en verbonden laten blijven met clubs die er kennelijk een zo andere ethiek op nahouden dan ik? Clubs die al eerder een vergelijkbaar afwijkende keuze maakten rond een ethisch dilemma. Ik heb besloten ze nog één kans te geven. Een derde keer overleeft onze relatie waarschijnlijk niet.
Mijn mening staat nog steeds overeind: als je kinderlevens wil redden, moet je borstvoeding beschermen. Dat overheden dat niet beseffen, laat zien dat zij zich omringen met de verkeerde adviseurs. Dat organisatoren van liefdadigheidsevenementen dat niet beseffen, is begrijpelijk. Hun doel is niet het beschermen van kinderen, maar het ophalen van geld. Borstvoeding levert geen geld op. Borstvoeding levert alleen gezondheid op en geeft overlevingskansen en legt een basis voor een overleven met een redelijke kwaliteit van leven. Dus als je kinderlevens wilt redden, moet je borstvoeding beschermen. Om borstvoeding te beschermen moet je geldverdieners erbuiten houden en de leefomstandigheden verbeteren. Hoe verbeter je die omstandigheden: door onderwijs. Want, aldus het [naar ik meen Chinese] spreekwoord: geef een hongerend mens een vis en hij heeft vandaag te eten, leer hem te vissen en hij heeft altijd te eten. Voor onderwijs is een veilige en stimulerende omgeving nodig. En dat was mijn eerste plan in het stukje dat de aanleiding voor deze: ban de oorlog uit.
Overigens heeft een uur zoeken op het internet mij geen informatie verschaft over waar het geld is gebleven, welke kinderen er precies allemaal me geholpen zijn, of er überhaupt kindjes mee zijn gered. Wie dergelijke informatie heeft, en uit betrouwbare bron ontvangt mijn eeuwige dankbaarheid voor het delen hieronder in de commentaren.
*) Rik Smits: 'Waarom ik niets geef aan Serious Request' Volkskrant.nl - OPINIE - 21/12/12, 06:00
**) Magdeleen Matter: Een serieus verzoek Borstvoeding.com - nieuws
Eurolac Flits! met label reclame, fles, actie, fopspeen, kunstvoeding, risico van geen borstvoeding. Deze links leiden naar een lijst met blogs met dit label, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
*) Rik Smits: 'Waarom ik niets geef aan Serious Request' Volkskrant.nl - OPINIE - 21/12/12, 06:00
**) Magdeleen Matter: Een serieus verzoek Borstvoeding.com - nieuws
Eurolac Flits! met label reclame, fles, actie, fopspeen, kunstvoeding, risico van geen borstvoeding. Deze links leiden naar een lijst met blogs met dit label, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.