Foto: Pooh-bear en Piglet
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Twaalf uur naar het oosten loopt de eerste dag van het nieuwe jaar al ten einde en twaalf uur naar het westen knalt het vuurwerk nog. Tijd is een relatief ding, zowel in de ruimte als in het beleven. En in die dubbele relativiteit pinnen we een min of meer vast punt en noemen dat het begin van het jaar. Wat mij betreft deden we dat met het begin van de lente, maar dan heb je natuurlijk een verschillend nieuwjaar op het noordelijk en het zuidelijk halfrond. En de last die dat geeft met kalenders. Het is al zo onhandig dat de klokken niet gelijk lopen. Nee, dan toch maar die ene dag aan het begin van de winter. Of het begin van de zomer voor degenen aan de onderkant van de bol. Dat is ook nog zoiets, de plaats op de wereldbol. Wij zijn geneigd onszelf op de voorkant te zetten en de bol rechtop te plaatsen, met de noordzuid-as loodrecht. Amerikanen wonen dan voor ons aan de achterkant en Australiërs aan de onderkant. Terwijl Australiërs zelf toch sterk de indruk hebben dat ze gewoon rechtop lopen, met de wereldbol onder hun voeten, en voor Amerikanen is hun kant van de bol toch echt de voorkant. De relativiteit van tijd en plaats.
Ik voel er toch meer voor die relativiteit aan mijn relatieve laars te lappen en met beide voeten stevig in het hier en nu te gaan staan. Het nu is de prachtigste tijd die er is. Het Was is geweest en kan een leerschool zijn, het Zal moet nog komen en geeft stof tot dromen. Nu worden de lessen versponnen tot dromen die waargemaakt kunnen worden. Om met Winnie-the-Pooh en Piglet te spreken: -What day is it? –It’s today. –My favorite day. Wat staat er zoal op het programma vandaag? Tellen. Voorraad tellen. Verkoop-klare producten, halffabricaten, grondstoffen, verpakkingsmaterialen en kantoorspullen. Apparaten en verbruiksartikelen. En raad eens: sommige van de spullen die ik heb, vallen in meerdere categorieën. Alcohol gebruik ik bij de bereiding van Gentiaan Violet, maar ook om schoon te maken. Spuiten worden gebruikt bij het afmeten van ingrediënten, het afvullen van flesjes, en om te verkopen. Hetzelfde geldt voor de spatels en de vingerlingen. Daar ga ik vandaag, en waarschijnlijk morgen, wel mee gevuld krijgen.
Verder moet de winkel worden aangepast met een kleine verschuiving in het assortiment. Een product eruit: het boek Biological Nurturing. Mogelijk komt het later terug. Een product dat nog een maand de tijd krijgt zich te bewijzen: de massage-olie. en een nieuw product: tepelhoedjes in een grote maat, conisch model en met het schild in een soort driehoekig model.
In de afdeling Educatieve Programma’s wordt heel hard gewerkt aan het ontwikkelen van e-learning cursussen. Die voor kraamverzorgenden is bijna klaar, voor verloskundigen en voor zorg assistenten komen eraan. Cursussen, workshops en lezingen in persoon blijven natuurlijk. Er staan er al een aantal gepland, maar er is nog volop ruimte voor meer opdrachten. De praktijk zal niet veel veranderen, moeders en baby’s hebben voorlopig nog regelmatig hulp nodig en die zal ik op alle mogelijke manieren en naar beste kunnen blijven geven.
En dan als laatste, als andere dingen gedaan zijn, het schrijven. Schrijven is niet mijn minst belangrijke bezigheid en zeker niet de minst geliefde. In tegendeel zelfs. Ik zou veel meer willen schrijven en, af te meten aan de reacties die ik krijg, zouden veel mensen ook willen dat ik blijf schrijven zo veel ik kan. Helaas gooien de deadlines van cursussen en administratie vaak roet in het eten. Toch blijf ik plannen om dat boek uit te geven. Een bundeling van Eurolac Flits!, eerst die van 2011, dan die van 2012. En mijn fictie boek moet ook nodig uit het stof, de personages schreeuwen in stille momenten regelmatig hun belevenissen in mijn oren, popelend om verder beschreven te worden. En dat boek over Gezinseten. En dat boek over borstvoeding en opvoeding. En ...
Nu ja, u krijgt het idee wel zichtbaar: niets nieuws onder de zon, eigenlijk. Druk als vanouds, met planken vol plannen en projecten en 365 dagen van elk 24 uur. Ik begin gewoon met die 24 uur van nu: mijn favoriete dag, vandaag.
Een nieuw jaar, een nieuw begin. Twaalf uur naar het oosten loopt de eerste dag van het nieuwe jaar al ten einde en twaalf uur naar het westen knalt het vuurwerk nog. Tijd is een relatief ding, zowel in de ruimte als in het beleven. En in die dubbele relativiteit pinnen we een min of meer vast punt en noemen dat het begin van het jaar. Wat mij betreft deden we dat met het begin van de lente, maar dan heb je natuurlijk een verschillend nieuwjaar op het noordelijk en het zuidelijk halfrond. En de last die dat geeft met kalenders. Het is al zo onhandig dat de klokken niet gelijk lopen. Nee, dan toch maar die ene dag aan het begin van de winter. Of het begin van de zomer voor degenen aan de onderkant van de bol. Dat is ook nog zoiets, de plaats op de wereldbol. Wij zijn geneigd onszelf op de voorkant te zetten en de bol rechtop te plaatsen, met de noordzuid-as loodrecht. Amerikanen wonen dan voor ons aan de achterkant en Australiërs aan de onderkant. Terwijl Australiërs zelf toch sterk de indruk hebben dat ze gewoon rechtop lopen, met de wereldbol onder hun voeten, en voor Amerikanen is hun kant van de bol toch echt de voorkant. De relativiteit van tijd en plaats.
Ik voel er toch meer voor die relativiteit aan mijn relatieve laars te lappen en met beide voeten stevig in het hier en nu te gaan staan. Het nu is de prachtigste tijd die er is. Het Was is geweest en kan een leerschool zijn, het Zal moet nog komen en geeft stof tot dromen. Nu worden de lessen versponnen tot dromen die waargemaakt kunnen worden. Om met Winnie-the-Pooh en Piglet te spreken: -What day is it? –It’s today. –My favorite day. Wat staat er zoal op het programma vandaag? Tellen. Voorraad tellen. Verkoop-klare producten, halffabricaten, grondstoffen, verpakkingsmaterialen en kantoorspullen. Apparaten en verbruiksartikelen. En raad eens: sommige van de spullen die ik heb, vallen in meerdere categorieën. Alcohol gebruik ik bij de bereiding van Gentiaan Violet, maar ook om schoon te maken. Spuiten worden gebruikt bij het afmeten van ingrediënten, het afvullen van flesjes, en om te verkopen. Hetzelfde geldt voor de spatels en de vingerlingen. Daar ga ik vandaag, en waarschijnlijk morgen, wel mee gevuld krijgen.
Verder moet de winkel worden aangepast met een kleine verschuiving in het assortiment. Een product eruit: het boek Biological Nurturing. Mogelijk komt het later terug. Een product dat nog een maand de tijd krijgt zich te bewijzen: de massage-olie. en een nieuw product: tepelhoedjes in een grote maat, conisch model en met het schild in een soort driehoekig model.
In de afdeling Educatieve Programma’s wordt heel hard gewerkt aan het ontwikkelen van e-learning cursussen. Die voor kraamverzorgenden is bijna klaar, voor verloskundigen en voor zorg assistenten komen eraan. Cursussen, workshops en lezingen in persoon blijven natuurlijk. Er staan er al een aantal gepland, maar er is nog volop ruimte voor meer opdrachten. De praktijk zal niet veel veranderen, moeders en baby’s hebben voorlopig nog regelmatig hulp nodig en die zal ik op alle mogelijke manieren en naar beste kunnen blijven geven.
En dan als laatste, als andere dingen gedaan zijn, het schrijven. Schrijven is niet mijn minst belangrijke bezigheid en zeker niet de minst geliefde. In tegendeel zelfs. Ik zou veel meer willen schrijven en, af te meten aan de reacties die ik krijg, zouden veel mensen ook willen dat ik blijf schrijven zo veel ik kan. Helaas gooien de deadlines van cursussen en administratie vaak roet in het eten. Toch blijf ik plannen om dat boek uit te geven. Een bundeling van Eurolac Flits!, eerst die van 2011, dan die van 2012. En mijn fictie boek moet ook nodig uit het stof, de personages schreeuwen in stille momenten regelmatig hun belevenissen in mijn oren, popelend om verder beschreven te worden. En dat boek over Gezinseten. En dat boek over borstvoeding en opvoeding. En ...
Nu ja, u krijgt het idee wel zichtbaar: niets nieuws onder de zon, eigenlijk. Druk als vanouds, met planken vol plannen en projecten en 365 dagen van elk 24 uur. Ik begin gewoon met die 24 uur van nu: mijn favoriete dag, vandaag.
