Foto: Andy Serkis als Gollum in de filmserie The Lord of the Rings, door de opdringerigheid van een tovenaar via een magische ring tot monster gedeformeerd.
Met dank voor het idee voor de titel en thema aan @JessicaAlkemade via Twitter en Nadine Passchens-Borroso via FaceBook
Borstvoeding geven is een natuurlijke lichamelijke mogelijkheid voor mensenmoeders en andere zoogdierdames. Dat die natuurlijke mogelijkheid geen vanzelfsprekende vaardigheid wordt is een typisch menselijk verschijnsel. Onze mogelijkheid tot het creatieve gebruik van onze hersenen heeft als onaangename bijwerking dat het ons ook dom en dwaas kan maken. Het creatieve gebruik van sommige hersenen kan tot het ongebruikt laten van andere hersenen leiden. Dat kan gebeuren als het ene stel hersenen een manier vindt om ideeën en plannen aan een ander stel hersenen op te dringen en ze daar te vermommen alsof ze van binnen en niet van buitenaf kwamen. Goed vermomde en binnengesmokkelde opdringerige ideeën zetten de ontvanger aan tot het verder opdringen van die ideeën aan andere stellen hersenen alsof het die van hemzelf waren. Zo kunnen door de opdringerigheid van sommigen de zelfdenkende vermogens van een heleboel anderen worden onderdrukt.
Van de week viel mijn oog op een wat gefrustreerd bericht op Facebook van een moeder die met een borstvoedingsprobleem naar de dokter was gegaan en een niet-borstvoedingsantwoord kreeg. Haar antwoord was: 'Dokter, ik geloof dat u mijn hulpvraag niet hebt begrepen. Als uw alternatief een optie was, dan was ik niet naar u maar naar de supermarkt gegaan!' Dit is een voorbeeld van de uitwerking die de opdringerigheid van aanbieders van kunstvoeding heeft op artsen en daarmee op moeders en baby’s. In plaats dat de dokter, met zijn op basis van zijn opleiding veronderstelde bovengemiddelde intelligentie, zelf nadenkt over de hulpvraag van de moeder en daarop een situatie-adequaat antwoord geeft, reproduceert hij het antwoord van de fabrikant van het substituut. En zo krijgt de moeder met een borstvoeding-vraag een kunstvoeding-antwoord opgedrongen door iemand die beter zou moeten weten.
Staat dit voorval op zichzelf? Is het een uitzondering? Neen, helaas niet. Uitzonderlijk is wellicht het gevatte antwoord van de hulpvraagster, maar niet de door de dokter geboden oplossing. De reactie van de dokter, die niet op zichzelf staat, maar goed als voorbeeld kan dienen, is op meerdere fronten fout en onprofessioneel. Ten eerste is het antwoord fout vanuit counseling standpunt. In elke counseling situatie dient de zorgverlener antwoord te geven op de vraag van de zorgvrager. Het antwoord moet situatie-adequaat zijn. Met andere woorden op een vraag over de handen wordt geen antwoord over de voeten gegeven. Dit soort scheve antwoorden vormen het materiaal waarmee medische missers worden gemaakt. De tweede fout is dat de dokter als eerste komt met een optie die van geen kanten wetenschappelijk onderbouwd is. Een zuigeling heeft borstvoeding of op zijn minst moedermelk nodig voor een zo goed mogelijke groei en ontwikkeling en het leggen van een goede basis voor zijn levenslange gezondheid. Kunstvoeding is een risicovol product, dat enkel na zeer zorgvuldige afweging als laatste optie in bijzondere omstandigheden moet worden aangeraden, als er geen op menselijke melk gebaseerd alternatief is. Eigenlijk moet daar net zo zorgvuldig mee worden omgegaan als met het voorschrijven van medicijnen.
Hoewel velen proberen de bewijslast om te draaien en het bestaande bewijs te ontkennen of afzwakken, bestaat er een groeiende hoeveelheid degelijk wetenschappelijk bewijs voor de inferioriteit van kunstmatige vervangingen van borstvoeding en van de schadelijke gevolgen van het wijdverbreide gebruik ervan. Kinderen, die geen borstvoeding krijgen, lopen een matig tot sterk verhoogd risico op het verkrijgen of ontwikkelen van een breed spectrum ziekten en aandoeningen op de korte en lange termijn. Eén van de meest recente uitkomsten is de celvernietigende werking van verteerde kunstvoeding in de darm van kinderen (Penn et al 2012). We wisten al langer dat kinderen die iets anders dan moedermelk krijgen in de eerste maanden gaten in de darmen krijgen, om het maar eens plastisch uit te drukken. We weten nu waarom: verteerde kunstvoeding maakt de cellen in de darmwand dood.
Natuurlijk wil ik moeders niets opdringen, maar ik wil ze toch met nadruk aanraden zich goed te beraden op wat ze hun kind te eten geven en door wie ze dat laten bepalen. Want als ze mijn advies niet willen opgedrongen krijgen, dan toch zeker niet dat van de firma Graai& Grijp.
Penn AH, Altshuler AE, Small JW, Taylor SF, Dobkins KR, Schmid-Schonbein GW: Digested formula but not digested fresh human milk causes death of intestinal cells in vitro: implications for necrotizing enterocolitis. Pediatric Research (2012) doi:10.1038/pr.2012.125
Met dank voor het idee voor de titel en thema aan @JessicaAlkemade via Twitter en Nadine Passchens-Borroso via FaceBook
Borstvoeding geven is een natuurlijke lichamelijke mogelijkheid voor mensenmoeders en andere zoogdierdames. Dat die natuurlijke mogelijkheid geen vanzelfsprekende vaardigheid wordt is een typisch menselijk verschijnsel. Onze mogelijkheid tot het creatieve gebruik van onze hersenen heeft als onaangename bijwerking dat het ons ook dom en dwaas kan maken. Het creatieve gebruik van sommige hersenen kan tot het ongebruikt laten van andere hersenen leiden. Dat kan gebeuren als het ene stel hersenen een manier vindt om ideeën en plannen aan een ander stel hersenen op te dringen en ze daar te vermommen alsof ze van binnen en niet van buitenaf kwamen. Goed vermomde en binnengesmokkelde opdringerige ideeën zetten de ontvanger aan tot het verder opdringen van die ideeën aan andere stellen hersenen alsof het die van hemzelf waren. Zo kunnen door de opdringerigheid van sommigen de zelfdenkende vermogens van een heleboel anderen worden onderdrukt.
Van de week viel mijn oog op een wat gefrustreerd bericht op Facebook van een moeder die met een borstvoedingsprobleem naar de dokter was gegaan en een niet-borstvoedingsantwoord kreeg. Haar antwoord was: 'Dokter, ik geloof dat u mijn hulpvraag niet hebt begrepen. Als uw alternatief een optie was, dan was ik niet naar u maar naar de supermarkt gegaan!' Dit is een voorbeeld van de uitwerking die de opdringerigheid van aanbieders van kunstvoeding heeft op artsen en daarmee op moeders en baby’s. In plaats dat de dokter, met zijn op basis van zijn opleiding veronderstelde bovengemiddelde intelligentie, zelf nadenkt over de hulpvraag van de moeder en daarop een situatie-adequaat antwoord geeft, reproduceert hij het antwoord van de fabrikant van het substituut. En zo krijgt de moeder met een borstvoeding-vraag een kunstvoeding-antwoord opgedrongen door iemand die beter zou moeten weten.
Staat dit voorval op zichzelf? Is het een uitzondering? Neen, helaas niet. Uitzonderlijk is wellicht het gevatte antwoord van de hulpvraagster, maar niet de door de dokter geboden oplossing. De reactie van de dokter, die niet op zichzelf staat, maar goed als voorbeeld kan dienen, is op meerdere fronten fout en onprofessioneel. Ten eerste is het antwoord fout vanuit counseling standpunt. In elke counseling situatie dient de zorgverlener antwoord te geven op de vraag van de zorgvrager. Het antwoord moet situatie-adequaat zijn. Met andere woorden op een vraag over de handen wordt geen antwoord over de voeten gegeven. Dit soort scheve antwoorden vormen het materiaal waarmee medische missers worden gemaakt. De tweede fout is dat de dokter als eerste komt met een optie die van geen kanten wetenschappelijk onderbouwd is. Een zuigeling heeft borstvoeding of op zijn minst moedermelk nodig voor een zo goed mogelijke groei en ontwikkeling en het leggen van een goede basis voor zijn levenslange gezondheid. Kunstvoeding is een risicovol product, dat enkel na zeer zorgvuldige afweging als laatste optie in bijzondere omstandigheden moet worden aangeraden, als er geen op menselijke melk gebaseerd alternatief is. Eigenlijk moet daar net zo zorgvuldig mee worden omgegaan als met het voorschrijven van medicijnen.
Hoewel velen proberen de bewijslast om te draaien en het bestaande bewijs te ontkennen of afzwakken, bestaat er een groeiende hoeveelheid degelijk wetenschappelijk bewijs voor de inferioriteit van kunstmatige vervangingen van borstvoeding en van de schadelijke gevolgen van het wijdverbreide gebruik ervan. Kinderen, die geen borstvoeding krijgen, lopen een matig tot sterk verhoogd risico op het verkrijgen of ontwikkelen van een breed spectrum ziekten en aandoeningen op de korte en lange termijn. Eén van de meest recente uitkomsten is de celvernietigende werking van verteerde kunstvoeding in de darm van kinderen (Penn et al 2012). We wisten al langer dat kinderen die iets anders dan moedermelk krijgen in de eerste maanden gaten in de darmen krijgen, om het maar eens plastisch uit te drukken. We weten nu waarom: verteerde kunstvoeding maakt de cellen in de darmwand dood.
Natuurlijk wil ik moeders niets opdringen, maar ik wil ze toch met nadruk aanraden zich goed te beraden op wat ze hun kind te eten geven en door wie ze dat laten bepalen. Want als ze mijn advies niet willen opgedrongen krijgen, dan toch zeker niet dat van de firma Graai& Grijp.
Penn AH, Altshuler AE, Small JW, Taylor SF, Dobkins KR, Schmid-Schonbein GW: Digested formula but not digested fresh human milk causes death of intestinal cells in vitro: implications for necrotizing enterocolitis. Pediatric Research (2012) doi:10.1038/pr.2012.125
