Afbeelding: Strij, A. van: Portret van 3-jarig jongetje met valhoed en hondje. 1782
Op zaterdagochtend besteed ik graag wat tijd aan surfen. Internetsurfen, wel te verstaan. Hier in het Brabantse land valt weinig aan ander surfen te doen. Vandaag kwam ik langs een opsomming van interessante dingen die op de markt worden gebracht voor kinderen en hun ouders. Vooral voor de ouders. Een pruikje met haarbandje voor kale babymeisjes. Een plastic kinderurinoirtje. Parfum met Play-doh geur. Parfum voor de baby. Een broche van vilt in de vorm van een placenta met erop geborduurde bloedvaten. Een geboorte instructie pop in grof haakwerk. Of een idem dino-flamingo-vis die Mickey Mouse baart. Van dat soort dingen dus. In deze lijst werd gelinkt naar een lijst met nuttige dingen om de borstvoeding te laten slagen. U begrijpt, beste lezer, dat ik dat niet ongezien voorbij kon laten gaan.
Dat was geen grap. Allerlei zaken passeerden de revue die algemeen worden gezien als onmisbaar voor het slagen van de borstvoeding. Ik vind dat kwalijk. Een lijst maken van dingen die je nodig hebt om met succes borstvoeding te geven, bij voorbaat al, is net zoiets als een opsomming van alle mogelijke hulpmiddelen en prothesen die je nodig hebt om succesvol te leren lopen. Wat heeft een baby die peuter gaat worden nodig om te leren lopen? Wel, een stel functionerende benen brengen je al een heel eind op weg. Letterlijk in dit geval. Een omgeving die loopoefeningen mogelijk maakt of zelfs aanmoedigt is ook heel handig. Als die omgeving ook nog een beetje veilig is, is dat mooi mee genomen. Maar dan heb je het wel zo’n beetje gehad.
Beugels, krukken, speciale schoenen, … allemaal overbodig voor een gezond kind met functionerende benen. Misschien noodzakelijk voor een kind dat geboren is met een afwijking of zonder benen, of voor mensen die na een ongeluk opnieuw moeten leren lopen. Ontsmettingsmiddelen, zalfjes en pleisters? Nee, niet al bij voorbaat en misschien niet eens als hij echt valt. Bij de cursus EHBO voor kinderen, die ik laatst volgde, leerde ik dat je oppervlakkige wondjes zonder vreemde voorwerpen of duidelijk vuil erin het beste met rust kunt laten. Ontsmetten, zalf smeren en pleisters plakken vóór een kind gaat lopen zal ook niet helpen voorkomen dat hij valt en zich bezeert. En hoofd-, knie- en elleboogbeschermers? Ik dacht het niet. Lopen leer je met vallen en opstaan en al die hulp- en beschermingsmiddelen zitten eerder in de weg dan dat ze helpen bij het leerproces.
Leren borstvoeding geven is eigenlijk net zoiets. Je hebt er maar weinig voor nodig: minstens één functionele borst en een willig kind. Een of twee armen om het kind vast te houden is handig en een plaats om te zitten of te liggen ook. Een omgeving die borstvoeding leren geven mogelijk maakt en aanmoedigt is ook wel een pré. En dan heb je het wel zo’n beetje gehad. De rest valt onder de categorieën gadgets of overdaad. De meeste hulpmiddelen zijn ongeschikt om problemen te voorkomen en soms veroorzaken ze eerder problemen. Andere hulpmiddelen zijn alleen nodig om problemen op te lossen of om te gebruiken als er in de aanleg iets niet klopt. Dat zijn de ontsmettingsmiddelen, zalfjes en pleisters, en de beugels en krukken van de borstvoeding.
Een moeder en een kind met allebei de benodigde organen, aangelegd en werkend binnen functionele variaties, hebben niets anders nodig dan elkaar om het hele spel van borstvoeding samen te leren spelen. Kennis van de werking van borstvoeding en van de biologische behoeften van moeder en kind geven een voorsprong en kunnen allerlei niet werkende pogingen voorkomen. Moeder en kind die vanaf de geboorte dicht bij elkaar in de buurt zijn, met vooral in de eerste dagen veel huidcontact, in houdingen en posities die het comfort van beiden ondersteunen en kennis van de in de blauwdruk vastgelegde gebruiksaanwijzing zijn eigenlijk de enige gadgets die nodig zijn om de borstvoeding te laten slagen. Soms kan een beetje aanmoediging en hulp van iemand met ervaring nodig zijn, of wat meer geduld en oefening.
Zelfs als de omstandigheden extra zorg nodig maken, is er vaak een low-tech alternatief of een huis-, tuin- en keuken attribuut. Voedingskussen? In de meeste huizen zijn voldoende kussens of voorwerpen die daarvoor door kunnen gaan aanwezig. Vaak voldoet een andere houding van moeder en kind ook al voldoende om de steun van een kussen onnodig te maken. Kolf? Met enige oefening zijn de meeste moeders in staat om met hun eigen handen boven een kom of schaal alle melk af te kolven die ze maar nodig hebben. Hygiënisch, altijd bij de hand en geen stopcontact of batterijen nodig. Zoogkompressen? Vaak houden ze de lekkages eerder in stand en leren ze de borsten niet om zindelijk te worden. Tepelhoedjes? Alleen in nauwkeurig omschreven omstandigheden therapeutisch te gebruiken, bij voorkeur onder goede lactatiekundige begeleiding. Tepelvormers? Ingetrokken tepels zijn zelden een probleem en kunnen indien nodig ook met de hand worden verholpen.
Op zaterdagochtend besteed ik graag wat tijd aan surfen. Internetsurfen, wel te verstaan. Hier in het Brabantse land valt weinig aan ander surfen te doen. Vandaag kwam ik langs een opsomming van interessante dingen die op de markt worden gebracht voor kinderen en hun ouders. Vooral voor de ouders. Een pruikje met haarbandje voor kale babymeisjes. Een plastic kinderurinoirtje. Parfum met Play-doh geur. Parfum voor de baby. Een broche van vilt in de vorm van een placenta met erop geborduurde bloedvaten. Een geboorte instructie pop in grof haakwerk. Of een idem dino-flamingo-vis die Mickey Mouse baart. Van dat soort dingen dus. In deze lijst werd gelinkt naar een lijst met nuttige dingen om de borstvoeding te laten slagen. U begrijpt, beste lezer, dat ik dat niet ongezien voorbij kon laten gaan.
Dat was geen grap. Allerlei zaken passeerden de revue die algemeen worden gezien als onmisbaar voor het slagen van de borstvoeding. Ik vind dat kwalijk. Een lijst maken van dingen die je nodig hebt om met succes borstvoeding te geven, bij voorbaat al, is net zoiets als een opsomming van alle mogelijke hulpmiddelen en prothesen die je nodig hebt om succesvol te leren lopen. Wat heeft een baby die peuter gaat worden nodig om te leren lopen? Wel, een stel functionerende benen brengen je al een heel eind op weg. Letterlijk in dit geval. Een omgeving die loopoefeningen mogelijk maakt of zelfs aanmoedigt is ook heel handig. Als die omgeving ook nog een beetje veilig is, is dat mooi mee genomen. Maar dan heb je het wel zo’n beetje gehad.
Beugels, krukken, speciale schoenen, … allemaal overbodig voor een gezond kind met functionerende benen. Misschien noodzakelijk voor een kind dat geboren is met een afwijking of zonder benen, of voor mensen die na een ongeluk opnieuw moeten leren lopen. Ontsmettingsmiddelen, zalfjes en pleisters? Nee, niet al bij voorbaat en misschien niet eens als hij echt valt. Bij de cursus EHBO voor kinderen, die ik laatst volgde, leerde ik dat je oppervlakkige wondjes zonder vreemde voorwerpen of duidelijk vuil erin het beste met rust kunt laten. Ontsmetten, zalf smeren en pleisters plakken vóór een kind gaat lopen zal ook niet helpen voorkomen dat hij valt en zich bezeert. En hoofd-, knie- en elleboogbeschermers? Ik dacht het niet. Lopen leer je met vallen en opstaan en al die hulp- en beschermingsmiddelen zitten eerder in de weg dan dat ze helpen bij het leerproces.
Leren borstvoeding geven is eigenlijk net zoiets. Je hebt er maar weinig voor nodig: minstens één functionele borst en een willig kind. Een of twee armen om het kind vast te houden is handig en een plaats om te zitten of te liggen ook. Een omgeving die borstvoeding leren geven mogelijk maakt en aanmoedigt is ook wel een pré. En dan heb je het wel zo’n beetje gehad. De rest valt onder de categorieën gadgets of overdaad. De meeste hulpmiddelen zijn ongeschikt om problemen te voorkomen en soms veroorzaken ze eerder problemen. Andere hulpmiddelen zijn alleen nodig om problemen op te lossen of om te gebruiken als er in de aanleg iets niet klopt. Dat zijn de ontsmettingsmiddelen, zalfjes en pleisters, en de beugels en krukken van de borstvoeding.
Een moeder en een kind met allebei de benodigde organen, aangelegd en werkend binnen functionele variaties, hebben niets anders nodig dan elkaar om het hele spel van borstvoeding samen te leren spelen. Kennis van de werking van borstvoeding en van de biologische behoeften van moeder en kind geven een voorsprong en kunnen allerlei niet werkende pogingen voorkomen. Moeder en kind die vanaf de geboorte dicht bij elkaar in de buurt zijn, met vooral in de eerste dagen veel huidcontact, in houdingen en posities die het comfort van beiden ondersteunen en kennis van de in de blauwdruk vastgelegde gebruiksaanwijzing zijn eigenlijk de enige gadgets die nodig zijn om de borstvoeding te laten slagen. Soms kan een beetje aanmoediging en hulp van iemand met ervaring nodig zijn, of wat meer geduld en oefening.
Zelfs als de omstandigheden extra zorg nodig maken, is er vaak een low-tech alternatief of een huis-, tuin- en keuken attribuut. Voedingskussen? In de meeste huizen zijn voldoende kussens of voorwerpen die daarvoor door kunnen gaan aanwezig. Vaak voldoet een andere houding van moeder en kind ook al voldoende om de steun van een kussen onnodig te maken. Kolf? Met enige oefening zijn de meeste moeders in staat om met hun eigen handen boven een kom of schaal alle melk af te kolven die ze maar nodig hebben. Hygiënisch, altijd bij de hand en geen stopcontact of batterijen nodig. Zoogkompressen? Vaak houden ze de lekkages eerder in stand en leren ze de borsten niet om zindelijk te worden. Tepelhoedjes? Alleen in nauwkeurig omschreven omstandigheden therapeutisch te gebruiken, bij voorkeur onder goede lactatiekundige begeleiding. Tepelvormers? Ingetrokken tepels zijn zelden een probleem en kunnen indien nodig ook met de hand worden verholpen.
Eurolac Flits! met label lekken, hulpmiddel, tepelhoedje, kolf, ingetrokken tepels, zoogkompressen. Deze links leiden naar lijsten met blogs met deze labels. Klik op de plaatsjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.
