Stap 9: de borst, enkel de borst

Een kind dat borstvoeding krijgt zou niets anders in de mond moeten krijgen om te zuigen dan enkel de borst. Honger, dorst, verdriet, zuigbehoefte: de borst is een multifunctioneel gereedschap om daaraan te voldoen. Sterker nog, een borstkind dat afwisselend de borst en andere zuigobjecten in de mond krijgt kan daardoor verward raken, niet meer weten hoe het moet of zelfs de borst weigeren. Hoewel het verschijnsel zuigverwarring (ook wel tepel-speenverwarring genoemd) door sommige beroepsgroepen wordt ontkend, blijkt in de praktijk en uit onderzoek dat het gebruik van flessen en fopspenen een negatief effect heeft op de duur en exclusiviteit van borstvoeding. Het aanbieden van spenen (fles of fop) zou daarom minimaal moeten worden uitgesteld tot de borstvoeding en het drinkgedrag van de baby aan de borst zijn gestabiliseerd. Victoria et al tekenen daarbij wel aan dat alleen fopspeengebruik afraden niet voldoende is, maar dat moeders moeten worden begeleid bij het oplossen van de problemen waarvoor zij de fopspeen in eerste instantie willen gebruiken.Studies die uitwijzen dat fopspeen gebruik mogelijk tot een vermindering van wiegendood leidt hebben niet de normale borstgevoede baby als controle gebruikt, maar alléén slapende kinderen met of zonder fopspeen. De mechanismen waardoor fopspeen gebruik het wiegendoodrisico verlaagt zijn niet verklaard, maar hebben mogelijk te maken met zuigen en dat kan ook, en wellicht beter, aan de borst worden verkregen.
Victoria CG et al (1997) Pacifier use and short breastfeeding duration: cause, consequence or
coincidence?
E.A. Mitchell, P.S. Blair, M.P. L’Hoir: Should Pacifiers Be Recommended to Prevent Sudden Infant Death Syndrome? PEDIATRICS Vol. 117 No. 5 May 2006, pp. 1755-1758 

WHO: Evidence for the Ten Steps to Successful Breastfeeding. World Health Organization, Geneva, 1998