Het Voldemort effect

(Foto: Ralph Fiennes als Lord Voldemort, alias ‘Hij die niet genoemd mag worden')

‘’De wetenschappelijke wereld is dat deel van de maatschappij dat zich uitdrukkelijk ten doel heeft gesteld systematisch kennis te verwerven. De wetenschap heeft een eigen karakter wat blijkt uit haar methoden en conventies. De aldus ontwikkelde wetenschappelijke kennis vormt een specifieke reconstructie van een deel van de werkelijkheid en is opgebouwd met behulp van bepaalde wetenschappelijke methodes. [...] Wetenschap is geordende kennis van de werkelijkheid. Haar ideaal is objectiviteit en algemene geldigheid. Er is een voortdurend streven om meningen en hypothesen door toetsing tot wetenschap te verheffen.’’ (Wikipedia) In de wetenschappelijke wereld staat het gebruik van Wikipedia als bron gelijk aan een onwetenschappelijke manier van werken. De wetenschappelijke wereld is namelijk echt een wereld op zichzelf met eigen wetten en spelregels en, contradictio in terminis,  alleen zij die de principes omarmen mogen deze met voeten treden. Met name twee principes zijn daaraan onderhevig, namelijk de objectiviteit en het uitgaan van de norm. Wanneer een wetenschapper iets gaat onderzoeken gaat hij als het goed is uit van een norm en voert daarmee experimenten uit, pleegt interventies of stelt bloot aan andere invloeden. De uitkomst van het onderzoek is een kwalitatief of kwantitatief positief of negatief ten opzichte van de norm, het uitgangspunt, de nulwaarde. In sommige wetenschappelijke niches wordt, om redenen die nog niet wetenschappelijk zijn onderzocht, maar waar als werkhypothese ‘’follow the money’’ gerechtigd kan zijn, vrij systematisch niet uitgegaan van de norm. Een van die gebieden is de voeding van zuigelingen. Vanuit medisch-wetenschappelijke, antropologisch-wetenschappelijke en biologisch-wetenschappelijke zienswijzen zou de norm in dit geval borstvoeding zijn. De onderzoeksvragen zouden dan een vorm als ‘’wat is de invloed van {borstvoeding substituut} op de normale ontwikkeling van kinderen?’’ kunnen hebben.  Smith & Elliott-Rudde beschrijven een fenomeen dat zij het Voldemort effect noemen. Het ‘’F-woord’’ (van formula, de Engelse term voor kunstvoeding) is als ‘’hij die niet genoemd mag worden ’’, zoals de duivelse tovenaar in de populaire boek- en filmserie Harry Potter. Het overgrote deel van onderzoek naar zuigelingenvoeding gaat niet uit van borstvoeding als norm en noemt in titels en samenvattingen het borstvoeding substituut, dat wel als norm wordt gebruikt, niet als the blootstellingsfactor die tot negatieve resultaten kan leiden.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Wetenschap
Smith JP, Dunstone MD, Elliott-Rudde rME:  ‘Voldemort’ and health professional knowledge of breastfeeding – do journal titles and abstracts accurately convey findings on differential health outcomes for formula fed infants? ACERH Working Paper Number 4, 2008