Vreemd en ongewoon

Foto: Winona Ryder als Lydia Deetz in  Beetle Juice (1988) is niet bang voor de spoken in het huis waarin zij woont, want ze is, zoals ze zegt, zelf ook vreemd en ongewoon.
Mensen doen vreemde en ongewone dingen. Het vreemdst en ongewoonst is nog wel dat hen dat zelf niet opvalt. Sterker nog, de meeste mensen denken dat ze absoluut normaal en gewoon zijn. Zo denken mensen vaak dat een pasgeboren baby vies is en dat hij eerst op zijn minst moet worden afgeveegd voor hij bij moeder op de buik kan. Vooral alle bloed en onduidelijke andere substanties op het hoofdje moeten er zo snel mogelijk worden afgewassen en vervangen door een mutsje. Op zijn minst door baby haarlotion. 

In feite is het kind natuurlijk niet vies in hygiënische zin. Het bloed is gewoon schoon bloed van zijn moeder en de onduidelijke substantie is huidsmeer ofwel vernix. Vernix is wat tijdens zijn verblijf in het vruchtwater zijn huid beschermde en ook na de geboorte is het een ongelooflijk rijke en voedzame crème die hem beschermd en voedt. Inderdaad, er kan ook wat meconium bij zitten als hij net voor of tijdens zijn geboorte door de toenemende druk zijn darmen in het vruchtwater heeft geleegd. In feite is dit ook niet vies in de zin van onhygiënisch. In combinatie met de darmflora van zijn moeder, die hij opdeed tijdens zijn passage door het baringskanaal dat uitmondt vlak naast de achteruitgang van zijn moeder is dit de manier waarop zijn eigen huid- en darmflora wordt neergezet. Het drinken van colostrum vervolmaakt deze gezonde voedingsbodem in zijn darmen.

Nog vreemder en ongewoner vind ik het dat mensen eigen moedermelk voor een kind volstrekt normaal en gewoon vinden, maar de melk van een anderen moeder vreemd en ongewoon, om niet te zeggen smerig. Vreemd en ongewoon kun je nog verklaren door onbekend en daarom onbemind, maar smerig of andere afkeurende uitlatingen zijn heel eenvoudig niet correct. Niet alleen politiek niet correct, maar ook medisch en wetenschappelijk. Wat namelijk vies is, is die koeienmelk. Op zich is koeienmelk natuurlijk niet vies. Een normale koeienmoeder, met normale uiers, zoals de evolutie die voor bedacht heeft, heeft prima en gezonde melk, die er schoon uitkomt voor haar kalfje. Schoon en inclusief de antistoffen voor eventuele ziekmakers die er in meeglippen of die het kalf op een andere manier opdoet. Heel normaal en heel gewoon voor een zoogdier.

De melk wordt pas vies als wij ons met de koe en haar melk gaan bemoeien en eraan gaan sleutelen. Eerst fokken we koeien met zulke onvoorstelbaar grote uiers, dat de spenen over de vloer vegen. We verzinnen dat we die immense sloot melk er maar twee of drie keer per dag uit hoeven halen en veroorzaken door die twee zaken (spenen die door de smurrie vegen en melk die te lang in te grote hoeveelheid in de uier zit) krijgt de koe chronische infectueuze mastitis. Om dat tegen te gaan krijgen de koeien vrijwel standaard antibiotica door het voer gemixt. Vreemd en ongewoon, maar het wordt vreemder en ongewoner.

Om al die viezigheid in de melk verder onschadelijk te maken wordt de melk gesteriliseerd. Samen met de bacteriën en ander ziekelijk gesuis worden de aanwezige beschermende, pathogeen-dodende stoffen definitief en grondig uitgeschakeld. Vervolgens worden er voedingsstoffen uit de melk gehaald (met name vet, want men heeft elkaar wijsgemaakt dat melkvet ongezond is. En dan worden er dingen toegevoegd, zoals andere vetten (van plantaardige oorsprong, maar daarom nog niet perse gezond), andere eiwitten (wei-eiwitten, beter dan caseïne, maar nog steeds van niet menselijk opmaak), allerlei vitaminen, mineralen en sporenelementen. en een paar stofjes die een kind helpen zijn weerstand op te bouwen. Een paar maar van de honderden die er in moedermelk zitten, maar de meeste daarvan, als ze al geïsoleerd en gedefinieerd zijn, zijn te duur om in de kunstmelk te doen. Voor de industrie die voedsel-gelijkende producten maakt helemaal niet zo vreemd en ongewoon, want er moet wel winst op gemaakt kunnen worden natuurlijk.

Tot slot komen er dan tijdens het productie- en verpakkingsproces de echte vieze dingen in. De vreemde objecten (stukjes materiaal zoals glas, plastic, metaal van de machines of zo), delen van of gehele beestjes (torren, larven, insecten, dat soort bedoel ik), en, last but not least, de bacteriën. Dat kunnen gewone darmbacteriën zijn of de wat gemenere soorten zoals de Cronobacter (voorheen benoemd als Enterobacter sakazakii) familie.

Nou, dat is vreemd en ongewoon en regelrecht smerig om aan een kind te voeren. Die bacteriën namelijk veroorzaken akelige ziektes, die met name voor kwetsbare kindjes, zoals pasgeborenen, prematuur geboren of zieke baby’s, dodelijk kunnen zijn. Nee, wie smerig (en vreemd en ongewoon) voor haar kind wil vermijden geeft het geen kunstvoeding met onbepaalde viezigheden en andere ongerechtigheden erin. zij geeft haar kind menselijke melk. Liefst die van haar zelf, maar bij gebrek daaraan die van een gezonde andere moeder die haar eigen gezonde baby ermee voedt. Die gezonde baby van die moeder is het bewijs: veilige, schone en heel gewone melk. Voor wie moedermelk van een andere moeder toch wel iets te intiem vindt, heb ik deze vraag: heb je liever dat je kind intiem is met die doorgefokte koe met haar tepels in haar eigen derrie, insecten, torren en hun larven, en niet te vergeten de Cronobacter? Dacht het eigenlijk niet; beetje te vreemd en ongewoon.