Foto: screenshot uit de music video The Forgotten van Green Day, gebruikt in de aftiteling van The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 2 (2012) maar ook in CSI: NY: S9E4 Unspoken (19 Oct. 2012) tijdens de autopsie op een per ongeluk doodgeschoten kind. (liedtekst)
Door de moeilijke verkrijgbaarheid staat kunstmatige zuigelingenvoeding op het moment vooraan in de publieke belangstelling, met items in de belangrijke nieuwsuitzendingen en artikelen in de papieren en virtuele dagelijkse pers. De woorden die worden gebruikt om dit fabrieksmatig geproduceerde vervangingsmiddel voor moedermelk te beschrijven variëren nogal: flesvoeding, babypoedermelk, babymelk, babyvoeding, zuigelingenmelk, zuigelingenvoeding en vast nog een paar die ik gemist heb. Vrijwel nooit wordt het genoemd bij de naam die erbij hoort: ‘’kunstmatige vervangingsmiddel voor moedermelk’’. Niet eens voor borstvoeding, want dat is het hele proces van melk maken, melk geven en aan de borst drinken, de hele relatie tussen de moeder en haar kind. Alleen een vervangingsmiddel voor de melk. En nog een krakkemikkig vervangingsmiddel ook, maar daar ga ik nu even niet op in. Een vervangingsmiddel voor het origineel. De wereld, nou ja, heel Nederland dan toch, staat op zijn kop (zelfs een minister gaat zich ermee bemoeien) voor een vervangingsmiddel, een Ersatz, een substituut, een surrogaat.
Sommige dingen worden zo makkelijk vergeten. Kunstvoeding is een vervangingsmiddel voor als moedermelk in enige vorm niet beschikbaar is. In die zin is het goed dat het er is, want een kind moet wel eten. Ook voor sommige kinderen die geen onbewerkte melk, zelfs geen onbewerkte menselijke melk, kunnen verteren is het goed dat er een substituut is waarmee zijn metabolisme wel raad weet. Overigens zouden die vervangingsmelken ook van menselijke melk gemaakt kunnen worden, maar ja daar verdient natuurlijk niemand wat aan. De producenten van de koemelk gebaseerde substituten hebben liever dat men vergeet dat een mens menselijke melk moet drinken. Dat blijft liefst onbesproken, onuitgesproken en uiteindelijk onbespreekbaar.
Vanwege die selectieve vergeetachtigheid en die kunstmatige onbespreekbaarheid spreek ik wel. Uit naam van de vergetenen: de kinderen om wie het uiteindelijk allemaal gaat. Als minder moeders om te beginnen al hadden gekozen voor het niet zelf voeden van hun kind en als minder moeders het gevoel kregen dat overgaan op een surrogaat voor hen de enige overblijvende opties was, dan was het probleem veel minder nijpend geweest. Dat is ook een van die onbespreekbare onderwerpen, want is de manier waarop zuigelingen worden gevoed niet een keuze van de ouders? Ik durf daar ‘’Nee!’’ op te antwoorden. Om te beginnen en uiteindelijk is dat geen vrije keuze van de ouders, want het gaat om de gezondheid, het welzijn en uiteindelijk soms zelfs het overleven van hun kind. Ook dat is iets dat liever wordt vergeten en zeker onbespreekbaar is. Niettemin spreek ik het toch uit.
Moeders jammeren en jeremiëren over de schaarste in de winkels en dat ze nu hun kind mogelijk geen eten kunnen geven. Ze vergeten dat kunstvoeding om te beginnen niet de eerste en zeker niet de enige keus was. De eerste keuze was om te beginnen borstvoeding of voeding met menselijke melk. Ook als borstvoeding om een of andere reden niet lukt, kan er menselijke melk worden gegeven. Van een zus, een vriendin, een buurvrouw of een gulle vreemde melkdonor. Weinig vrouwen die een kind voeden zullen weigeren om een deel van hun melk af te staan voor een ander kind, een kind in nood. Je hoeft maar te vragen. Je hoeft dat wat vergeten was maar bespreekbaar te maken.
Door de moeilijke verkrijgbaarheid staat kunstmatige zuigelingenvoeding op het moment vooraan in de publieke belangstelling, met items in de belangrijke nieuwsuitzendingen en artikelen in de papieren en virtuele dagelijkse pers. De woorden die worden gebruikt om dit fabrieksmatig geproduceerde vervangingsmiddel voor moedermelk te beschrijven variëren nogal: flesvoeding, babypoedermelk, babymelk, babyvoeding, zuigelingenmelk, zuigelingenvoeding en vast nog een paar die ik gemist heb. Vrijwel nooit wordt het genoemd bij de naam die erbij hoort: ‘’kunstmatige vervangingsmiddel voor moedermelk’’. Niet eens voor borstvoeding, want dat is het hele proces van melk maken, melk geven en aan de borst drinken, de hele relatie tussen de moeder en haar kind. Alleen een vervangingsmiddel voor de melk. En nog een krakkemikkig vervangingsmiddel ook, maar daar ga ik nu even niet op in. Een vervangingsmiddel voor het origineel. De wereld, nou ja, heel Nederland dan toch, staat op zijn kop (zelfs een minister gaat zich ermee bemoeien) voor een vervangingsmiddel, een Ersatz, een substituut, een surrogaat.
Sommige dingen worden zo makkelijk vergeten. Kunstvoeding is een vervangingsmiddel voor als moedermelk in enige vorm niet beschikbaar is. In die zin is het goed dat het er is, want een kind moet wel eten. Ook voor sommige kinderen die geen onbewerkte melk, zelfs geen onbewerkte menselijke melk, kunnen verteren is het goed dat er een substituut is waarmee zijn metabolisme wel raad weet. Overigens zouden die vervangingsmelken ook van menselijke melk gemaakt kunnen worden, maar ja daar verdient natuurlijk niemand wat aan. De producenten van de koemelk gebaseerde substituten hebben liever dat men vergeet dat een mens menselijke melk moet drinken. Dat blijft liefst onbesproken, onuitgesproken en uiteindelijk onbespreekbaar.
Vanwege die selectieve vergeetachtigheid en die kunstmatige onbespreekbaarheid spreek ik wel. Uit naam van de vergetenen: de kinderen om wie het uiteindelijk allemaal gaat. Als minder moeders om te beginnen al hadden gekozen voor het niet zelf voeden van hun kind en als minder moeders het gevoel kregen dat overgaan op een surrogaat voor hen de enige overblijvende opties was, dan was het probleem veel minder nijpend geweest. Dat is ook een van die onbespreekbare onderwerpen, want is de manier waarop zuigelingen worden gevoed niet een keuze van de ouders? Ik durf daar ‘’Nee!’’ op te antwoorden. Om te beginnen en uiteindelijk is dat geen vrije keuze van de ouders, want het gaat om de gezondheid, het welzijn en uiteindelijk soms zelfs het overleven van hun kind. Ook dat is iets dat liever wordt vergeten en zeker onbespreekbaar is. Niettemin spreek ik het toch uit.
Moeders jammeren en jeremiëren over de schaarste in de winkels en dat ze nu hun kind mogelijk geen eten kunnen geven. Ze vergeten dat kunstvoeding om te beginnen niet de eerste en zeker niet de enige keus was. De eerste keuze was om te beginnen borstvoeding of voeding met menselijke melk. Ook als borstvoeding om een of andere reden niet lukt, kan er menselijke melk worden gegeven. Van een zus, een vriendin, een buurvrouw of een gulle vreemde melkdonor. Weinig vrouwen die een kind voeden zullen weigeren om een deel van hun melk af te staan voor een ander kind, een kind in nood. Je hoeft maar te vragen. Je hoeft dat wat vergeten was maar bespreekbaar te maken.
Eurolac Flits! met label of zoekterm kunstvoeding, substituut, donormelk, moedermelk, moedermelkvoeding, moedermelknetwerk. Deze links leiden elk naar een lijst met blogs met dit label, klik op de plaatjes in de linkerzijbalk voor meer verhaaltjes.