Borstvoeding geven is een samenspel tussen een moeder en haar kind. Twee systemen die, als het allemaal werkt zoals gepland, naadloos op elkaar aansluiten. Een voortzetting van de twee-eenheid zoals die er ook in de maanden voor de geboorte was. Het kan gebeuren, om redenen bij de moeder, het kind, de combinatie of de omgeving, dat het samenspel tussen moeder en kind hapert of totaal niet van de grond komt. In dat geval zal er naar alternatieven moeten worden gezocht. Soms kunnen de alternatieven via een omweg leiden tot een alsnog goed komende samenwerking, soms is het alternatief blijvend. Soms is een alternatief nodig voor het proces – het drinken aan de borst - en soms voor het product – de moedermelk.
Zolang de mensheid bestaat hebben vrouwen gezicht naar alternatieven voor hun melk. Zolang de mensheid bestaat hebben vrouwen hun melk gedeeld. Vrouwen voedden andere kinderen naast hun eigen kind of kolfden hun melk om die op een andere manier aan een ander kind te geven. Ook melk van dieren werd gebruikt, maar het werd al snel duidelijk dat kinderen die dierenmelk kregen minder goede overlevingskansen hadden dan kinderen die melk van een andere moeder kregen.
Ook nu, terwijl de wetenschap zo ver is gevorderd dat koeienmelk kan worden aangepast tot iets dat een milde gelijkenis vertoont met voor mensenbaby’s geschikt product, zijn de gezondheidsprognoses van baby’s die ermee worden gevoed nog altijd minder dan die van kinderen die mensenmelk krijgen. Toch waarschuwen autoriteiten wel tegen het informeel delen van melk, maar niet tegen het gebruik van kunstvoeding. Gribble (2012) zet in een zeer goed van referenties voorzien artikel de tegen informeel gedeelde moedermelk genoemde bezwaren af tegen vergelijkbare risico’s van kunstvoeding. Ze bespreekt overdracht van bacteriën en andere ziekmakers, chemische verontreinigingen en fouten bij de bereiding. Daarnaast is er aandacht voor de inherente risico’s van kunstvoeding zoals het gebrek aan bescherming tegen ziekte en tekorten in nutriënten. Daartegenover staat een zeer reële bespreking van de werkelijke kans op besmetting met HIV.
Gribbles conclusie is overduidelijk. In een samenspel van onze culturele angst voor natuurlijke zaken en onze culturele adoratie van economische vooruitgang en technische ontwikkelingen worden prioriteiten op een zodanige manier gegroepeerd dat het informele delen van moedermelk in een kwaad daglicht komt te staan ten gunste van het veel riskantere alternatief. Het samenspel van moeders onderling ondersteunt het samenspel van individuele moeders en kinderen.
Gribble KD, Hausman BL. Milk sharing and formula feeding: Infant feeding risks in comparative perspective. AMJ 2012, 5, 5, 275-283.<http//dx.doi.org/10.4066/AMJ.2012.1222.>