‘’ 'k Heb veel gezworven en ik vond
wat goed is, dat is meestal rond.
De moederborst, de hoempapa,
de pruimen en de kersenvla.’’
De menselijke moederborst is eigenlijk de enige met die bijna bolronde vorm. ook in niet-lacterende toestand. Toegegeven, koeienborsten kunnen er ook wat van, maar die zijn toch wel ingekweekt. En ze hebben een veel beter houvast dan die van mensmoeders. Maar rond is goed, zoals Toon Hermans al zei. En de ronde moederborst zette hij bovenaan, zelfs boven de, door hem als rasechte Limburger zo geliefde, kersenvla. (Noot voor niet-Limburgers: vla is wat men buiten Limburg vlaai noemt; wat buiten Limburg vla heet is daar pudding.)
Er zijn geleerden die denken dat de mensborst rond is omdat wij in de ontwikkeling van onze soort ooit waterzoogdieren zouden zijn geweest en die bolronde borst goed bleef drijven, zodat onze kinderen niet onder water hoefden drinken. Anderen denken dat onze borsten rond zijn, ook als ze niet voor het voeden van kinderen worden gebruikt, om een spiegeling van de ronde billen te zijn. Als seksuele aandachttrekkers dus. Velen in onze samenleving zijn het eens met de opvatting dat borsten seksuele aandachttrekkers zijn en zouden het liefst zien dat ze de pronte bolronde vorm voor altijd houden. Ik weet het niet hoor, want wat moeten dan die tepelhoven en tepels midden voor?
Of ze nu ontworpen zijn als aandachttrekkers of om op de rug in het water drijvend te kunnen voeden, feit is dat we het ermee moeten doen. Liever gezegd dat onze kinderen het ermee moeten doen. Nu zijn kinderen bij de geboorte voorbereid op de vorm van de borst die ze krijgen. De kin van pasgeboren kinderen staat in verhouding wat verder naar achteren dan bij volwassenen. Een geprononceerde kin zou danig in de weg zitten bij het aanhappen. Die ietwat wijkende kind kan mooi met een wijdopen mond onder de borst worden geschoven, tong onder de moederborst en dan de bovenklep sluiten. Een perfecte seal om die bolronde moederborst, die nu in de mond wordt uitgerekt en omgevormd tot hij verbazend veel op de speen van een geit lijkt.
De bolronde borst is, als er geen sprake is van stuwing, redelijk plooibaar en laat zich eenvoudig omvormen tot wat de baby nodig heeft. De tepel is ook elastisch, maar net even steviger dan de borst. Dat komt goed uit, want zo kan hij dat plekje op het gehemelte kietelen waar een reflexpunt zit om aan te happen en te gaan drinken. De ronde, donkerder gekleurde tepelhof wordt verondersteld te werken als roos, waarop het kind zich richt. Naast een visuele roos, is de tepelhof ook een geurige roos. De erin uitmondende kliertjes van Montgomery scheiden een talg af die naast vettende en ontsmettende bestanddelen heeft, ook geurstoffen bevat. Die geurstoffen vertonen grote overeenkomst met die in vruchtwater en leiden het kind kort na de geboorte als een speurhond naar het doel. De ronde tepelhof met daarin de ronde tepel. rond. Rond is gezond. Rond, daar moet een kind het van hebben en daar moet hij het mee doen.