Foto: Uma Thurman als Irene Cassini en Ethan Hawke als Vincent Freeman in Gattaca een toekomstwereld waarin alleen plaats is voor perfecte mensen.
Door de geschiedenis heen hebben mensen dromen gehad en beschreven over een ideale wereld waarin ideale mensen op een ideale manier met elkaar samenleven. Een van de nieuwste dromen is de film Gattaca, waarin de wetenschap zover gevorderd is dat DNA geknutseld kan worden en ideale mensen kunnen worden gekweekt. Deze gekweekte supermensen hebben geen enkel lichamelijk gebrek. Afgaand op de huidige stand van de wetenschap en de snelheid waarmee DNA onderzoek zich ontwikkelt zou dit best minder ver weg kunnen liggen dan we denken. Of hopen. Of vrezen.
Vooralsnog worden mensen imperfect geboren. Kleine of grotere variaties op het patroon, stukjes die missen of dubbel aangeleverd worden. Volgens sommige geleerden is dat de basis van evolutie. Die onregelmatigheden die schijnbaar willekeurig optreden, maar die als ze succesvol blijken tot blijvende verandering in de soort kunnen leiden. Een soort van zelfverbetering model, zeg maar. Omdat het een kwestie van uitproberen en zoeken is, zal het overgrote deel van de variaties onnuttig blijken, maar ook onschadelijk en kan dus blijven. Een klein deel zal negatief uitwerken en waarschijnlijk niet worden doorgegeven naar volgende generaties. Veranderingen die schadelijk zijn voor de voortplanting en instandhouding van de soort zullen snel uitsterven, want die worden bij gebrek aan levend en vruchtbaar nageslacht niet doorgegeven.
Daarom zullen vrouwen die in staat zijn zwanger te worden, een zwangerschap uit te dragen en een kind te baren over het algemeen ook in staat zijn het kind te voeden. Het zal niet bij iedereen perfect en volgens de boekjes gaan. Dat kan komen door een van de vele kleine of grotere variaties in aanleg bij moeder en/of kind, maar ook door culturele en sociale invloeden. Want hoewel het lichaam van nature in staat is te lacteren, is de vrouw soms om andere dan lichamelijke redenen er niet toe in staat. Mensen in verschillende culturen hebben in de loop der tijd ideeën ontwikkeld over kinderen, wat normaal en wat gewenst is bij eten en slapen en zorgen. Die ideeën kunnen er soms toe leiden dat borstvoeding geven uitermate moeilijk wordt en soms vrijwel onmogelijk voor vrouwen die er lichamelijk perfect toe in staat zouden moeten zijn.
Moedermelk is nagenoeg perfect en de lichamelijke attributen van moeders en kinderen verre van perfect, maar vrijwel altijd wel functioneel (met meer of minder hulp en een trucje hier en daar). Waar we nog stevig aan moeten werken is de perfectie van onze verwachtingen van en opvattingen over baby’s en normaal babygedrag en accurate reacties van ouders daarop. Tot we dat geregeld hebben zullen we het moeten doen met imperfectie, je best doen en ‘goed genoeg’ accepteren.