‘’Op zoek naar de waarheid’’, ‘’Wat is waarheid?’’, ‘’De waarheid ligt in het midden’’, ‘’Waarheidsvinding’’ Waarheid boeit, waarheid wordt gezocht, waarheid wil gehoord worden. Waarheid wordt verdoezeld, waarheid wordt ontkend. Waarheid. Waarachtigheid.
Forums voor moeders zijn nu en dan ware slagvelden van botsende waarheden. Niets lijkt de gemoederen zo heftig te beroeren en de emoties zo hoog te laten oplaaien als de zorg voor kinderen. De laatste brandstof was een artikel in Wij over slaaptraining, maar al jarenlang wisselen moeder of poeder, katoen of papier en plastic, enten of niet enten, straf en beloning of beredeneren en overleggen en meer onderwerpen elkaar in rap tempo af. De toon van de discussies is nu en dan beleefd, maar vaak in toenemende mate hard, luidruchtig en gepaard gaand met breeduit gegooide modder. Niet ongewoon is het dat discussies uiteindelijk maar door forumbeheerders worden gesloten. En waar gaan uiteindelijk al die discussies over? Over perceptie van waarheid. De waarheid: ’’opvoeden en zorgen is een keuze van de ouders en mijn waarheid is net zo goed als de jouwe’’ tegenover de waarheid van onderzoek en feiten. Of de waarheid ‘’ik ben degene die opvoedt en zorgt, dus de methode moet mij passen’’ tegenover de waarheid ‘’opvoeden en zorgen gaan uit van het kind, dus de methodes moeten het kind passen’’.
De discussies zullen nooit eindigen, de ruzies nooit opgelost. Ze kunnen wel helderder worden gemaakt. Er kan onderscheid worden gemaakt tussen waarheid als persoonlijke perceptie (mijn mening is net zo goed als de jouwe) en waarheid als weergave van de op dit moment bekende medische, biologische, psychologische, etc. feiten. Wat wel opvalt is dat vaak de als waarheid opgevoerde mening van ‘’mainstream-volgers’’ geen theoretisch feitelijke achtergrond heeft. De feitelijkheden worden verdoezeld door soms meerdere lagen argumenten op andere basis dan feiten. ‘’Dat doen we altijd al zo’’, ‘’massa’s mensen zijn er groot mee geworden’’, ‘’de dokter, zuster, … zegt het’’, en de talloze ‘’ik ben er zelf ook nog’’ en ‘’het moet wel leuk blijven’’ varianten.
Ik daag mijn lezers uit met feitelijke waarheden (wetenschappelijk bewijs liefst) te komen voor de uitgangspunten dat ‘’tegenwoordig kunstvoeding vrijwel net zo goed is als borstvoeding’’, ‘’jonge baby’s baat hebben bij een strakke regelmaat in eten en slapen’’, ‘’baby’s moeten leren zelfstandig/alleen in slaap te vallen’’, ‘’baby’s het nodig hebben om hun stress eruit te huilen’’, ‘’baby’s laten huilen hen op een veilige manier leert alleen te zijn en te gaan slapen’’, ‘’baby’s alleen bij een bepaalde duur van voedingen en tussen voedingen goede voedingen krijgen (aan de borst)’’, ‘’hele grote of juist hele kleine baby’s hebben bijvoeding nodig om hypoglycemie te voorkomen’’, ‘’na een half jaar uitsluitend borstvoeding hebben kinderen absoluut snel veel ander voedsel nodig om ijzer tekorten te voorkomen’’, en meer dergelijke stellingen. Ik zal alle reacties als een Koude Oorlog geheim agent onderzoeken en vermelden. Mijn perceptie van de waarheid is dat dergelijk feitelijk bewijs voor dit soort stellingen niet bestaat. Maar, hé, wie ben ik, en wat is waarheid en ligt die niet altijd in het midden?