Zichzelf troosten en alleen in slaap vallen zijn dingen die voor baby’s nog moeilijk zijn, die ze eigenlijk nog niet kunnen. Maar dat wil niet zeggen dat baby’s volslagen hulpeloos zijn. Volstrekt niet. Integendeel zelfs. Ze weten namelijk al vanaf dat ze geboren zijn perfect waar ze hun eten moeten halen. Als ze min of meer bij de voedselbron in de buurt zijn en een beetje steun hebben vinden ze feilloos zelf de weg naar die bron en kunnen vervolgens helemaal zelf aanhappen en gaan drinken. Ze weten wanneer ze honger hebben en wanneer ze genoeg hebben. Ze hebben een heel arsenaal gereedschappen om duidelijk te maken dat ze honger hebben. Het is heel handig als ze daarvoor al bij mensen, bij voorkeur hun moeder, in de buurt zijn en dus zijn de instincten om alleen te zijn en stress te verwerken nog niet erg sterk ontwikkeld.
Baby’s hebben ook direct bij de geboorte al een zeer gespecialiseerd ontwikkelde radar voor afstand tot de dichtstbijzijnde persoon, ook weer bij voorkeur de moeder, hoewel de vader een zeer hoog genoteerde tweede optie is. Alleen zijn is voor een jong zoogdier dat zich zelf nog niet heel goed kan voortbewegen (wat voor draaglingsoorten volstrekt normaal is) potentieel gevaarlijk, want wie moet je beschermen voor die leeuw als je zelf nog geen wapens hebt en ook nog niet hard weg kunt lopen? Weet de baby veel dat er in zijn designerkamertje naar alle waarschijnlijkheid geen leeuw zal rondlopen. Een baby die alleen is zal dus die nabijheidsradar in gebruik nemen en zorgen dat hij zo snel mogelijk dicht bij de persoon die door de radar wordt opgepikt in de buurt komt. Pikt de radar niemand op, dan kan zomaar de paniek toeslaan en de alarmfunctie in werking worden gesteld.
Een pasgeboren baby weet ook al goed wanneer hij slaap heeft en hij kan dat ook al communiceren en eraan toe geven. Voorwaarde voor in slaap kunnen vallen als je moe bent is wel een basis-veiligheidsgevoel. Als de nabijheidsradar over het algemeen positieve informatie blijkt te geven en de paniekfunctie weinig moet worden ingeschakeld is gaan slapen zo simpel als je ogen dicht doen. Als de nabijheidsradar vaak een negatief geeft en de paniekfunctie regelmatig moet worden ingeschakeld kan het moeilijk zijn om je aan slaap over te geven, want hoe weet je nu of je wel beschermd bent tegen die leeuw die wel of niet in je kamertje rondsluipt? In slaap durven vallen is het ultieme teken van vertrouwen op veiligheid. Een baby weet al perfect aan te voelen hoe veilig een situatie is.
Een slapende baby weet of hij alleen is of niet en hij weet wanneer hij wakker moet worden om wat te eten. Hij kan ook dat helemaal alleen, maar de nabijheid van andere mensen is wel een extra ingebouwde zekerheid om te voorkomen dat hij onverhoopt te diep gaat slapen en zijn eigen lichaamssignalen voor honger en zuurstofgebrek niet meer waarneemt. Hij kan wel veel al helemaal alleen, maar nog niet alles. Een beetje hulp komt soms goed van pas. Dat mag ook wel als je nog zo klein bent. Je hoeft nog niet zelfstandig te zijn en jezelf te vermaken en te troosten. Baby’tjes zijn er helemaal op genaakt om geknuffeld te worden en ze nooit meer los te willen laten. Als moeder mag je daar gewoon aan toe geven. Schaamteloos en breeduit genietend van de nabijheid van je kind. De tijd komt snel genoeg dat een poging tot een afscheidszoen een gegeneerd ‘’Máhám!’’ als antwoord krijgt en je kind helemaal alleen naar school gaat en de klas in loopt.
Eurolac Flits met label slapen, eten, alleen