Eerder deze week was het bericht van het zelfgekozen overlijden van Brian Palmer te lezen. Ik kan moeilijk in woorden vatten hoe me dat treft. Dat een zo geweldig mens het leven zo zwaar kan vallen dat hij het niet meer voort kan zetten. Geen tragisch ongeval met schoolkinderen, geen extreem gewelddadige dood van kinderen en hun leraren, maar de zeflverkozen dood van een man, al min of meer met pensioen, wereldberoemd binnen en op handen gedragen door een selecte groep zorgprofessionals. Geen dag van nationale rouw, geen presidentiele toespraken, slechts de In Memoriams van collegae en hen die zijn werk uitdragen. Brian Palmer, doctor in de tandheelkunde, is een van de mensen die grote invloed hebben gehad op mijn professionele ontwikkeling en inzichten. Hij heeft handen en voeten gegeven aan instinctieve kennis, maar heeft er vooral waardevaste wetenschap van gemaakt. Onvermoeibaar en met welhaast spirituele toewijding werkte hij aan het vergroten van de kennis, en aan erkenning en waardering van die kennis, van de functie en ontwikkeling (zowel fysiologische als afwijkend) van de oraal-nasale omgeving van de zuigeling en de invloed van zuigelingenvoeding en orale gewoontes daarop. Zijn conclusies waren onvermijdelijk: alles wat geen borstvoeding is voor het voldoen aan de intense behoeften van een zuigeling aan voeding, maar ook aan troost en zuigen, brengt op een of andere manier schade toe aan de ontwikkeling en de functie van de mond- en neusholte en, daaruit voortvloeiend, de ontwikkeling van het gebit, de gezondheid van de oren, de spijsvertering, de ademhaling en de spraak. Hij onderbouwde zijn diepgaande presentaties hierover met eigen onderzoek en literatuuronderzoek uit antropologisch, prehistorisch-antropologisch en diverse medische disciplines. Borstvoeding gaat in het werk van Palmer vooral over het proces van borstvoeding, het drinken aan de borst en waar moedermelk ter sprake komt gaat het minder over voedingswaarde als wel over het feit dat dit vrijwel het enige niet-cariogene voedingsmiddel voor zuigelingen is. Zijn andere onderwerp was frenula, ofwel tong- en lipriempjes. In zijn presentaties hierover brengt hij duidelijk in beeld wat de gevolgen zijn van het niet behandelen van afwijkend gevormde frenula op de korte termijn voor het kind zelf (onrust, spijsverteringsproblemen, ondervoeding) en zijn moeder (pijn en trauma aan de tepels, borstontsteking) als op de lange termijn (problemen met de ontwikkeling en de gezondheid van het gebit, de spraak en de spijsvertering)
De lezingen en presentaties van Brian Palmer zullen blijvend te vinden zijn op zijn site: www.brianpalmerdds.com
Eurolac Flits met label zuigbehoefte, gebit, tongriem