Een populistische en polariserende slogan is ‘’Wie niet voor […] is, is tegen […]’’. Populair bij politici en vooral in tijden van oorlog of situaties die met oorlog worden vergeleken. Er zijn geen andere keuzes. Je kunt niet ergens voor zijn, zonder ergens anders tegen te zijn. Je moet ergens voor of tegen zijn, geen keuze kan niet en de ene keus sluit de andere uit. Een ander onderwerp waar dit lijkt te spelen zijn ouderschapskeuzes. De keuze voor zuigelingenvoeding spant naar alle waarschijnlijkheid en onbetwist de kroon. Dit mechanisme is een soort geïnstitutionaliseerde emotionele chantage van de eerste orde.
Ik heb besloten om niet meer voor borstvoeding te zijn. Ergens voor zijn lijkt immers automatische ergens anders tegen te zijn. En ik weiger mezelf nog in een vak te laten duwen. Ik ben geen F-side en geen Westside en geen pro-borstvoeding-goeroe. Of wacht. k ben toch ergens voor en ergens tegen. Ik ben voor keuzes maken en tegen voorschrijven. Ik ben voor mogelijkheden en opties en tegen polarisatie en inflexibiliteit. Dat zijn voor- en tegenkeuzes die niet polariseren en wederzijds uitsluiten. Min of meer.
Keuzes, mogelijkheden, opties. O, en informatie, daar ben ik ook voor. Want hoe moet je kiezen als je niet weet wat de opties zijn en welke mogelijkheden die inhouden. Informatie is essentieel. Het geven en krijgen van informatie, maar ook het soort informatie, de kwaliteit ervan. Echte, eerlijke en volledige informatie. Niet de informatie in de vorm van voor- en nadelenlijstjes want daarmee verzand je enkel in de polarisatie. Maar informatie over ingrediënten, eigenschappen en effecten.
Bij nader inzien ben ik toch ook best wel tegen allerlei dingen. Hokjesduwerij bijvoorbeeld. Als er iets is dat polariseert is het dat wel. Het verdelen van moeders in kampen. Goede en slechte moeders. ‘’KV-mama’s’’ en ‘’BV-mama’s’’. Daar krijg ik echt de rillingen van. Ik wil mensen net zo min in hokjes duwen als dat ik er zelf in geduwd wil worden. Een deel van die polarisering en hokjesduwerij wordt veroorzaakt door gebrek aan informatie, per-ongeluk-verkeerde en opzettelijk-verkeerde informatie. Onwetendheid is gevaarlijk, het maakt angstig en angst is een uitermate slechte raadgever. Onwetendheid gelardeerd met slechte, onvolledige informatie is haast nog erger. Het wakkert de onzekerheid aan en versmalt daarmee de basis voor het maken van geïnformeerde, vrije keuzes. Opzettelijk foute informatie, vooral als die is verpakt in kleine brokjes kloppende informatie is het slechts van de drie. Het leidt tot pseudo-weten, versterkt de overtuiging die eerder op onwetende angst was gebaseerd.
Ik ben dus niet voor of tegen welke keuze voor zuigelingenvoeding dan ook. Ik ben voor keuze en tegen het onthouden van goede, eerlijke en correcte informatie. En dan hoop ik stilletjes dat er keuzes worden gemaakt waar de baby waar het over gaat vóór kan zijn.