‘’Moenia en Mok richten zich eerst tot hun eigen Kern, vandaar uit tot die van elkaar. Samen vormen ze een heldere draad die zich verbindt met draden uit het helersnet. Samen sturen ze de draad in het zwakker wordende dier, zoekend naar het binnengedrongen projectiel. De draad wikkelt zich eromheen en trekt het pijlvormige stukje ijzer naar buiten. Een nieuwe draad volgt de eerste op en zoekt in het diertje naar verdere verwondingen en dicht ze.’’
De droom van veel heelmeesters: als je toch eens op een niet-invasieve manier, zoals met de gedachtenprojectie in het verhaalfragment*, in het lichaam zou kunnen komen en daar ter plekke zien wat ziek is en het helen. We hebben natuurlijk allerlei beeldvormingsmethoden, waarbij we met behoorlijke nauwkeurigheid kunnen bepalen wat waar in het lichaam gebeurt, maar om fouten te herstellen moeten we dan toch het lichaam binnendringen en in het helingsproces andere dingen kapot maken. Want: waar gehakt wordt vallen spaanders en wie een omelet wil moet eieren breken.
Toch hebben ook wij, zonder magie, de beschikking over allerlei manieren om te onderzoeken en vinden wat er fout is in een lichaam en het te helen zonder collaterale schade. Alle onderzoek naar mogelijke afwijkingen, ziekte, disfunctioneren en schade moet zijn gebaseerd op een feilloze kennis van het lichaam in normale staat. Alles staat en valt met de kennis van de normale anatomie en fysiologie van het organisme dat wordt onderzocht en moet worden geheeld. Gelukkig is onze kennis van hoe het menselijk lichaam in elkaar steekt en werkt inmiddels aardig goed geworden en hoeven we ons niet meer te behelpen met religieus getinte aannames en magisch-denken verklaringen voor enge verschijnselen.
Bij borstvoeding moeten we kennis hebben over de anatomie van de borsten, de delen van de baby die een rol spelen bij het drinken aan de borst, het opnemen en verwerken van voedsel en van de samenwerking tussen die twee (maternaal en kinderlijk) systemen. Daarnaast is kennis nodig over de beïnvloeding door de eigen psyche van moeder en kind en over de interactie tussen moeder en kind en hun sociale omgeving.
Op basis van die degelijke, grondige en vrij opvraagbare kennis kan dan worden geobserveerd, gemeten, onderzocht en gepalpeerd op zoek naar afwijkingen van het normale patroon. Veel kan aan de buitenkant worden waargenomen, soms is medische beeldvorming nodig met behulp van echo, scans of röntgen. Wanneer een variatie of afwijking in het patroon werd gevonden, moet worden vastgesteld of die afwijking groot genoeg is om problemen te veroorzaken, alleen of in combinatie met andere variaties, en wat de oorzaak of reden voor de variatie is. Op basis daarvan kan een behandeling worden vastgesteld. Of meerdere behandelingsmogelijkheden. Sommige van die opties zullen bestaan uit handelingen die door moeder en/of kind zelf zijn uit voeren, sommige uit handelingen door de zorgverlener uit te voeren. Soms is invasieve behandeling nodig en zal er moeten worden gesmeerd, geslikt, geprikt, gespoten of gesneden.
Waar mogelijk zal worden gekozen voor interventies die door moeder en/of kind zelf kunnen worden uitgevoerd. Dit geeft het minste risico van collaterale schade en is heel goed voor het gevoel van eigenwaarde van de moeder. De tweede voorkeurspositie gaat naar niet-invasieve interventie door een zorgverlener. Weinig kans op bijkomende schade, maar het mist de positieve feedback voor de moeder. Als het niet anders kan is invasieve interventie door of onder begeleiding van een zorgverlener nodig. Daar moet dan ook weer niet te lang mee worden gewacht: hoe langer een probleem bestaat, hoe moeilijker het wordt om het op te lossen. De zorgverlener moet daarbij alles op alles zetten om de interventie zo klein mogelijk te houden, maar zo groot als noodzakelijk is, en waar mogelijk zo min mogelijk extra verstoringen in het patroon te veroorzaken. In de praktijk komt dat neer op het zo dicht mogelijk bij elkaar houden van moeder en kind en de borstvoeding zo snel mogelijk te hervatten. Er zijn maar heel weinig medisch condities in moeder en kind die het geven en krijgen van borstvoeding onmogelijk of ongewenst maken.
*) Fragment: Gonneke Staas: Hictamah – kronieken van een aartsmagiër. In ontwikkeling.