Foto: Tijdens een storm komt een vliegdekschip uit 1980 terecht bij Pearl Harbor net voor de Japanse aanval in 1941 in The Final Countdown (1980) en dan is het aftellen naar de aanval en besluiten om in te grijpen of niet.
Vandaag nummer 994, de jubileum editie nadert met rasse schreden, het aftellen is begonnen. Tot nu is er één gastcolumn ingeleverd voor aflevering 999 en één idee voor een jubileum column voor nummer 1000. Als er niet snel een paar extra inzendingen komen, wordt het kiezen makkelijk. Niet dat ze het niet waard zijn gekozen te worden, het zijn pareltjes, allebei. Maar ik had liever wat meer om uit te kiezen. Ik houd ervan iets te kiezen te hebben. Aan de andere kant is het, wanneer het aftellen is begonnen, ook wel prettig te weten dat alles is geregeld en de keuze gemaakt.
Tegen dat de zesendertigste week van de zwangerschap is gepasseerd begint ook voor aanstaande moeders het grote aftellen en het zeker stellen van de keuzes. Welke luiers ga je gebruiken, stof of wegwerp; voorgevormde stoffen of ouderwetse hydrofiele luiers? Waar gaat je kindje slapen, in zijn eigen kamer of bij jou; in zijn eigen bedje, een co-sleeper of bij jou in bed? Wat voor kleertjes gaat jouw kindje dragen, ouderwetse glansgaren luiertruitjes of hippe jumpsuits; gender-specifiek of gender neutraal? Hoe ga je je kindje verzorgen en voeden?
Maakt het wat uit wat je kiest of is het allemaal een persoonlijke keuze? Dat ligt een beetje aan je optiek. Kies je met alleen jezelf en je eigen voorkeuren als uitgangspunt, kies je met voornamelijk of als eerste de voorkeuren of het belang van je kind, vind je het misschien ook belangrijk om ons leefmilieu in je keuze te betrekken? Aftellen wordt dan ook afstrepen. Soms is kiezen makkelijker als je eerst wegstreept wat je niet wilt. Of als je juist bovenaan zet wat je perse wel wilt.
Ik denk dat je bij de keuzes die je maakt zou moeten uitgaan van wat het beste is voor je kind. Per slot van rekening heb jij ervoor gekozen een kind op de wereld te zetten waarvoor je volledig verantwoordelijk bent. In die optiek is de enige keuze die je zelf maakt die of je wel of geen moeder wilt worden. Met de keuze voor moederschap komt de verantwoordelijkheid om dat kind alle kansen te geven op een gezond en gelukkig bestaan. Je zou eens te rade kunnen gaan bij het Verdrag inzake de rechten van het kind. Daarin staat precies beschreven wat de minimale rechten zijn voor elk kind. Dat gaat over leven, bescherming en veiligheid, de hoogst mogelijke graad van gezondheidszorg, streven naar geluk en educatie. Wie bij het maken van keuzes voor de zorg en voeding van kinderen uit wil gaan van de rechten van het kind, kan al direct een aantal opties wegstrepen.
Borstvoeding en een veilige hechting bevorderende ouderschapsstijl zijn vrijwel onontbeerlijke keuzes voor het garanderen van een aantal van de rechten van het kind. Dat zijn niet altijd de eenvoudigste manieren van zorgen en voeden en ze kunnen van de ouders zekere opofferingen of minstens grote aanpassingen verlangen. Ouders worden is eigenlijk het ultieme volwassen worden, want het verlangt altruïsme en het (tijdelijk) opzij zetten van de eigen verlangens en behoeften ten gunste van de zwakkere medemens die onder je verantwoordelijkheid valt. Voor sommige mensen is het aftellen aan het einde van de zwangerschap wellicht ook een aftellen naar het volwassen worden en het volledig aanvaarden van volwassen verantwoordelijkheden. Noblesse oblige: met de hogere status komen niet alleen persoonlijke voordelen, maar ook verantwoordelijkheden. Welkom in de grote mensenwereld.
PS: Je kunt nog steeds je gastcolumn of column-thema-idee insturen. Voor instructies zie Zondag.