‘’@Mirandavdg: Wat een gedoe om de tieten van Kate. De mijne zijn ook regelmatig openbaar te zien, hoor je niemand over ;) #borstvoeding’’
In de wereld van de zorg rond moeder en kind is men er universeel inmiddels wel van overtuigd dat borstvoeding de manier van zorgen en voeden van eerste keuze is en dat afwijken van borstvoeding als norm risico verhogend gedrag is. Links en rechts vliegen de adviezen een aansporingen aanstaande en jonge moeders om de oren: borst is best en als je het goed wilt doen, geef je de borst. Dat legt een enorme druk op die aanstaande en jonge moeders, vooral als je in aanmerking neemt dat de drempels om die aanbevelingen te volgen groot en divers zijn. Naast het haast stuitende gebrek aan attitude, kennis en vaardigheden bij ’’de zorg’’ als geheel om de aanbeveling om vooral borstvoeding te geven ook met raad en daad te ondersteunen lopen moeders die hun kind willen voeden tegen grote maatschappelijke weerstand aan. Borstvoeding geven wordt gepromoot, maar mag niet worden gezien. Het is één van de laatst overgebleven taboes in onze samenleving.
Boer (2011) onderzocht het verschijnsel ‘’lactivisme’’ (het activistisch normaliseren van borstvoeding [lactatie]) en gaf haar werk als titel de uitspraak van één van de lactivisten: ‘De manier om het taboe te doorbreken is het taboe-ding te doen.’’ De achtergrond hiervan is het idee dat als je iets maar vaak genoeg ziet, het vanzelf normaal wordt. Andere onderzoeken wijzen toch in de richting dat er meer speelt in het verwerpen van openbaar borstvoeden dan alleen het ongewone, onbekende ervan. Gestructureerde discussies in single-seks groepen van jong-volwassenen met een universitaire achtergrond waren de methode die Spurles&Babineau (2011) gebruikten om diepere redenen te vinden. Hoewel al deze studenten het belang van borstvoeding erkenden en over het algemeen aangaven dat zij wilden dat hun toekomstige kinderen borstvoeding zouden krijgen, vonden zij toch dat dat liever niet in het openbaar moest gebeuren of dat dat dan toch op zijn minst discreet moest gebeuren. de onderzoekers concludeerden dat bij de voorlichting over borstvoeding zeker ruimte moet worden ingepland om deze maatschappelijke drempels te bespreken, maar ook de consequenties voor de gezondheid van de vrouw bij haar keuze voor zuigelingenvoeding.
In het vaktijdschrift Seks Roles verschenen twee artikelen over borstvoeding in publiek en seksuele issues zoals erotofobie en seksisme. Zowel Forbes et al (2011) als Acker (2009) kwamen, op verschillende manieren en verschillend geformuleerd, tot de conclusie dat overseksualisering van de borst, preutsheid en seksisme samen en ieder apart zorgen voor de negatieve perceptie van borstvoeding geven in de openbare ruimte. Doordat borsten zo geseksualiseerd zijn, geeft het gebruik ervan seksuele associaties. Dat op zich is voor veel mensen al ongemakkelijk, maar als dat opwekken van seksuele associaties wordt gecombineerd met een baby of een peuter, wordt het nog veel ongemakkelijker.
Toch zitten al die associaties natuurlijk alleen in het hoofd van de toeschouwer. De moeder en de baby doen gewoon hun ding, zonder dat daar ook maar een hint van erotiek bij komt kijken. een moeder die haar kind de borst geeft verzorgt en voedt haar kind en toont haar liefde. Maar dit is wel liefde zonder lust, het is geen erotische liefde, maar ouder-kind liefde. De lust zit in het hoofd van de toeschouwer. Jezelf realiseren dat je lustgevoelens krijgt of een associatie met lustgevoelens wanneer je ziet dat een baby of peuter met zijn mond aan de tepel van een vrouw zit, is ongemakkelijk, beschamend, zondig, … . En omdat aanval de beste verdediging is, geef je dan liever die vrouw de schuld die bij jou die associaties oproept vanwege haar perverse gedrag dan dat je je eigen gedachten pervers moet noemen. Erotofobie wordt dan tot lactafobie.
Boyer K: “The way to break the taboo is to do the taboo thing”; breastfeeding in public and citizen-activism in the UK, Health Place, 2011, 17(2):430-437
(http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1353829210000882)
Spurles PK, Babineau J: A Qualitative Study of Attitudes Toward Public Breastfeeding Among Young Canadian Men and Women J Hum Lact May 2011 27: 131-137
Forbes GB, Adams-Curtis LE, Hamm NR, White KB: Perceptions of the Woman Who Breastfeeds: The Role of Erotophobia, Sexism, and Attitudinal Variables. Sex Roles, 49(7):379-388
Acker M: Breast is Best…But Not Everywhere: Ambivalent Sexism and Attitudes Toward Private and Public Breastfeeding. Sex Roles. 2009, 61(7):476-490.