Foto: Fred Gwynne als Herman Munster (vader, Monster van Frankenstein), Al Lewis als Grandpa (vampier), Yvonne De Carlo als Lily Munster (moeder, vampier) en Butch Patrick als zoon Eddie Munster (weerwolf) in de jaren '60 TV serie The Munsters waarin Eddy van school wil omdat zijn klasgenoten hem voor Kleintje uitschelden.
Een pasgeboren mensenkindje is klein. Ook een heel grote baby is
klein in verhouding tot wat hij als volwassenen zal zijn. Gemiddeld is een baby
bij de geboorte drie tot drieënhalve kilo. In 18 jaar tijd wordt de baby 20 keer
zo zwaar als bij de geboorte en drieënhalf keer zo lang. De eerste verdubbeling
van het geboortegewicht duurt maar krap 4 maanden en de verdubbeling van de
geboortelengte een jaar of vier. Het hoofd groeit het minst van al, want dat is
voor de geboorte al het hardst aan de gang geweest. Bij de geboorte is het
hoofd ongeveer een kwart van de totale lengte, tegen dat het kind volwassen is
is dat nog maar een achtste. De ledematen daarentegen groeien hard, die kwamen
ook tijdens de zwangerschap al achteraan lopen. Het duurt letterlijk jaren voor
de armen van een kind lang genoeg zijn om met goed fatsoen zijn eigen billen te
kunnen vegen. Niet alleen lengte en gewicht veranderen dus, ook de verhoudingen
tussen lengte en gewicht en tussen de diverse onderdelen veranderen.
Sommige lichaamsmaat verhoudingen blijven tijdens het hele leven
hetzelfde, andere verhoudingen groeien steeds dichter naar de ideale verhouding
van de gulden snede (phi, φ,
1,618, reeks van Fibonacci). Eén van de maat-verhoudingen die eigenlijk altijd hetzelfde
blijft is de verhouding tussen iemands vuist en zijn maag. Maak een vuist en
leg die onder het borstbeen tussen de ribbenboog. Daar ligt de maag in rust, net
zo groot als die vuist. Dit werkt niet voor mensen die door een levenslange
gewoonte van supersize maaltijden hun maag hebben vergroot. De maag is een zak
van spierweefsel en is erg elastisch. Als je een beetje oppast blijft die elasticiteit
een leven lang goed. Dat wil zeggen dat de maag uitrekt als er voeding in komt
en weer terug naar normaal gaat als het voedsel de maag weer verlaat. Als de
maag keer op keer te sterk wordt belast en te ver moet oprekken zal zij haar elasticiteit
verliezen en mettertijd niet meer terug naar de normale maat kunnen. Een grote
maag vraagt meer voedsel voor het signaal ’’vol’’ wordt afgegeven en zo zal de
gewoonte van supersizing zichzelf in stand houden en mogelijk verergeren. Dit
is een belangrijke factor bij het ontstaan van de overgewicht endemie.
Een babymaagje is klein want zijn vuistje is klein. Bij een
pasgeboren kind duurt het een paar dagen voor de maag elastisch wordt en
makkelijk uitzet en weer teruggaat. De maag van een pasgeborene kan wel gevuld
worden en tot uitrekken gedwongen, maar dat is een erg onfysiologisch proces en
vaak zal het maagje sterk protesteren en alles er weer uitgooien. Het vele
spugen wat veel pasgeborenen doen zou wel eens minder met misselijkheid te
maken kunnen hebben en meer met het forceren van grote hoeveelheden voeding. Zou
het echt normaal zijn dat zoveel kinderen misselijk geboren worden? Gebeurt dat
bij andere zoogdieren ook? Lopen die ook eerst allemaal een dag of wat te spugen voor ze verder kunnen? Hoe logisch is zo’n vorm van
voedselverspilling, biologisch en evolutionair gezien?
Wat een babymaagje in de eerste 24 uur zonder proppen comfortabel kan
bevatten is ongeveer 5 tot 10ml, de tweede 24 uur ongeveer 10-20ml en de derde
24 uur 20-30ml. Is het erg verwonderlijk dat dat ook de gemiddelde hoeveelheden
colostrum zijn die per keer oogstbaar zijn in die eerste paar dagen? Daarna is
het babymaagje net zo elastisch als die van een volwassene en daarmee ook de
kwetsbaarheid voor overrekken en supersizing. Een baby moet binnen 4 maanden
zijn geboortegewicht verdubbelen met melk met een gemiddelde energetisch waarde
van 70 calorieën per 100ml. Om dat te doen heeft hij dus heel veel van die melk
nodig per dag. Ongeveer 150ml per kilo lichaamsgewicht per dag. Dat is veel,
maar het is geen enkel probleem, zo lang hij het maar niet allemaal in 1 keer moet
drinken. Dat maagje van 1 vuistje groot kan met gemak tot twee vuistjes
uitzetten en ook nog enigszins comfortabel tot 3 vuistjes. Moedermelk verlaat
de maag binnen 2 uur, dus die kleine portie van 2-3 vuistjes groot kan zeer
regelmatig worden herhaald. Het dag quotum halen is daarmee een makkie.
‘’Grote eters worden niet geboren maar gemaakt’’ is een wijsheid
die nog niets aan waarheid heeft ingeboet. Mensenkindjes zijn klein en worden
geboren als kleine eters. Dat kan je zo houden, met alle gezondheidsvoordelen
van dien. Of je kan de etiketten op de blikken kunstvoeding geloven en de maag
van de baby voorbereiden op een supersized Big Mac menu extra large.
Eurolac Flits! met label portie, frequent voeden