Veel-weinig; kort-lang; vroeg-laat; groot-klein; mooi-lelijk. Tegenstellingen geven maat aan de wereld. Tegenstellingen kunnen alleen bij elkaars gratie bestaan en zijn over het algemeen niet alleen de uiteinden van een lijn, maar de hele lijn. In het land der blinden is Eenoog koning, in het land der zienden is hij de gehandicapte. Alles heeft een relatieve waarde ten opzichte van iets anders. Hoe die waarde uitvalt ligt aan het perspectief. Op deze eerste dag van de week, eerste dag van de maand en eerste dag van het jaar vraag ik de aandacht van de lezer voor perspectief of twee verschillende vlakken: dit blog en borstvoeding.
Pratend over borstvoeding vallen de tegenstellingen en perspectief verschuivingen al snel op. Krijgt de kleine kort of lang borstvoeding? Vinden omstanders het goed of fout? Is je kind groot of klein? Drinkt een kind aan de borst veel of weinig? En welke van de keuzes is het beste? Ik neem als voorbeeld ‘’langvoeden’’. Dit is een term die in Westerse samenlevingen wordt gebruikt om aan te geven dat een moeder langer borstvoeding geeft dan in de mainstream van die samenleving gebruikelijk is. Zeg maar alles wat langer is dan een paar maanden. Het bereiken van de mijlpaal van een jaar lang borstvoeding wordt gevierd met een ceremoniele bijzetting in de Wall of fame der langvoeders. Vanuit het perspectief van een cultuur waar de gemiddelde duur van de borstvoeding periode ruim boven de twee jaar ligt is een jaar natuuurlijk nog maar net aan de gang. Niet het aantal dagen dat werd afgestreept op de kalender bepaalt de definitie van lang, maar wel het perspectief, het vergelijkingspunt. Drinkt een kind dat elke anderhalf tot twee uur aan de borst gaat veel of weinig keren? Het perspectief bepaalt: bekeken vanuit een gewoonte om elke drie tot vier te voeden lijkt het veel, vanuit de gewoonte om een paar keer per uur te voeden weinig. Verandering van perspectief kan erg boeiend zijn en een heel nieuw uitzicht en inzicht geven. Dan kan ineens blijken dat het omgekeerde van een perspectief (waarbij een brede start zich vernauwt tot een enkel punt) een uitwaaierende regenboog van mogelijkheden is, zoals ongekleurd licht door een prisma uitwaaiert tot een regenboog aan kleuren.
Het Eurolac! blog is in de loop van haar bestaan al diverse keren veranderd wat betreft inhoud en stijl van de stukjes, wat betreft de omringende informatie, maar nog weinig van uiterlijk. Maandag 1 januari leek me nu eens een mooi moment om daar rigoreus verandering in aan te brengen. Deze nieuwe stijl doet veel meer met de afbeeldingen die steeds meer worden gebruikt bij de stukjes. Het leek zo’n verspilling ze niet meer te gebruiken en tonen. De lezer kan de layout naar eigen voorkeur aanpassen en in de ‘Flipcard’ weergave kan ook nog worden gesorteerd op chronologie, label of auteur. Op auteur valt overigens weinig te sorteren, want dat is er maar één. Die auteur is wel erg benieuwd wat de lezer van het nieuwe format vindt en krijgt graag feedback (niet via de knop rechtsonder in de pagina, die is bedoeld voor technische problemen en wordt naar google verzonden). Feedback kan als opmerking bij een artikel, via een mailtje aan het info-eurolac adres of via de sociale media. Vind je dit blog mooi of lelijk? Wil je dit nieuwe of liever het oude? Laat het weten, toon jouw perspectief.
Mark Sloan: Delayed cord clamping: Settling the debate<http://marksloanmd.wordpress.com/2011/12/16/delayed-cord-clamping-settling-the-debate/>, December 16, 2011 • 2:07 pm