Bij veel mensen leeft het romantische rose wolk beeld dat zodra een vrouw een kind baart zij op welhaast magische wijze een moeder wordt, overlopend van moederinstincten. Feit is dat in westerse culturen vrouwen ver van hun instincten en reflexen af staan en dat de geldende rituelen en richtlijnen niet overeenkomen met wat er nog aan moederinstincten over is. Moeder en kind worden na de geboorte vrij snel uit elkaar gehaald, kindjes horen in eigen bedjes en krijgen op gezette tijden eten en aandacht en moeders moeten snel weer paraat zijn in het sociale leven. Het moederschap en het voeden, verzorgen en koesteren van hun kind wordt geanalyseerd en tot de aparte onderdelen uitgesplitst. Alles krijgt zijn eigen plaats en tijd en kan liefst maar één functie hebben. In een dergelijk patroon kan het ook zo maar zijn dat borstvoeding alleen wordt gezien als een keuze voor een bepaald soort eten op een bepaalde manier aangeleverd bij het kind. Op die manier is het ook heel goed voor te stellen dat verschillende deskundigen en moeders onderling gaan kissebissen over voor- en nadelen van beide opties. In het echt blijkt borstvoeding er echter bijvoorbeeld ook voor te zorgen dat moeders makkelijker moederen. Hersenscans van moeders die borstvoeding geven laten andere hersenactiviteit zien dan van moeders die geen borstvoeding geven. Vrouwen die borstvoeding geven hebben meer activiteit in die delen van de hersenen die te maken hebben met empathie, inlevingsvermogen. Dat maakt het voor hen makkelijker om te begrijpen hoe haar baby zich voelt en daar adequaat met zorgzaam gedrag op te reageren. Dat is goed voor de baby op dit moment, maar ook voor het opbouwen van de relatie tussen moeder en kind.. Gaan we daarmee moeders die wel of geen borstvoeding geven opdelen in goede en slechte moeders? Geenszins. Maar borstvoeding geven maakt het voor een moeder wel makkelijker om moeder te zijn; ze hoeft er, zeg maar, minder haar best voor te doen. Borstvoeding geven maakt het makkelijker voor een moeder om een ‘’goed genoeg’’ moeder te zijn. Dat is goed voor haar gevoel van eigenwaarde en dat maakt het weer makkelijker om door te gaan.
Foto: Robert Pattinson als Daniel en Holly Grainger als Charly in The Bad Mother’s Handbook naar de gelijknamige roman van Kate Long