Toveren met melk is een leuk scheikunde practicum: schenk een bodempje melk in een diep bord, laat hier en daar een druppel kleurstof vallen en in het midden een druppel afwasmiddel. Het afwasmiddel verandert de oppervlaktespanning van de melk en de kleurstof en verandert wat aan de structuur van sommige eiwit en vet moleculen en de wordt zichtbaar als wervelende kleuren in de melk. Moeders toveren dagelijks met melk, zonder enig extra hulpmiddel en zonder de melk ondrinkbaar te maken. Moeders die borstvoeding geven toveren melk en zorgen daarmee voor magische effecten in hun kind. Moedermelk is vaccinatie, bescherming tegen infecties, maag- en darmprimer, zenuwbaanbouwer en voedsel. Het is dus niet verwonderlijk dat moedermelk wordt gezien als iets dat met veel egards moet worden behandeld om het niet stuk te maken. Maar het meest magische van moedermelk is dat het ook nog eens een heel robuuste substantie is, die maar moeilijk stuk te krijgen is. Voor veel van die rigide richtlijnen voor het bewaren, ontdooien en verwarmen van moedermelk blijkt helemaal geen grond te zijn. Niet in de deur van de koelkast? Achterin de vriezer? Geen flardje bewijs dat die deur gevaarlijk is! Gedeeltelijk ontdooide melk? Geen bewijs dat dat moedermelk direct laat bederven. Weggooien wat niet wordt opgedronken? Klopt alleen voor dode kunstvoeding, niet voor levende moedermelk. Nooit schudden om afgescheiden vet weer te mengen? Zo snel gaan die eiwitten echt niet stuk. Magische moedermelk: het meest wonderbaarlijk direct van de tap, maar ook onoverwinnelijk wanneer gekolfd, bewaard, ontdooid en nog eens ingevroren, geroerd, geschud en geflest.