Pagina's

zondag 25 augustus 2013

Advies

Foto: Marina Sirtis als Counselor Deanna Troi moet counselen om de vrede te bewaren tussen de twee conflicterende personages van Robert Picardo: The Doctor (L) en Dr. Lewis Zimmerman (R) in  Star Trek: Voyager: S6, E24 Life Line

Gisteren werd aan mij en een aantal collegae op Twitter deze vraag gesteld: ‘’Vit D bijgeven tot 6 jaar bij borstvoeding. Voor of tegen?’’. Dit is dus mijn antwoord op die vraag in bijna 600 woorden, in plaats van 140 tekens.

Regelmatig wordt mij gevraagd wat mijn advies is voor __vul de kwestie maar in__ . Vitamine D suppletie, vitamine K suppletie, ijzersuppletie, vaccinatie, duur van exclusief borstvoeding, uitzondering op de tijd van introductie vast voedsel, de duur van de borstvoeding periode, … . Dat zijn vragen waar ik eigenlijk geen antwoord op kan geven. Ik kan wat vage algemeenheden delibereren over wat gemiddeld normaal is, maar waar het op neer komt is dat er zoveel factoren meespelen en er zoveel uitzonderingen op vrijwel alle regels zijn, dat ik geen blanket statements kan geven. Mensen verwachten dat wel. Soms wordt naar mij verwezen als ‘’goeroe’’. Een goeroe is iemand naar wie mensen met dringende levensvragen zich wenden om antwoorden te krijgen. Goede goeroes geven die antwoorden niet, maar wijzen de vraagsteller een of meer mogelijke wegen naar het zelf beantwoorden van zijn vraag. Goeroes geven geen antwoorden, maar counseling.

Mensen verwachten van zorgverleners om aanwijzingen of opdrachten te krijgen over wat zij moeten doen. Ik houd daar niet van. Niemand kan een ander voorschrijven wat dan ook te doen. Of verbieden iets anders te doen. ‘’Ik mocht van de dokter geen borstvoeding geven, want …’’, bij zulke opmerkingen gaan al mijn nonconformistische-nekharen-met-autoriteitsissues overeind staan. Hoezo mag niet? Wat heeft die dokter daar over te vertellen? Is hij een wetgever of zoiets? Ook een dokter kan alleen vertellen hoe dingen in elkaar steken en wat op basis van zijn professionele kennis een goede handelswijze zou zijn. Hij kan adviseren, maar niet verplichten. Ook niet als het voorschrijven heet.

Geen advies dus en zeker geen voorschrift van mij, maar uitleg. Ik kan uitleggen hoe borstvoeding werkt, hoe kinderen in elkaar zitten, met de normale variatiemarges en wat in grote lijnen de ontwikkelingsgang is. Bij specifieke problemen ga ik samen met de moeder na wat allemaal meespelende factoren zijn en hoe deze factoren met elkaar interacteren en het probleem vorm geven. Vervolgens kan ik op basis van mijn professionele kennis waarschijnlijk uitleggen hoe het probleem is ontstaan en, voor de moeder belangrijker, wat mogelijke oplossingen kunnen zijn. Meestal zijn er meerdere opties voor verder handelen. Deze opties leg ik naast elkaar en geef zo volledig mogelijk aan wat bij elke optie mogelijke positieve en negatieve consequenties zijn.

Mijn uiteindelijke advies is dat de moeder dit allemaal in zich opneemt, mogelijk samen met mij een paar dingen uitprobeert en vervolgens, direct of als ik weg ben, een optie kiest om aan te gaan werken. Een optie die bij haar en haar gezinssituatie past. Die optie probeert ze een bepaalde tijd uit en als het niet of onvoldoende werkt, komt ze terug of gaat over op de volgende optie die haar aanspreekt.

Deze aanpak voorkomt dat een moeder verward raakt in allerlei conflicterende adviezen die iedereen over haar uitstort. Een advies zonder uitleg is nooit een goed advies. Mensen willen begrijpen wat ze doen en waarom ze dat doen. Een deel van mijn counseling is bij veel moeders dus eerst het uitleggen van de andere adviezen die ze kregen. Waarom zegt de ene zorgverlener precies het tegenovergestelde van de andere? En waarom kunnen allebei de adviezen goed zijn, ook al lijken ze elkaar tegen te spreken? Daarvoor is uitleg nodig over hoe dingen werken en in elkaar zitten.