Magisch denken is een normale fase in de ontwikkeling van een kind. Omdat een kind nog niet wetenschappelijk weet hoe de wereld en het leven in elkaar steken en omdat hij met zijn hele wezen denkt en niet alleen met zijn hersens, ziet de wereld er voor een kind anders uit dan voor de volwassene. Alles is nieuw en vreemd en vaak bizar. In zo’n wereld is alles mogelijk, niets is te vreemd, alles kan. Sinterklaas, de Paashaas en de Tandenfee. Een kersenboom in je buik als je een kersenpit doorslikt. Tovenaars en heksen, elfjes en dwergen, trollen en reuzen en alle ideeën die in je hoofd opkomen. En als je iets hardop zegt wordt het waar. Kinderen, die een verhaal vertellen of het waar gebeurd is, liegen niet, maar vertellen een potentiële werkelijkheid. Deze fase gaat over en kinderen krijgen stilaan een meer reëel beeld van de werkelijkheid. Alleen beroepsvertellers blijven de magie van het woord beheersen.
Ook in de mensheidsontwikkeling zou kunnen worden gezien als de ontwikkeling van het kind en ook daarin is een fase van magisch denken te onderscheiden. Vóór de ontwikkeling van de wetenschap gaven mensen heel andere verklaringen aan natuurlijke en biologische fenomenen. Zoveel van wat een mens aan het draaien houdt gebeurt onzichtbaar, net zo onzichtbaar als de aansturing van de bewegingen van de hemellichamen, de dagelijkse carrousel van dag en nacht en de verschrikkingen van storm, onweer en aardbevingen. Stellig en vast gelovend in de magie van het woord, bedachten de angstige mensen dat er wel een soort van heel machtige tovenaars moesten zijn die al dat soort wonderbaarlijks en verschrikkelijks konden veroorzaken. Ze bedachten ook dat je dat soort tovenaars maar beter te vriend kunt zien te houden. Met offergaven en rituelen.
Vrouwen waren trouwens ook min of meer enge wezens met magische krachten. Ze konden immers keer op keer bloeden zonder wonden en zonder dood te gaan. En ze konden zo maar een nieuw mens in en uit hun lijf toveren. Wie weet wat ze verder nog aan enge dingen konden doen. Je kon als man maar beter zorgen dat je die andere grote, onzichtbare tovenaars te vriend en die enge vrouwen onder de duim hield. Gelukkig was de magie van vrouwen meestal niet sterk genoeg om puur bruut geweld te weerstaan. Naarmate de mens meer nadacht en ontdekte werd de wereld met zijn natuurlijke en biologische fenomenen minder eng. Dat gaat nu eenmaal zo als je weet hoe iets werkt. Dat geldt ook voor die enge vrouwelijke magische krachten: dat blijkt gewoon biologie te zijn en net zo te werken als bij alle vrouwelijke zoogdieren. Wat een opluchting.
Niet voor iedereen. Voor sommigen is het loslaten van het magische denken nog enger dan het magische denken zelf. En het loslaten van de dominantie over vrouwen misschien nog enger. Ze klampen zich vast aan hun magische wereldbeeld, hun offers en rituelen. En zo kan het gebeuren dat er mensen zijn, met een ogenschijnlijk normaal werkend intellect, die de magische werkelijkheid geloven en uitdragen. Bijvoorbeeld dat de overdracht van seksueel overdraagbare ziektes wordt bevorderd door het gebruik van barrièremiddelen bij gemeenschap. Of dat het lichaam van een vrouw herkent of ze de gemeenschap die ze net had wilde of niet wilde en zich bij ongewilde seks kan afsluiten voor conceptie. Of dat dat vrouwenlichaam in staat is om vruchtbaar zaad uit gechloreerd zwembadwater op te nemen en zich daarmee te bezwangeren of door contact met een geest zwanger kan worden. Of dat borstvoeding geven iets is dat door enge heksen wordt gepromoot, maar dat er ook tovenaars zijn die ervoor kunnen zorgen dat jouw borsten dat niet willen; met andere woorden die geloven dat hun vrouwenlijf, wat toch al zo’n enge magische gevarenzone is, daarnaast ook nog eens het slagveld is van tovenaars en heksen met magische agenda’s.
Hoewel overduidelijk wonderbaarlijk in haar functioneren en voor velen een plezier om naar te kijken is er niets magisch aan het vrouwenlichaam. Het doet in de meeste gevallen precies dat waarvoor het gemaakt is, mits het wordt ingezet en onderhouden op de manier die daarvoor is voorzien. Geen HokusPokus en Tralala. Geen gezwaai met toverstokken en geen werpen met magische vuurballen. Geen magische drankjes en geen bezweringen, hooguit een enkele krachtterm als het werk zwaarder uitvalt dan verwacht.
Gewoon, simpele, saaie biologie.