Het vak ‘’lactatiekundige’’ bestaat nog niet zo erg lang. Ongeveer net zo lang als beroepen in de sfeer van computerkundige aard. Die computerluitjes hebben het goed voor elkaar: alom gerespecteerd en gewaardeerd en nog goed verdienend ook. Lactatiekundigen hadden het te druk met moeders en baby’s helpen om veel aandacht te besteden aan promotie van het beroep op zich en dus is het nog steeds grotendeels onbekend en dus onbemind. Het heeft ook nog niet echt een plaats, een classificering gekregen. Dus wordt het over het algemeen maar ergens in de buurt van verpleegkunde geschoven. Met evenveel recht zou het in de buurt van diëtiek geschoven kunnen worden, het heeft er evenveel of even weinig mee te maken. Ik weet het, er zijn verpleegkundigen en diëtisten die ook lactatiekundige zijn. Maar ook, zoals ik zelf, leraren basisonderwijs, of psychologen, artsen, historici, verloskundigen, juristen, antropologen, ingenieurs, ... . Er is niemand die lactatiekunde als primair beroep koos en er in werd opgeleid. Wellicht is dat het probleem. Ik heb een droom …
Stel je eens voor dat je na het beëindigen van de middelbare school ook gewoon voor een HBO opleiding lactatiekundige kon kiezen, net als leraar, pedagoog of verpleegkundige. Of computerspecialist. Zou het vak dan eerder worden geaccepteerd en gewaardeerd? Zouden lactatiekundigen dan sneller worden ingezet en niet voornamelijk dienen als puinruimers? Misschien zouden ze dan door de samenleving en de wetgevers en subsidieverstrekkers voor vol worden aangezien en normaal deel kunnen uitmaken van het zorgsysteem rondom ouder en kind, samen met verloskundigen, artsen, verpleegkundigen, kraamverzorgenden, therapeuten, beroepsopvoeders en onderwijzers.
Natuurlijk zou er om te beginnen niet zoveel puin te ruimen hoeven zijn als zorg- en hulpverleners rondom moeder en kind, pre- peri- en postnataal, meer over borstvoeding en de begeleiding erbij zouden weten. Als er niet meer allerlei regeltjes en routines zouden worden gehanteerd die al bij voorbaat moeder en kind op het verkeerde been zetten. Als bij het optreden van problemen deze snel zouden worden herkend en adequaat behandeld of doorverwezen. Ik heb een droom …
Stel je eens voor dat de zorgers rond moeder en kind tijdens hun opleiding gewoon de attitude, kennis en vaardigheden zouden leren die nodig zijn om borstvoeding goed van start te laten gaan; die nodig zijn om problemen tijdig aan te zien komen, herkennen en te weten of de zorgverlener die zelf kan behandelen of moeder moet doorverwijzen. Dat moeders die kiezen voor borstvoeding gewoon een goede succeskans hebben. Zodat aanstaande moeders een goede keuze kunnen maken op basis van accurate kennis en informatie.
Het kiezen van de soort zorg en voeding voor een kind wordt over het algemeen al gemaakt lang voor er sprake is van een zwangerschap. Dit soort keuzes wordt, over het algemeen onbewust en des te steviger, gemaakt tijdens de puberteit, tijdens de laatste stappen naar volwassenheid. De invloed van de ouders, die tijdens de schoolkindjaren het sterkst was en de basis voor de persoonlijkheid legde, wordt minder en de invloed van school, vrienden en subcultuur wordt sterker. Rolmodellen worden buiten het gezin gezocht en gevonden en zijn mede-bepalend voor de keuzes die worden gemaakt over hoe de opgroeiende mens in het leven staat. De manier waarop de zorg en het voeden van kinderen in deze beïnvloedbare jaren binnen komt is niet hoopgevend. Borstvoeding en plein public is not done en er is dus nauwelijks iets aan rolmodellen te vinden. Ook in de lessen op school schittert het onderwerp door afwezigheid. Ik heb een droom …
Stel je eens voor dat kinderen aan het begin van de puberteit echt goed les zouden krijgen over de menselijke biologie, over voortplanting, liefde en relaties, over veiligheid en autonomie. En stel je voor dat in die lessen de voeding en verzorging van het product van die voortplanting uitgebreid en eerlijk aan de orde zou komen, gebaseerd op feiten en wetenschap, niet op meningen. En dat tegelijkertijd het geven van borstvoeding in het openbaar zou worden toegejuicht, zodat er meer rolmodellen beschikbaar zouden zijn. In Engeland is er een proef gestart met borstvoedingslessen aan 14 jarigen binnen schoolverband. Een storm van protest barstte los. Mensen zijn bang dat dit soort lessen de promiscuïteit van meisje zou bevorderen en dat het tot een toename van tienerzwangerschappen zou leiden * **. Dat is geen droom, dat is Total Recall!
Volgens psychologen zijn mensen die veel dagdromen gezond van geest. Man, man, wat moet ik dan een gezonde geest hebben …
*) Bates C: Pupils as young as 14 have breastfeeding lessons using puppets and knitted breasts. Daily Mail 10 August 2012.
**) Hill M: Do We Dare Teach Our Daughters the Truth About Their Bodies? Huffington Post online edition, 16-08-2012
Met dank aan @SylvieZuidam, @loosjes, @Aidulacpuntnl en @marcjager voor de inspirerende Twitter discussie 16-08-2012